Haram Bro |Texting

selase ve selasun

"Başka zaman bize de bekleriz Ömer Hocam." dedi Buğraların babası.

O sırada Selim Hoca lafa atladı. "Evet Ömer. Haftaya da bize bekliyorum. "

"Tabii Hocam. Seve seve geliriz." dedi babam.

Evet şimdi de bugün yetmezmiş gibi haftaya başka bir serüvene atılacaktık.

Harika.

Bana doğru bakan Berra'yı farkettiğide. Gülümsemeye çalıştım. Bana göz kırpması gözümden kaçmış değildi. Yanıma gelerek vedalaşmak için sarıldı.

"Hadi yine iyisin. Haftaya bizdesiniz."

"Hıı ne güzel." dedim.

Bu bitmeyen gecenin sonuna geldiğimize göre artık ölebilirdim. Zira iki saat boyunca Berra ile kalpten götürücü bir sohbet gerçekleştirmiştik. Sürekli Buğra hakkında sorular sorup durmuştu.

Kardeşine çok düşkün olduğu belliydi. Buğra seviyorum derken bunu kastetmiş olmalıydı. Kardeş sevgisi.

Kafamı Süleyman'a çevirip sinsice gülümsedim. Ben bu çocuğu nasıl sevebilirim ki?

Böyle kardeş sevgisi olamaz.

Babam Selim Hocaları karşılamaya çıkarken biz de annem ile içeri geri dönmüş ve etrafı toparlamaya başlamıştık.

Çok geçmemişti ki kapı tekrar çaldı. Babamın bu kadar kısa sürede gidip gelmesi imkansızdı.

Kapıyı açıp gelen kişiye baktım.

Tabii ki Ahsen'di.

"Valla kanka dayanamadım geldim." dedi.

Heyecandan yerinde duramıyordu kızcağız.

"Kim gelmiş kızım?" dedi annem mutfak tarafından bağırarak.

Ben cevap vermeye kalmadan Ahsen çoktan lafa atılmıştı. "Yardıma geldim Nesin Teyzeciğim."

Annem Ahsen'i karşılamak için buraya doğru geliyordu. "Hoşgeldin Ahsen. "

Ahsen elindeki poşeti anneme uzttı. "Hoşbulduk. "

"A-a bunlar ne?" dedi annem şaşkınca.

"Anneannem umreden geldi de sizin için biraz hurma ve zemzem suyu gönderdi. "

"Allah razı olsun kızım. Anneannenede bol, uzun ömürler versin inşallah."

"Amin inşallah." dedi Ahsen.

Elinde başka bir poşet vardı ve o poşetin içindekileri az çok hayal ediyordum.

Bir saate yakın süre içerisinde bu yorucu olan akşamın üzerinden gelebilmiştik.

Ahsen bulaşık makinesinin kapağını kapatarak yorgun bakışlarını bana çevirdi. "Ne yemişsiniz kızım ya. Kesin Buğra ile karısı Berra yemiştir. Buraya gelirken gördüm. Yanyanaydılar. Kesin okulda birbirlerine aşık olup geçen yaz da yıldırım nikahı ile halletmişlerdir bu işi demedi deme. "

"Yok artık Ahsen." dedim gülerek. "Kardeşmişler."

"Kardeş gibiler zaten birbirlerine benziyorlar. Hatta ikiz bile diyebilirim. Zaten insan sevdiği insana çekermiş."

Benim minik Ahsenciğim. Hala meseleyi çakmamıştı.

"Kızım çamaşır suyu beynini bulandırdı herhalde. Kardeşlermiş diyorum. Çift yumurta ikizi. "

"Nasıl ya?" dedi elindeki sarı bezi sıkarken.

"Bildiğin kardeş."

"Daha bilmediğim neler var kim bilir? " dedi acıklı bir şekilde. "Hadi odana çıkalım. Benim de anlatacaklarım var. Geçen ramazanda çıkan Kuran Tilaveti yarışması izledim. Hepsi taş. İsimlerini aldım araştırmamız lazım"