little me | hyunin

on bir

hyunjin uyandığında kendini daha iyi hissediyordu. kollarında bir bedenin olduğunu hatırlayınca hafifçe kıpırdandı.

"hyung uyandın mı?" kafasını kaldırıp yüzü yüzüne oldukça yakın olan hyunjin'e baktı.

gözlerini açtığında saçları birbirine girmiş jeongin'e baktı.

"evet ama sen yatmaya devam et. bugün okulun yok, güzelce dinlen."

onaylayıp kafasını tekrardan hyunjin'in bedenine koydu.

diğeri ise parmaklarını küçük bedenin saçlarında dakikalarca gezdirdi.

"baba!"

oğlunun o hasret kaldığı sesini duyar duymaz kafasını yukarıya kaldırıp oğluna baktı.

"oğlum, uyandın mı?"

"evet, jeongin abi burada mı kaldı?"

"burada kaldı, çok yorulmuş abin. hadi o güzelce uyusun biz de odadan çıkalım."

üzerindeki bedeni hiç rahatsız etmeden ve onu uyandırmamaya oldukça özen göstererek yataktan kalktı.

——————————————

"baba öpüşmek nasıl oluyor?"

"joonseo nereden buluyorsun böyle konuları! sana demedim mi ben nereden bileyim hiç öpüşmedim diye!"

"annemi hiç öpmedin mi?"

"hiç öpmedim!"

"ama birbirini çok seven insanlar öpüşmez mi? o zaman sen annemi sevmiyor musun?"

yine joonseo bu sözüyle hyunjin'i ortada bırakacak ve cevap verdiremeyecek bir hâlde bırakmıştı.

"joonseo, günaydın." jeongin araya girerek ortamın gerginliğini almıştı.

"jeongin abi!! rahat uyudun mu?"

"evet joonseo, çok rahat uyudum. hyung, sen iyi misin? ateşin var mı?"

"yok jeongin, kendimi çok daha iyi hissediyorum. asıl sen iyi misin? uykunu aldın mı?"

kafasını salladı. "şey, ben bugün sürücü kursuna gideceğim, birkaç hafta sonra ehliyetimi alacağım da. çıkmam gerek."

hyunjin'in gözleri parladı. "ehliyetini mi alacaksın? çok mutlu oldum! bu arada ben şey diyecektim..." utanarak sözlerine başladı. "bugün annem busan'dan gelecek ve bu akşam bir restorana gideceğiz. sen de eve geldiğinde benimle gelir misin? tabii ki eğer istersen, seni sıkmak istemiyorum."

"annen mi? olur tabii ki! ayrıca lütfen beni sıktığını falan düşünme. seninle vakit geçirmeyi seviyorum."

joonseo babasına baktı. "babaannem mi gelecek? onu çok özledim!"

—————————————

hyunjin oğlunu seungmin'e bırakmış ve iş yerine gitmişti. kendi yerine çekilip işlerini halletmeye çalıştı.

"dün neden gelmedin sevgili hwang hyunjin?"

bu, babasının sesiydi. duymamazlıktan geldi. bilgisayara odaklandı.

"kulakların mı duymuyor?"

"duyabiliyorum." ona bakmadan söylemişti.

"sorumu tekrar ettirmek mi istiyorsun?"

saçlarını karıştırıp işlerine devam etti.

"yoksa şu gayrimeşru çocuğuna mı bir şey-"