The Royal Gay Couple

Chapter 45

Jordan

7 yrs later

Sa loob ng napakaraming taon at panahon.. hindi ko paren mahanap sa sarili ko kung sino o ano ang kulang.

Palaging nasa isip at puso ko paren ang Mahal ko Si Jan..

Ako na ngayon ang nakaupong Hari ng Bansang Pilipinas. At ang aking Ama nmn ay nagpapahinga na muna sa palasyo . At inaalagan ang aking Inang naging Baldado.

Simula kase ng araw na makita namn ang reyna kasama ang doktor sa labas ng palasyo, may tama ito ng baril sa kanyang likod..

Ang sabi ng Doktor ay naapektuhan ng bali sa kanyang buto ang kanyang ibang kakayahan. Gaya nga ng kanyang pag iisip at pagsasalita..

Labis akong nasaktan ng makita ko ang aking ina na ganun ang kalagayan. Bakit may gumawa nito sa aking ina..

Kung sino man ang gumawa nito sa knya ay pagbabayaran nya..

May kumatok sa pinto ng aking opisina ..

"Sino yan?"

"Syempre walang iba kundi ako mahal na hari"

Hmpp si Jas..

"Anong kailangan mo.. ?"

"Wala namn binisita ko lang ang mahal kong asawa, saka dinalhan naren kita ng makakain"

"Wala akong gana , makakaalis kana"

"Alam mo Kamahalan minsan lng ako mag effort Pwede ba.."

" Pwes wala akong pake sa effort mo.. dahil kailan man d mapapalitan ng effort mo si Jan"

"So sa baklang yun nananmn pala ang usapan dto .. hahaha my god Jordan .. 7 yrs ng wala sa mundong ito ang baklang yunn.. gumising ka nga.."

Dahil sa sinabi nito ay d ako nakapagpigil ..

Hinawakan ko ang kanyang pisnge at saka ko ito pinisil ng may galit..

"Wag mong babastusin si Jan sa harap ko.. dahil wala kang karapatan para insultuhin sya..(binitawan ko sya ng maramdaman kong nasasaktan na sya) "

"O sge.. mamaya ay bahay ka kakain, dahil hinahanap ka na ni Direk.. kahit manlang sa anak mo magkaroon ka ng responsibilidad" at umalis na ren sya ng sabihin nya iyon

Si Direk ang aming 6 na taong gulang na anak.. inaamin ko hindi ko magawang maging ama sa kanya pagkat hindi ko alam ang maging ama.

Palagi ko itong napagbubuntungan ng galit , at nasasaktan.. si direk ngayon ang kinorohanang Prinsipe ng Bansa.. pero may tumutulak sakin na hindi sya dapat dto..

Nag asikaso ako papunta sa bahay, kahit nmn siguro ganun ay kailangan ko paren umuwe..

"Fred, sa bahay"

"Opo kamahalan"

Mabilis kaming bumyahe ni Fred sa Bahay..

Nakita ko na nandto sa bahay ang sasakyan ng Amang Hari..

Siguro ay bumisita sila rito..

"Kamahalan, maligayang pagbabalik sa Mansyon Fuji, nandto po ngayon ang Inyong Amang Hari kasama ang Inang Reyna.. "

Wika ni Jen, oo kinuha ko syang taga panguna ng mga taga pagsilbi simula ng mawala si Jan..

Nagtataka kayu bakit may binabangit akong bahay, dahil nagpagawa ako ng bahay d nmn kalayuan sa palasyo, ayoko kaseng tumira doon kasama ng Amang Hari.. dahil hindi paren nawawala ang galit ko sa kanya. Pag kat sya ang dahilan kung bakit wala nasi Jan sa akin.

Dumiretso nako sa Dining Room Para doon ay makisalo na sa knila . Wala akong magagawa dahil kailangan ko nmn itong gawen..

"Buksan nyo ang pinto"

Utos ko sa mga taga paglingkod

"Opo"

Sa pag bukas ng pinto ay nakita ko na silang nakaupo sa kaniknilang upuan.

"Papa" wika ni Direk na lumapit sa akin.

"Hmm, at ano nanamn yang dala mong laruan?" Malamig ko bati dto.

"Ah anak, yan ay bigay ko sa aking Mahal na apo" wika ni Dad

"Ganun ba, direk ibalik mo yan sa Lolo mo.. sinabi ko na sayu na wag kang humihingi ng humuhingi sa Lolo mo"

"Pero papa.."

"Ibalik mo ngayon na!!"

"Ito napo lolo" ibinigay nmn nito sa kanyang lolo..

Lumapit ako sa aking Inaam at hinalikan ko ito sa noo..

"Kamusta Mama"

Pero wala paren itong naging tugon..

" Jordan, ano bang problema sa pagbibigay ko ng regalo sa bata, eh apo ko namn sya"

"Kahit na Ama, ayokong matuto syang maging maluho.. kaya kung pwede lang wag nyong bibigyan ng kung ano ano ang anak ko" pagdidiiin ko dto..

Hindi pa nakipagtalo pa ang aking Ama.. hmmp dahil hindi nmn sya mananalo sakin..

"Magsimula na tayung kumain, Jen pakainin na ang reyna"

"Opo kamahalan"

At kami ay nagsimula na sa Hapunan.. wala naging pag uusap sa aming pagkain.. dahil ayoko ng maingay rito..

"Ngayong tapos na ang Hapunan, maari na kayung makauwe Ama. "

"Pero papa hindi pa kami nakakpaglaro ni Lolo"....

"Wag ng makulit pa Direk, umakyat kana sa taas at matulog na.. "

"Ayoko sayu papa lagi mo nalng ayaw ng gusto ko.. ayoko sayu!!!" Galit na sabi ng bata saakin, tumakbo ito papunta sa kanyang kwarto..

"Nakita nyo na Ama, ganyan ang mangyayare lagi dahil sa inyong pang iispoil sa kanya"

"Jordan, bakit ako ang sinisisi mo, bakit palaging galit ka saakin.. hindi mo paba ako napapatawad.. "

"Oo at hindi kita mapapatawad hanggang d mo naibabalik si Jan.. kaya kung ako sayu ama umalis kana sa pamamahay ko dahil simula ng naging matigas ka samn ni Jan .. hindi na kita itinuring na ama sakin.. sa pagtawag nalng" galit kong wika rito..

Umalis nako sa Kwarto yun at pumunta sa kwarto ko..

Doon ay bumuhos muli ang luha ko.. dahil sa labis kong pagiging lamig sa lahat..

"Patawarin moko Jan kung bat ako naging Ganito.."

Doon ay muli sa isang Gabi, mag isa kong niyakap ang sarili sa pananabik kay Jan..

vote and Follow meee😌