little me | hyunin

kırk iki

2 ay sonra...

hyunjin'in hayatı artık normalleşmeye başlamıştı. joonseo'nun velayetini yeniden kazanmış, bunun üstüne karşı tarafa açtığı tazminat davasını yüklü bir para ile kazanmıştı. böylelikle babasının onlara ödediği paraları resmen söve söve geri ödetmişti.

o gün eve gelir gelmez elindeki poşetleri mutfağa bırakıp o yokken oğluna bakan sevgilisinin yanına gitti.

"hyunjin! sana iki tane harika haberim var!"

joonseo ortalıklarda görünmüyordu.

"bugün sonuçlar çıktı mı?"

"evet." minikçe kafa salladı.

hyunjin gelecek olan haberi tahmin ederek jeongin'in söylemesini bekledi.

"ben.."

sabırsız olduğundan hemen söylemeyince onunla dalga geçti. "hamile misin yoksa?"

"ne? hayır! ne alakası var? sensin hamile!"

kıkırdadı. "haklısın, erkek olduğun için bu biyolojik olarak pek mümkün değil ayrıca şu zamana kadar hiç yatmadık bile."

jeongin dediğini bu sefer cidden saf bir duyguyla yanlış anlamıştı. "yatmadık mı? daha dün akşam sarılarak uyumamış mıydık? nasıl hiç yatmadık?"

göz devirdi. "fazla masumsun. neyse! lafı farklı yerlere çekme! söyle artık!"

gamzelerini ortaya çıkarttı. "sınav sonuçları çıktı ve... okul öncesi öğretmenliği kazandım."

söylediğini duyduğu gibi gülümseyip ona sarıldı.

"meleğim benim... seninle gurur duyuyorum jeongin! gururlu bir sevgiliyim şu anda! benim miniğim anaokulu öğretmeni olacak! başaracağını biliyordum..."

küçük olan kokusunu içine çekmeyi bırakıp kollarını gevşetti.

"daha asıl haberi söylemedim."

heyecanı tekrar tavan yapmıştı hyunjin'in. bu sefer ne diyeceğini tahmin edemediğinden daha çok meraklanmıştı.

jeongin onu kapının önünde bırakarak oturma odasına gitti. ardından elinde bir posterle geri döndü.

posteri arkasına saklayıp hyunjin'in önüne geçti.

"ne bu?" posteri görmek için jeongin'in arkasına bakmaya çalıştı.

jeongin görmesine izin vermedi. "sabret!"

"çabuk söyle! meraklandırma beni!"

yere hafif eğik kafasını kaldırıp posteri eline verdi.

"sana iş buldum!"

hyunjin şaşkınca elindeki posteri inceledi. bir iş ilanıydı.

jeongin o postere bakarken sözlerine devam etti. "seul'de uzay ile ilgili araştırmalar yapılacak yeni bir merkez kurulmuş. senin gibi araştırmacılar arıyorlarmış. günlerdir araştırdım ve sonunda buldum. seni de işe alacaklarına eminim."

"jeongin... sen... bunun için ne kadar zaman harcadın? ne kadar teşekkür etsem az... gerçekten..."

posteri arkadaki masaya burakıp jeongin'in parlayan gözlerine baktı. yine onun için bir şeyler yapıp hayatını kurtarmıştı.

kollarını tekrar beline sardı, bu sefer alınlarını birbirine yaslamıştı.

gözlerini kapatıp mırıldandı. "benim için bu kadar çabaladığını görmek beni sana binlerce kez daha bağlıyor. keşke o güzel kalbini öpebilsem."