Haram Bro |Texting

isnan ve aşrun

"Birinden mi korkuyorsun? " dedi fısıldayarak. "Belli ki başın belada. İnat etme sana yardım edebilirim."

Başımı hayır anlamında sağa sola salladım. Oturduğum yere çömeldi ve ayaklarını uzattı.

"Bir şeyden korktuğun ortada. Kim ne yaptı söyle? "

"Kimse bir şey yapmadı. Rahat bırak beni. " dedim.

Ona açıklamak istemiyordum.

"Biri takip mi ediyor?"

"Hayır."

Kısa bir süre sessizlik oldu. İkimiz de hiç bir şey yapmadan öylece oturuyorduk.

"Sana neden yardım ediyorum ki." diye mırıldandı kendice. "Delirmiş olmalıyım. "

Oturduğu yerden kalkıp üzerini düzeltti ve son kez bana döndü.

"Umarım dediklerinde haklısınıdır. " diyerek oturduğu masasına geri döndü.

Başımı tekrar dizlerimi koyacağım sıra bir kağıt dikkatimi çekti

O mu bırakmıştı?

Elime alıp ne yazığını çözmeye çalıştım.

"Sana gerçekten yardım edebilirim. Başının dertte olduğunu biliyorum. Aşağıda numaram var. Neler olduğu düzgünce anlat. Bu işi çözelim. Tek başına bu işin üstesinden kalkamazsın."

Kağıdı katlayıp cebime koydum ve nerede olduğuna bakmak için kafamı uzattığım da onu göremedim.

Çoktan gitmişti.

Ayağa kalkıp saate baktım. Yarım saat çoktan geçmişti. Düşünceli bir şekilde sınıfa geri döndüm. Etraf şimdi daha kalabalıktı.

~

Öğle arası olmuş yemek için yemekhaneye inmiştik. Tek başıma arka tarafa geçmiş bir taraftan yemek yerken bir taraftan da etrafı gözlemliyordum.

Kim bilir belki de onunla göz göze gelmiştim ama farketmiyordum.

Hala içimdeki tedirginlik geçmemişti.

Yemekhaneye giriş yapanlara bakarken gözüme Buğra takıldı. Beni fark etmemesi için hemen kafamı çevirdim ve yemeğime odaklandım.

Bu çocuğu da anlamıyordum gerçekten.  Nerden geliyordu bu yardımseverlik. Üstelik hiç bir şey yapmamıştım da.

Masamın yakınlarında bir öksürük sesi duymamla bu düşüncelerimden sıyrıldım.

Masama ekmek paketi bırakmıştı. Kafamı kaldırdığımda yanımdan geçip karşı masaya oturan Buğra'yı gördüm.

Tam karşımda oturuyordu.

Şaka gibi.

Ekmeği kaldırdığımda tekrar bir not ile karşılaştım.

"Ben burdayken kimse sana bir şey yapamaz. Rahatça yemeğini ye. Teklifimi de iyi düşün. Zannettiğinden daha fazla şey biliyorum."

Kafamı kaldırıp hiç bir şey olmamış gibi yemeğini yiyen Buğra'ya baktım.

"Ne bakıyorsun? " dedi.

Baktığımı farketmişti. Notu kaldırıp diğerinin yanına cebime sıkıştırdım.

"Niye en arkaya oturdun birinin seni izlediğini mi düşünüyorsun? " dedi.

"Hayır. " dedim.

İkimizde birbirimize bakmadan ajan edasıyla yemeklerimizi yiyor bir yandan da konuşuyorduk.

"Gözlerin etrafta dört dönüyor. "