Imię i nazwisko

6 1 0
                                    

Nie widzę  światła w pewnych momentach                                                                                                            

A trudno mi żyć bez niego                                                                                                                                                  

Tak trudno oddychać spokojnie                                                                                                                                     

A  czasem wręcz trzeba                                                                                                                                                       

Lód w moim sercu chciałby zgasić mały płomień                                                                                                   

I  wypędzić go stąd raz na zawsze                                                                                                                                  

 A co jeśli poddam się i złożę swą broń zmęczony życiem ?                                                                                  


Radosny, może jednak postanowię być taki                                                                                                              

Ęsi ! Wypróżnię się ze złych emocji, a ekstaza i ulga napełni moje serce                                                       

Dzikie wcześniej i opuszczone                                                                                                                                         

Zimne też czasem, częściej samotne                                                                                                                            

I los mój wtedy nagle się odmieni                                                                                                                                  

Kowalem swojego losu postanowię być                                                                                                                      

O cudownym życiu będę śnić                                                                                                                                           

Walka- bez niej się nie poddam i wyrwę z jego dłoni dobrą kartę                                                                    

Słabość swoją pokazywać będę czasem                                                                                                                     

Karać się za to nie zamierzam, przygotuję jednak fundamenty                                                                       

A żeby przygotować się na moment, kiedy szczęście się do mnie uśmiechnie     




I wtedy przeczytam twoje imię, nazwisko, które zawarłem w tym wierszu                                   

  By w końcu się uśmiechnąć,  by od cierpienia odetchnąć                                                                                

Bądź latarnią która pomoże mi trafić do raju                                            

Stracone pokolenie- wiersze ( Zakończone)Where stories live. Discover now