little me | hyunin

bir

// 08.01.2022'den güncelleme; lütfen başlamadan önce okuyun

bu kitabı malum w**jin olayları yaşanmadan çok önce yazıp yayımlamıştım yani ot9 desteklemiyorum. bu sorunu anca kitabın sonunda çözdüm çünkü tüm bölümleri baştan sona düzenlemek zor olacaktı. bu yüzden onun geçtiği kısımlara küfür edecekseniz lütfen bunu bilerek edin, teşekkürler

--------
merhaba, ben elif!!
şu sıralar kendimi pek iyi hissetmiyorum bu yüzden zihnimi başka şeylere yöneltmek için kitap yazmak istedim
okunur okunmaz benim için sorun değil sadece biraz başka şeyler düşünüp stres azaltmaya çalışıyorum

ÇOK BOŞ YAPTIM KİTABA GEÇİYOM

--------

"oğlum hadi jeongin abinin yanına koş."

minik oğlan, ayakkabılarını tam giymeden üstüne basarak karşı daireye geçti.

"merhaba joonseo!!"

eline anahtarı alıp çıkmaya yeltenen hyunjin, kapıyı kilitledikten sonra jeongin'in kapısının önünde oğluyla vedalaştı.

"abini sakın üzme tamam mı? ben akşama geleceğim. yarın tatil günüm zaten. bol bol vakit geçiririz."

kafasını salladı küçük oğlan. "tamam baba." koşarak evin içine girdi.

"jeongin senin için zor olmuyor değil mi? buralarda en güvenebileceğim ve en temiz kalpli insan sensin, yani eğer zorlanıyorsan kreşe verebilirim."

kafasını olumsuz anlamda salladı. "hayır hayır, ben bu işi seviyorum. hem eğlenceli oluyor benim için. çocukları, özellikle joonseo'yu çok seviyorum."

gülümsedi. "tamam o zaman, dikkat edin kendinize. eğer bir şey olursa beni arar veya mesaj atarsın."

"peki hyung, görüşürüz."

------------

hyunjin
jeongin!!
nasılsınız
iyi misiniz

jeongin
iyiyiz hyung
küçük de çoktan uyudu zaten
*fotoğraf*
LQLFŞAPCĞQŞTŞŞSŞC
çok şirin

hyunjin
ÖBÜĞBŞEÇHĞVĞBŞG
nasıl yorulmuş oğlum benim
geliyorum yoldayım
bir şey istiyor musun

jeongin
hayır gerek yok hyung

hyunjin
tamamdır

---------

çalınan zil ile kapıya giden jeongin, kapıyı araladığında hyungu ile karşılaştı.

"hâlâ uyuyor mu bizimki?"

"hem de nasıl."

içeri geçip yatakta uyuyan oğlunu yavaşça ve nazikçe kucağına alan hyunjin, sessiz olmaya çalışarak kapıya yöneldi.

"çok saol jeongin, çok geç olmadan yat sen de. yarın okulun var."

kafasıyla onayladı. "haklısın hyung. iyi geceler."

"iyi geceler."

karşı daireye ilerleyen adama bakarak kapıyı kapattı jeongin.

şimdi odayı toplaması geliyordu çünkü... ev bit pazarına dönmüştü.

sorun değildi bu, çünkü her şeye rağmen joonseo'ya bakmak onu mutlu ediyordu. komşu olalı yaklaşık 1.5 yıl olmuştu ve neredeyse o zamandan beri ara ara ona bakardı. joonseo'nun annesini şu zamana kadar hiç görmemişti. hatta o eve bir kadın girdiğini bile görmemişti. bunun nedenini sormamıştı da. çekiniyordu. belki bir gün hyunjin ona anlatır diye bekliyordu.

joonseo 3.5 yaşındaydı, yani ayrılmaları bu kadar kısa süremez diye düşündü. ayrıca hyunjin 23 yaşındaydı ve bu da 20 yaşında çocuğunun olduğunu gösterirdi. kim o kadar küçük bir yaşta çocuk sahibi olur ve üstüne üstlük kısa sürede ayrılırdı anlayamamıştı. matematiğe daha fazla kafa yormak istemiyordu ama merak ediyordu. derslerine bile bu kadar merak duygusu beslememişti, eğer besleseydi şu an oxford'dan gelecek yıl için mesaj gelmiş olurdu. 'seneye okulumuzda sizi görmekten mutluluk duyarız! %100 burslu olarak sizi ağırlamak istiyoruz!'

kendini az önce minik bedenin yattığı yatağa atıp kısa sürede uykuya daldı.