I Want You By My Side // Cherik

#12

Raven yemeklerini alıp boş bir masaya geçene kadar suratı asık olan arkadaşının karşısına değil de yanına oturarak kolunu hafifçe dürtmüştü.

"Neyin var senin? Sinirlendirdim mi yoksa seni öyle şeyler yaparak?" Charles ona bakmadan başını iki yana sallamıştı.

"Seninle bir alakası yok."

"Ne oldu peki?"

"Erik..." devamını getiremeden duyduğu sesle şaşırarak susmuştu.

"Benimle ilgili mi konuşuyordunuz?" Charles ona zar zor bakıp hızlıca kafasını sallamıştı yine.

"Biz de tam Erik gelse de bizimle birlikte yese diyorduk. Ben bu tarafa doğru oturmayı sevmiyorum, ben karşıya geçeyim sen böyle gel." Charles arkadaşının sandalyeyi neredeyse farkına varılmayacak kadar hızlı bir hareketle ona yaklaştırarak yerinden kalktığını fark etmişti. Sonra da geçip karşısına oturmuş ve gülmemek için dudaklarını birbirine bastırıyordu. Erik yanına geçmek istediğinde Raven'ın tuzağına düşmüş ve Charles'ın tam olarak dibine oturmuş olmuştu.

Kız masada sessiz ve hareketsiz bir süre geçtikten sonra dayanamamış ve ilk konuşan kişi olmaya karar vermişti.

"Eee Erik hâlâ dünyayı fethetmek istiyor musun?" Oğlanın kaşları çatılmıştı.

"Benim öyle bir planım yok." Raven bu kadar kısa kesmesini beklemiyordu ama Erik sanki ona özellikle sinirliymiş gibi geliyordu. Yine de bunun onu durdurmayacağı kesindi.

"Pekala... Bu sefer daha uzun kalacak gibisin. Arkadaş edindin mi bari? Başka türlü arkadaş da olur." deyip göz kırptığında Erik'in rahatsızca kıpırdanmasını Charles'ın masanın altından arkadaşının bacağına hafifçe attığı tekme takip etmişti. O ana kadar ne kadar yakın durduklarını fark etmeyen Erik, Charles ile aralarındaki neredeyse hiç olmayan mesafeye bakıp sandalyesini yana doğru çekmişti.

"Benim arkadaşa ihtiyacım yok." Bunu derken ne yanındaki çocuğa ne de Raven'a bakıyordu.

"Herkesin ihtiyacı vardır. Biz senin arkadaşın oluruz, değil mi Charles?" Charles, kollarını önünde bağlamış dik dik karşıya bakan Erik'e bir bakış attıktan sonra arkadaşına kızgın bakışlarını yollamıştı.

"Arkadaş olmak istemiyorsa olamayız Raven." Bunu fısıltıyla söylemişti ama tabi ki bunun bir mantığı yoktu. Kız onu görmezden gelerek konuşmaya devam etti.

"Cidden birine başka şekilde de mi yakın hissetmiyorsun? Herkesten nefret ettiğine gerçekten inanmaya başladım." Erik'in kaşları daha da çatılmıştı ve yerinden adeta fırlamıştı.

"Daha sonra beni bulursun Charles."

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?" Erik gözden kaybolur kaybolmaz kızı azarlamaya başlamıştı. Raven ise bunu pek umursamıyor gibiydi.

"İkiniz beni deli ediyorsunuz. Biriniz fazla saf diğeri dengesizin teki. Yardıma ihtiyacınız var sizin."

"Sadece saçmalıyorsun Raven. Aramızda öyle bir şey olmayacak. Bunu nereden çıkardın bilmiyorum ama..." Kız bundan keyif alır gibi güldü.

"Nereden mi çıkardım? Bir insan onun için diğerlerinden farksız olan birini, uzunca bir süre geçmesine rağmen hatırlayıp neredeyse her gün adını anmaz Charles. O geldikten sonra bu durum çok daha farklı bir hal aldı. Artık kendinin farkına var. Yoksa yine gidecek ve sen üzüleceksin." Raven'ın sözleri asık bir suratla karşılanmış ve Charles da hızlıca oturduğu yerden kalkıp dışarı çıkmıştı.

Erik'in bir ağacın altına oturmuş bir dal parçasını topraktan öç almak istercesine yere saplayıp durduğunu görmüştü. Önce kararsızca olduğu yerde beklese de yanına doğru adımladı ve onun gibi yere oturdu. Erik onu fark edince elindeki dalı toprağın hasar verdiği kısımlarını düzeltmek için kullanmış ve bulduğu yere atmıştı.

"Raven iyi biridir ama bazen insanlara cevaplamak istemeyecekleri şeyler sorar. Onun adına özür dilerim. Seni kızdırmaya çalışmadığına eminim." Direkt konuya girmenin daha doğru olacağını düşünmüştü. Erik hâlâ ona bakmadığı için konuşmaya devam etmişti.

"Arkadaş olmak istemiyorsan da..." Charles'ın devam etmemesinin sebebi çimenlerin arasına yerleştirdiği elinin üzerine yerleşen sıcaklıktı. Parmaklarının arasına kenetlenmiş parmaklara şaşkınlıkla göz gezdirdikten sonra elin sahibine bakmıştı. Erik'in bakışları sanki ortada hiçbir şey yokmuş gibi uzaklarda ve yüzü ifadesizdi.

...