The Royal Gay Couple

Chapter 41

Janjan

Ngayon ang araw ng Kasal na sinasabi ni Manang Bel sa akin nung nakaraang linggo.

Siguro kailangan nga talaga itong mangyare dahil hindi nmn dapat ako maging isang maharlika tulad nila.

Andto paren ako sa kwartong ito, mag isang muli at muli nag aantay sa pag asang makalabas muli dto.

Nung mga nakaraang araw ay nararamdaman kona ang pananakit ng tyn ko hindi ko alam kung bakit pero labis ang pananakit nito..

Akoy nagulat sa pagbukas ng pinto pero si manang bel lang pala ang pumasok..

"Ano kamahalan nararamdaman mo paren po ba ang sakit inyong tyan, marahil ay malapit ka napong manganak kamahalan.. ". Wika ni manang bel na kung saan eh siguroy tama sya.

"Nararamdaman ko paren po manang bel pero ays lang matitiis ko namn po." Pagsisinungaling ko dahil talagang napakasakit na nito ngayon..

"O sya , gusto lamng kita bisitahin at sabihan na sa araw na to ang kasal ng Mahal na Prinsipe , wala paren ba tayung gagawen kamahalan.?"

Ano nga bang dapat kung gawen...

Papayag nalang ba ko na ganto ang maging mangyare sa nararmdaman ko para sa prinsipe.

Siguro ay oras na .. para malaman namn nya na buhay ako at nag hintay ako sa kanya.. tama oras na nga.

"Manang Bel , lalabas na po ako dto na po muna ako at antayin nyo ko."

" Pero kamahalan baka mapahamak ka po"

"Hindi manang Bel ays lang pupunta lang ako doon at magpapakita sa mahal na prinsipe at pagtapos nun ay babalik ako dto .. wag na po kayu mag alala" pagpapaliwanag ko dto.

"O sge basta't mag iingat ka .. wag kang magpapakita sa mga gwardya"

" Opo"

Pagtapos ng aming usapan ay nagbihis ako at saka lumabas ng kwarto para puntahan ang prinsipe.

Nawa'y pag nalaman nyang Mahal ko sya ay tanggapin nya ako.

Jordan

"Mahal na prinsipe Oras na po para sa inyong kasal" tawag ng isang lalaki sa akin.

" Sge pupunta nako"

At saka umalis ang lalaki.

"Mahal kong Jan sanay mapatawad mo ko sa araw na ito.. pangako kasal lang ito at kailanman ay hindi ka mapapalitan sa puso ko" wika ko sa aking sarili.

Umalis na ako sa aking silid para magpakita sa mga bisita at taong dumalo sa kasal.

Ngayon , siguro ang araw na hindi ko magugustuhan sapagkat ayaw ko man o gusto ay mangyayare ito.

Pumwesto na ako sa aking pwesto sa loob ng simbahan .

Nakikita ko ang maraming tao na dumalo sa aking kasal.

Na ang akala nilay pinakamasayang araw ng aking buhay.

Maya maya pay nag simula na ang seremonya at tumugtog na ang organ ..

Ten ten ten tennn🎶

Bumukas ang pinto , at niluwa ang isang babaeng nakabihis na puti ...

Ngunit ang tanging nakikita ko lang ay Ang taong sumira sa pagmamahalan nmn ni Jan. Sanay sya nalng ang naroon at lumalakad papalapit sa akin.

Janjan

Ang sabi sakin ni manang Bel ay sa simbahan ng palasyo mangyayare ang kasal.. sanay hindi pako huli ..

Lumakad ako ng mabilis para maabutan ko ang kasal ng prinsipe .

Hindi ko man maabutan ang kasal nila ay sana nmn ay maabutan ko sya doon.

Maya maya pay nakarating nako sa simbahan..

Pero laking gulat ko ng makita ko ang mga nasa loob.

Mga taong mayayaman at may kaya.

Maharlika at may kapangyarihan.

At ang Prinsipe Hawak hawak ang kamay ni Miss Jas ..

Binibigkas ang mga katagang nangangako
Na magiging asawa nya habang buhay.

Na syang dumurog sa aking puso.

Alam ko na wala akong karapatan sa pagkakataong  ito..

Kaya aalis na ako dto dahil wala nakong dapat pang hintayin at dapat pang asahan.

Sanay maging masaya ka mahal na prinsipe sa bago mung buhay...

Bumalik nako sa aking silid . Para doon ay mag impake at umuwe na saamn.

Pero habang akoy nag iimpake kasama si manang bel ay biglang sumakit ang tyan ko . Mas sobra pa sa mga nakaraan.

"Ahhhh manang belll!!!!" Sigaw ko sa sobrang sakit.. huhu

"Nako po.. oras na kamahalan manganganak kanapo" ang wika ni manang bel.

"Ahhhhhhhh" sigaw kong muli.

Inalalayan ako ni manang bel sa kama ko at doon ay pinayuhan nga ko na huminahon .. at hihingi sya ng tulong pero .

Nagulat sya ng makita nmn ang...

"Mahal na reyna" gulat na sabi ni Manang Bel..

Reyna Nathalia

Nakita ko si Jan kanina sa labas ng simbahan . Sigurado akong sya ito dahil alam ko ang pustura nya..

Umalis sya sa simbahan kaya nmn sinundan ko sya kung saan sya pupunta.

Sobrang gulat ko dahil buhay papala si Jan.

Buhay pa ang dapat na nasa simbahan ngayon..

Hindi ko alam kung saan sya pupunta kaya sinundan ko sya kahit malayo.

Nagulat den ako dahil malaki na talaga ang tyn nya.

At nagulat den ako ng makita ko sya na pumasok sa loob ng kulungan .  Bakit na roon sya.

Pinasok ko ito at nagulat ako sa sigaw nya.

Oo si Jan ay manganganak na at ng humarap sakin si Manang Bel .. doon ay nagulat sya sa akin.

"Mahal na reyna" sambit nito saakin.

Follow meee.