KALBİMDE ÖLÜM (KAÇINILMAZ AŞKLAR-2) (TAMAMLANDI)

K.Ö. 🖤 Bölüm 4

Selam K.Ö. okurları..

Başlamadan önce yıldıza basalım olur mu?

Keyifle okuyun..

Sahtelik içinde, yalanların üzerine sadece ihtiyaçlarını gidermek için bir ilişki kurmaya çalışmak aslında küflenmek gibiydi. İnsanı içeriden bitirir, ruhu zehirler geriye umutsuzluk kalırdı.  (Akilah Azra Kohen)

"Selam J.A." dedi gayet samimi.

"Evan, eğer seni patron gibi görmemizi istiyorsan en azından bize isimlerimizle hitap etmelisin." Dedi Grace. Evan Williams ile samimi bir konuşma içindeydiler ama asla sınırı geçmiyorlardı. Ben ise gözümü dikmiş Bay Williams'ı inceliyordum. O da Bay Anderson gibi çok gençti. Bunlar nasıl patron olmuştu acaba? Evan, Jason'da daha kısa ve daha kaslıydı. Çevreye neşe veren, huzurlu bir yapısı vardı. Onu ilk gördüğümde de aynı şeyleri, biraz da ürpererek hissetmiştim. Ben düşüncelere dalmışken, o kapkara gözlerini dikmiş bana bakıyordu. Güzel gözleri vardı ve kirpikleri de en az gözleri kadar siyahtı. Hoş bir adamdı kesinlikle. Kendi kendime adamı inceleme artık, diye kendime kızarken Evan konuşmaya başladı.

"Söyle bakalım, nasıl gidiyor, her şey yolunda mı Yaren?" Diye sordu.

Derin bir iç çekerek "Evet, Teşekkür ederim." dedim.

Kendimi toplayarak yemeğimi yemeğe başlamıştım ki, Evan'ın telefon konuşması dikkatimi çekti.

"Jason, lanet olsun bir kez zamanında gelmezsin ve şimdi de beni ekiyorsun. Hayır, sana bu iyiliği asla yapmam, kaldı ki işim var. Başının çaresine bak!" dedi ve telefonu asabi bir şekilde kapadı.

Hayretle ona bakıyordum. Bir patronu çalışanlarının duyabileceği bir şekilde azarlamamalıydı. Ne düşündüğümü anlamış olacak ki açıklamaya başladı.

"Jason buraya beş dakikada gelebilir ama ben on beş dakikada geliyorum ve en az onun kadar yoğunum. Şimdi gelemiyorum, işim çıktı demesi bana haksızlık. Üstüne bir de sipariş vermesi kabul edilemez. Ayrıca ben sizin şirketten değilim, arkasından istediğim gibi konuşabilirim." dedikten sonra sorun yok dercesine göz kırptı.

Grace ,"Haklı, konuşabilir." Dedi.

Ne düşüneceğimi bilemedim. Evan, Jason gelmediği için siparişini paket yaptırmış ve oyalanmadan yanımızdan ayrılmıştı. Kapıdan çıkışını izledikten sonra daha fazla dayanamayarak sordum.

"Hiçbir şey anlamadım." dedim şaşkın şaşkın.

Grace sanki önemli bir devlet sırrını açıklayacakmış gibi oturuşunu dikleştirdi ve açıklamaya koyuldu.

"Anlamayacak ne var Yaren. İkisi çok yakın arkadaş. Her ne kadar ortak projeleri çok olsa da Evan bizim patronumuz değil. Hoş onun şirketi ile yapılan projeler daima en iyisidir. Adam tam bir dahi. Kolay sinirlenmez ve anlayışlıdır. "

"Yaa." dedim. "Ne iş yapıyor?"

"Aynı, ikisi de yazılım. Rakip olarak başlamışlar, ama aslında rakip falan değiller." dedi Grace.

Yaren oraya da CV göndermiş ama oradan dönüt almamıştı. İsmi hatırladı. "İyi de isimleri biraz saçma. Neden isimlerinin ilk harflerini kullanmışlar ki?" diye sordum.

Grace bilgi vermekten çok memnun görünüyordu. "Şimdi bunlar liseden beri arkadaş. Aynı bölümü okuyorlar ve ortak bir iş yeri açmaya karar veriyorlar. İddiaya göre, aralarında bir fikir ayrılığı oluyor ve ikisi de inatçı olduğundan kendi fikrine sıkıca yapışıyor ve ikisi de kendi fikirleri üzerinden kendi iş yerini açıyor ve tabi ikisi de büyüyor da büyüyor. Zaman dostluklarını  hiç azaltmıyor. Evan, Jason'a yardım için çok sabahlamıştır bizim şirkette. Tabi Jason da ihtiyaç halinde hemen koşar onun yanına. İşin özeti kardeş gibi olduklarını anlamalısın." dedi.