I Want You By My Side // Cherik

#9

Charles, Erik'in onun odasına uğramasının ertesi gece aynı şekilde onu ziyaret etmeye karar vermişti. Pek dert etmiyormuş gibi davrandığı için kimse ona güçleri konusunda onun yaptığı gibi tavsiyede bulunmamıştı, hatta Raven bile şu an ne kadar dipte olduğunu fark edememişti. Bu yüzden kendini Erik'in odasının kapısında bulmuştu. Kapıya hafifçe vurup bunu duymasını umdu. Daha fazla ses yapıp babasından azar işitmek istemiyordu.

İçeriden tam anlaşılmayan mırıltı tarzı bir ses geldiğinde yavaşça kapıyı araladı ve girmeden önce içeriye bir göz attı. Karanlıkta önce fark edemese de Erik yatağında doğrulmuş neden geldiğini sorarcasına ona bakıyordu.

"Uykunu böldüysem üzgünüm. Sadece bir şey söylemek istiyordum ve bu kadar erken uyuyacağını tahmin etmemiştim." Fazla ses çıkmasın diye fısıldadığından her kelimesinde biraz daha yaklaşıyordu. Erik ona oturması için bir el hareketi yaptığında yatağın kenarına geçti.

"Dün bahsettiğin şeyle alakalı..."

"Güçlerin." dediğinde yavaş bir hareketle başıyla onaylamıştı.

"Bana nasıl yardım edeceksin bilmiyorum ama sanırım gerçekten yardıma ihtiyacım var." Şimdi Erik de ona yaklaştığı için yüzünü daha iyi görebiliyordu. Oldukça yorgun görünüyordu ve onu daha önce hiç böyle görmemişti.

"Bana güveniyor musun?"

"Güvenmem gerekiyor." Bir anda yüzü daha da yorgun gelmeye başlamıştı. Ya da sadece öfkelenmiş de olabilirdi.

"Neden bunu söylemek için sabahı beklemedin ki? Gecenin bu saatinde hem gelip yardım istiyor hem de bana güvenmediğini söylüyorsun." Charles şu an ses tonundan fark ediyordu ki biraz öfkelenmeye başlamıştı.

"Bunu gündüz yapamam."

"Neden?"

"Eğer seninle görünürsem Raven ne olduğunu sorar ve ne kadar kötü durumda olduğumu bilmesini istemiyorum."

"Bunu zaten kendisi çözmesi gerekmez miydi? Raven ve sen fazla yakın değil misiniz? Hatta arkadaştan öte gibi."

"Evet, onunla kardeş gibi büyüdük. Ama mesele sadece yakınlığımız değil, ben ona pek yansıtmamaya çalışıyorum."

"Demek kardeş gibi..." Charles onun sesinde hoşuna gitmeyen bir rahatlama sezmişti.

"Eğer ona karşı bir şeyler hissediyorsan işin zor çünkü senden pek hoşlanmıyor." Bunu söylerken içinden garip ve pek tanıdık olmayan bir duygunun geçtiğini hissetmişti.

"Ondan eminim, peki sen?" Erik gerçekten bir cevap bekler gibi baksa da Charles'ın ne demeye çalıştığı konusunda kafası karışmıştı.

"Ben, ne?"

"Ondan kötü yanlarını saklama o senin dostun böyle şeyleri beraber aşabilmelisiniz."

"Neden lafı değiştiriyorsun? Son zamanlarda bana karşı dürüst olmadığını hissediyorum. Belki de bu yüzden güvenmiyorumdur sana." Bu sefer öfkelenen o olduğu için sertçe ayaklanmıştı.

"Sadece uykusuzum. Artık gidebilir misin? Sonra konuşuruz." Charles artık daha çok kafa karışıklığıyla kalmıştı. Önce ona gelen kişi Erik olmasına rağmen onu başından savmak istiyordu.

"Konuşmasak daha iyi sanırım." Odadan hızlıca çıkarken Erik'e bir an güvendiği için kendini aptal gibi hissediyordu.

...

Dengesiz psikopat geri döndü yeeey

Aslında bu bölüm birkaç moment vermek istiyordum gerçekten ama hem erken gibi geldi hem de pek iyi bir modumda değilim

Ben içimde ne yaşıyorsam onlar da onu yaşayacak yani işimiz zor

hadi by💕