little me | hyunin

on sekiz

ask seulde yasaniyor guzelim

chan
beylererrrRRR
hyunjin :(
çok kötüydü aradığımda

changbin
evet ya gerçekten
mesajlara da bakmıyor
jeongin??
ona en yakın olan sensin

jeongin
sorun yok merak etmeyin
ben joonseo ile konuştum ama
yine de dinlemiyor

changbin
haydaa
o adamı var ya

felix
gerizekalı
ne güzel söyleyecekti zamanı gelince
her şeyi bok etti

woojin
harbiden
joonseo hyunjin için fazla önemli

chan
önemli tabii
oğlu çünkü
nası olmasın

seungmin
ama her baba oğluna o kadar değer
vermeyebiliyor
bknz: hyunjin'in babası

minho
haklı

jisung
TAMAM ARKADAŞLAR MORALİMİZİ BOZMUYORUZ HYUNJİNE DE MORAL VERİYORUZ MUTLU EDİN ÇOCUĞA SAKIN ÜZÜNTÜLÜ BİR ŞEKİLDE KONUŞMAYIN
ÖZELLİKLE SEN JEONGİN

jeongin
tamam merak etmeyin

seungmin
jeongin 7/24 gülümsüyor
onun öyle davranacağını düşünmüyorum

jisung
doğru

chan
NEYSE AHALİ
TOPARLANIN
HYUNJİNE DE SÖYLEYİN MESAJLARA BAKSIN

woojin
mesajlara bakmadığı için
yazsak da görmez ki

felix
bu iq
beni benden alıyor

chan
ARARIZ O ZAMAN

felix
bu da fazla mantıklı

——————————

2 gün sonra hyunjin oğlu ile eve dönmüştü.

"hyung! merhaba! ehliyetimi aldım!"

arabadan oğluyla henüz inmiş olan hyunjin jeongin'i gördüğüne ve bunu duyduğuna çok mutlu olsa da mutluluğunu pek belli edemedi.

"gerçekten mi? çok sevindim."

joonseo yine huzursuz görünüyordu.

"sana da merhaba joonseo!"

jeongin'e gidip sarıldı küçük olan. "jeongin abi, ben artık babama baba demek istemiyorum."

jeongin yüzünü astı. elini joonseo'nun çenesine koydu. "öyle şey olmaz ama joonseo, baban çok üzülüyordur."

"üzülsün! banane! annemi istiyorum!"

hyunjin oğlunun yüzüne bakamadı. onu istemediğini biliyordu. yavaş adımlarla yanına yaklaştı.

"içeri girelim mi artık?"

eline vurdu. "çek elini! ben jeongin abiyle çıkıcam."

"tamam." sessizce binaya girdi.

jeongin çok üzülmüştü. "joonseo yapma ama böyle. baban yüzünden ölmedi annen! sadece kader gereği öldü."

"kader mi? o kim?"

gülümsedi. "yani... boşver sen bunu. ama şunu bil ki annen baban yüzünden ölmedi. sen dünyaya gelirken hastalanıp öldü. babanı bunun için suçlama. o senin için her şeyi yaptı ve yapıyor. onu üzmemelisin."

joonseo anlamıyordu. "banane! annem öldü! babam da bana yalan söyledi! babam tam bir pislik!"

jeongin'in elinden tutup onu binanın içine çekiştirdi.

———————————

"iyiyim chan, bir şey yok... evet iyiyim... merak etmeyin ben iyiyim... chan, iyiyim diyorum! evet iyiyim! tamam... ben de sizi seviyorum... görüşürüz."

telefonu kapatıp masanın üzerine bıraktı. mesajları okumak istemiyordu.

"joonseo, yarın jeongin abin ile kalacaksın."

oyuncaklarıyla oynarken kafasını salladı. hyunjin ise yerdeki oğlunun tam karşısına oturdu.

"4 yaşındaki bir çocuk neden bu kadar inatçı olur ki?"

"baba, sen kaç yaşındasın?"

"23."

"23 yaşındaki bir baba neden bu kadar yalancı olur ki?"

oğlunun dediği şey çok canını yakmıştı. "neden böyle şeyler söylüyorsun joonseo, 23'e kadar saymayı bile bilmiyorsun sen."

omuz silkti küçük olan. oyuncaklarıyla oynamaya devam etti.

"uyuyacak mısın?"

"sanane."

"joonseo, terbiyesizlik yapıyorsun."

"banane."

oğlunun bu hallerine üzülüyordu, kırılıyordu ve tek amacı kötülük olan herifin buna neden olması o adamı öldürme arzusunu tetikliyordu. ama oğlu için böyle bir şeyi göze alamazdı. zaten annesi yoktu, kendisi de hapisaneye girse oğlu her zaman onu kötü bir baba olarak hatırlardı, tıpkı kendi babasını öyle hatırladığı gibi.

"o deden olacak herifin ne kadar kötü olduğunu biliyor musun?"

"dedem kötü değil! sen kötüsün!"

derince nefes aldı. "biliyorum, ben dünyanın en kötü babasıyım. ama gerçekten sana her şeyi anlatacaktım."

"dinlemek istemiyorum. beni kandırdın. ben artık yalnız bir çocuğum."

konu değiştirmek istedi babası. "kardeş mi istiyorsun yoksa?"

küçük olanın zaten kızgın olan suratı daha da kasılmıştı. elindeki demir arabayı bilerek babasının malum yerine fırlattı.

"joonseo! ne yapıyorsun?" elini orasına götürüp acısını dindirmeye çalıştı.

"jisung abi eğer senin orana vurursam kardeşimin olmayacağını söylemişti."

hyunjin bu sefer jisung'a kızdı. "o gerizekalı jisung sana böyle bir şey mi dedi?" aslında o kadar sert atmamasına rağmen abartmaya başlamıştı. vücudunu geriye atıp yere uzandı.

"değil sana kardeş, kendi çişimi bile yapamayacağım!" dedi onun duyamayacağı bir sesle.

—————————————

çok kısa oldu biliyorum... ama geçiş bölümü gibi bir şey işte
BU ARADA KİTAP 1K OLMUŞ YEMİN EDERİM O KADAR MUTLU OLDUM Kİ OKUNACAĞINI DÜŞÜNMÜYORDUM BİLE HEPİNİZİ TEK TEK ÇOK SEVİYORUM 😭💗💞💘💝❣️💓💖 :((