Haram Bro |Texting

erbea ve erbaun

Ahsen karşısındaki Fırat'a anlam veremeyen gözlerle bakıyordu. Acaba toka bir bahane olabilir mi diye düşünüyordu. Sonuçta onu takip etmişti.

"Niye takip ettin beni?" dedi.

Hala üzerindeki endişe geçmiş değildi. Muaz'ın yandaşı olabilirdi. Belki de beraber falan çalışıyorlardı.

Ha bir de şu 'güzel' kelimesi vardı aklını kurcalayan. Durduk yere böyle söylemesi ne içindi? Belli ki aklını karıştırmak istiyordu.

"Toka için." diyen Fırat elini ensesine götürdü.

Her zaman herkesin karşısında dik duran, istediğine istediği şeyi söyleyen Fırat Parlar bu kızı görünce bütün yelkenleri indiriyordu. Bir şey diyemez hale geliyordu.

Ama bu sefer farklı bir şey var gibiydi. Hergün okulda neşe ve özgüveniyle dolaşan kız bugün bir hayli durgundu. Korkmuş duruyordu. Az önce titreyen elleri gözden kaçmamıştı.

"Peşimden deli gibi ne koşuyorsun o zaman be çocuk."  dedi Ahsen gözlerini belerterek. "Neyse.. Ben de sandım biri takip ediyor."

Fırat, Ahsen'nin bu ani çıkışına anlam verememişti. Az çok bir şeylerin olduğu anlamıştı. Normal değildi bu tavırlar.

"Bir sıkıntı mı var?" dedi kaşlarını çatarak.

"Yoo. Yoo ne sıkıntısı. Tek derdimiz Ümmeti İslam, forever namaz, aşkımız Kuran. Boş gezmiyoruz evelallah....Senin gibi. " dedi Ahsen.

Kendi aklınca konuyu dağıtmaya çalışıyordu. Fırat bu dediklerini duyunca gülmüştü.

Fırat gülmüştü.

Fırat ve gülmek.

"Niye gülüyorsun?" dedi Ahsen tekrar gözlerini büyüterek. Elini ağzına götürüp kaşlarını çattı. "Yoksa içine cin falan mı girdi. Tanıdığım üfürükçü var önerebilirim senin için. "

O sırada tuvaletten çıkıp ne olduğu anlamayan Muaz, ikisinin yanına doğru geliyordu. Uzaktan Fırat'ın gülüşünü gören Muaz'ın tepkisi de farklı olmadı.

Ahsen Muaz'ın bu gelişini görür görmez stress olmuştu.

"Ben gideyim." diyen Ahsen hızlı bir şekilde yanlarından ayrıldı. İlk başta attığı hızlı adımlar zamanla koşmaya dönüşmüş. Mekandan anında firar etmişti.

"Abi ne sırıtıyorsun?" dedi Muaz.

"Tatlı." diyerek kafasını sağa sola salladı.

"Kim?"

"Boşver. "

O sırada mekandan ve zamandan silinme derecesine ulaşmış iki kişi daha vardı. Tabii kimse onları hatırlamıyordu. Olayın etkisiyle herkes bir kenara savrulmuştu.

Boş tuvaletin içinde Buğra'nın gülüşü yankılandı. "Böyle dejavunun içine edeyim. "

Efnan  oflayarak telefonun baktı. "Niye hala gelmediler."

"Sıkıldın mı?" dedi Buğra ona doğru bakarak.

Efnan kapının önündeki duvara, Buğra ise lavabonun mermerine yaslanmıştı.

"Ee yani." dedi Efnan.

"Yarın bize geliyormuşsunuz?" dedi Buğra konu açarak.

Efnan gülümsedi. "Dün akşam babam dedi. "

"Berra seni heyecanla bekliyor. Sanırım seni sevdi."

Efnan gözleri büyüterek kafasını salladı. En son onlardayken soru yağmuruna tutmuştu. Bunu nasıl unutabilirdi. "Çok deli dolu biri gibi duruyor."