#4

848 100 41
                                    

Charles, 17.

Erik, 19.

...

  Erik gideli koskoca 4 yıl olmuştu. Burada sadece bir yıl kalmış hatta kimseyle doğru düzgün bir ilişkisi olmamıştı. Ama Charles onu özlüyordu. Nedenini bilmiyordu. Neden gittiğini, neden o gidince eksik hissettiğini, neden onu unutamadığını... Erik'in arkasında bıraktığı o kadar çok 'neden' vardı ki. Charles daha önce de burayı terk eden arkadaşlarını düşündü ama hiçbirinin hayal kırıklığı bu kadar uzun sürmemişti. Şimdi görse belki tanımayacaktı bile onu. Erik'in gitmeden önce çıktığı pencere pervazında oturmuş onun ne kadar değişmiş olabileceğini düşünüyordu. Geldiğinde oldukça çelimsiz bir çocuktu, acaba şu an nasıldı? Belki de çoktan açlıktan falan ölmüştü.

  Kötü düşüncelerini dağıtmak ister gibi kafasını hızlıca salladığı sırada vurulan kapısının sesi ona yardımcı olmak için araya girmişti. Ses çıkarmayınca Raven aceleyle içeri girip soluksuz konuşmuştu.

"Charles, bunu görmen gerek." Charles merakla, içeri giren kıza bakacakken çoktan kapıdan dışarı çıkmakta olduğunu görmüştü. Bu hiç de iyi bir şeye benzemiyordu. Arkadaşı genelde daha soğukkanlı biriydi. Hızla peşinden gittiğinde herkesin ortak salonda, Brian Xavier'in etrafında toplanmış ve televizyona odaklanmış olduğunu gördü. Neler olduğunu daha iyi görebilmek için birkaç genci geçip babasının yanına ulaştı.

"Bu yaptığı resmen delilik!" Gençlerden ara ara isyan edenlerin sesini duymamaya çalışıp televizyondaki habere odaklandı. Kameralar tek başına genç bir mutantı gösteriyordu ve mutant küfürler savurup insan ırkının iğrençliğinden bahsediyordu. Bir arabanın üzerine çıktığı ve ona yaklaşmaya çalışan polisleri bir el hareketiyle arabanın parçalarıyla savurduğu için ona yaklaşamıyorlardı.

"Charles." Genç adam babasının sesiyle ona dönmüştü.

"Onunla konuş."

"Ama-"

"Kendine güvensizliğin sırası değil şimdi. Kendi dostlarına bile yardım edemezsen dünyanın senden nefret etmemesini bekleyemezsin." Charles yavaşça başını salladı ama hâlâ bunu yapabileceğinden emin değildi. Yine de denemekten bir zarar gelmezdi. Yere oturup televizyondaki görüntüye odaklandı. Herkes merakla ona bakarken yapılan bir anons hepsinin dikkatini o yöne çevirmişti.

"Ekiplerin uzun uğraşlar sonunda yakaladığı mutantın kimliği de eş zamanlı olarak tespit edildi. Adının Erik Lehnsherr olduğu öğrenilen genç arkasından hamle yapan bir polis memuru tarafından sakinleştirici oklarla etkisiz hale getirildi-" Charles kafasını kaldırıp babasının çatılan kaşlarına baktı. Kendisi daha önce yasa dışı bir şeye karışmamıştı ama küçük suçlar işleyip de babası tarafından kurtarılan birkaç gençle tanışmıştı ve onlara yaptıkları hiç de iyi değildi. Ama bu sefer hırsızlık gibi artık basit sayılan suçlardan biri değildi, Erik etrafına kanıt olarak kameraları toplamış ve açık açık insanoğlunu tehdit etmişti.

"Baba... Onu ellerinde bırakamayız." Babasının katı ifadesi bir nebze bile yumuşamadan ona çevrildiğinde onun bile umutsuz olduğunu düşünmüştü.

...

Yuh bir yıl olmuş neredeyse

I Want You By My Side // CherikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin