I'm In Love With HIM

Chapter 3: First Day of School

BLUE

“It’s first day of school!” sigaw ko sabay bangon sa kama.

Para na akong baliw ngayon sa kakatalon at kakasigaw dito sa loob ng kwarto ko dahil sa excitement. I hope that this room is soundproof para hindi nakakahiya sa mga kalapit na rooms.

Because of so much excitement, I woke up so early today. Ewan ko lang sa mga susunod na araw kung ganitong oras pa din ba ko gigising.

Tiningnan ko ang aking phone and it’s still 4:46 in the morning but I find myself holding my bath towel going to the bathroom to take a bathe. Damang-dama ko ang bawat patak ng malamig na tubig na nanggagaling sa nakasabit na shower habang ito ay dumadapo sa aking katawan kaya hindi ko mapigilang ginawin.

Pagkatapos kong maligo, isinuot ko na ang aking bathrobe at pumunta sa kusina upang maghanda ng aking sariling almusal. It’s too early to go to the cafeteria to have my breakfast. Kaya naisipan ko na lang na dito na lang sa loob ng room maghanda ng almusal.

“I missed Manang Esther’s food,” bulong ko sa aking sarili.

I can say that I am already an independent person because since Grade 7, pumapasok na ako sa isang boarding school doon sa aming bayan. Kaya cooking? Cleaning? Washing? I know how to do it all. Sinanay na kasi kami nila ni Daddy na maging independent dahil hindi raw sa lahat ng oras nandyan sila sa tabi namin. Dahil na rin sa kanilang mga trabaho at naiintindihan naman namin ‘yon.

I got some egg, cream at bacon from the fridge for my breakfast. Binatil ko ang itlog at nilagyan ng kaunting cream. I learned how to do this because Manang Esther taught me when I was still a kid.

Flash back…

“Sir Blue, ano pong ginagawa niyo diyan? Baka mapaso po kayo. Lagot ako kina Sir at Ma’am!” nagpapanic na sigaw ni Manang sa loob ng kusina.

“Nagluluto po,” I answered cutely.

“Naku! Ikaw talagang bata ka. Alis ka muna diyan baka mapaso ka.”

“Pero hindi na po ako bata. I’m now 7,” pagsalungat ko sa kanya. “Turuan niyo po kasi akong magluto. Please,” pamimilit ko.

“Sige na nga.” At the end, sumang-ayon din si Manang na turuan akong magluto.

“Yes!” sagot ko na may abot-taingang ngiti.

“Basta ipangako mo sa akin na mag-iingat ka. Dahil kung hindi, baka mapalayas ako dito nang ‘di oras,” Manang Esther reminded me which I politely nodded. “Isuot mo muna ‘tong apron para hindi ka madumihan,” utos niya sa akin.

“Sige po. Ano pong lulutuin natin? Itlog po ba?” I asked.

“Oo Blue. Tingnan mo munang maigi ang gagawin ko upang madali kang matuto,” Manang replied as she reached for five eggs on the tray.