KALBİMDE ÖLÜM (KAÇINILMAZ AŞKLAR-2) (TAMAMLANDI)

K.Ö. 🖤 Bölüm 21

Selam K.Ö. okurları..

Başlamadan önce yıldıza basalım olur mu?

Jason severler şuraya bir kalp bırakalım..

Kahvaltıyı hazırla kadın. Erkeğin bir sürprizle geri dönecek😊

Karta bakakaldım. Erkeğim? Jason'ın içine Türk erkeği geni kaçmıştı kesin sonra kartın arkasını gördüm.

Sakın inkar etme, güldüğünü biliyorum. Kahvaltıyı senin tercihine bırakıyorum ama sürpriz kısmı doğru. Saat dokuz gibi sende olurum prenses.

Gülerek duşa girdim sonra bahçeye şahane bir sofra kurmaya başladım. Ben mutlu mesut kahvaltı malzemelerini taşırken, Emily duvarın ardında suçlu suçlu bana bakıyordu ve içimdeki şeytan yine iş başındaydı.

"Günaydın sevgili kayın valideciğim." dedim üstüne basa basa.

"Günaydın kızım. Vaktin var mı iki dakika?"

"Tabi gel." dedim. Bayram şekeri almış bir çocuğun sevinciyle geldi yanıma ve geldiği gibi açıklama yapmaya başladı.

"Yaren, sana söylemedim çünkü benim Jason'ın annesi olduğumu bilirsen samimiyet kurmazsın diye düşündüm. Beni tanıyıp öyle karar ver istedim. Hem ikinizin şey olduğunu bilmiyordum... Tamam, Jason'ı anlamıştım hareketlerinden... Günde yirmi defa arayıp seni soruyordu ama sen patronum deyince... İşte ben öyle..."

"Tamam Emily, sana kızgın değilim." dedim masayı kurmayı bitirdiğimde. Mutfağa dönmüş çaya bakıyordum ki kapı çaldı. Jason üzerinde motorcu kıyafetleri, elinde bir poşet kapımda belirmişti. Çığlık atmamak için zor durmuştum. Tam öpüşecektik ki Emily mutfaktan çıktı.

"Çocuklar ben eve geçiyorum. Yaren, sonra görüşürüz tatlım." dedi.

Jason, "Sanki tüm mahalle sana yaklaşmamam için sözleşmiş." dedi inanamayarak.

İçimden, "Aynen katılıyorum." demekten alamadım kendimi . Kahvaltı masasını görünce yine çok mutlu oldu.

"Sürekli sen hazırlıyorsun ama bil ki bende iddialıyım. Akşam sana yemek yapacağım, eğer uygunsan." dedi.

"Umarım zehirlenip ölmem." dedim gülerek.

Tam ne güzel gözlerimiz kenetlenmişti ki, sokak tarafından bir teyze 'Jason!' diye bağırıp el sallıyordu. Pis menopozlular kendileri yapamıyor ya, ben de kırıştırmayayım. İkimiz de mahallenin meraklı hallerine kahkahalarla güldüğümüz esnada yan taraftan Jason'ın babasının onay veren sesini duyabiliyorduk ve bu daha da gülmemize neden oldu.

"Sana motorcu kıyafetleri aldım, umarım bedenine olur. Dışarıdaki muhteşem yaratıkla şahane bir gezi keyfi sunacağım sana." dediğinde telefonu çaldı. 

Ben ise mutluluktan uçuyordum. O konuşurken peçeteye bir not yazdım.

"Motorlara bayılırım. Hazırlanayım mı?"

Tam ayağa kalkıyordum ki Jason kolumdan tutup beni yanına çekti. Çok yakındık, bende kucağına oturarak beklemeye başladım.

"Evan, dostum zamanlaman.."

"Kendi şirketine niye gitmedin oğlum."

"Şu an senden nefret ediyorum ama tamam, geleceğim."

Kapattığında bana mahcup bir şekilde bakıyordu. Evan'ın iş ile ilgili bir sıkıntısı olduğu ve Jason'dan yardım istediği  belliydi.

"Yardım lazım mı?" diye sordum.