dedikodu / texting

19:İtiraf

Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın...

Esil zehirlenmesi yaşıyordum. Dün evde gördüğüm yetmemiş gibi bugün okulda da bana dik dik bakıyordu. O gözlerini oyup eline vermek isteği ile dolup taşıyordum.

"Şu kızın gözlerini oyasım var."

"Tam da ben bunu yapmayı düşünüyordum Ferah."

"Kanka olmak aynı kişiden nefret etmeyi gerektirir. Bizimde nefret noktamız aynı, aynı şeyleri düşünmemiz doğal."

"Haklısın."

Bana bilmiş bir ifadeyle baktı.

"Ben her zaman haklıyım. Sadece şu anonim konusunda bir kanıya varamadım o kadar."

Gerçekten anonimin hâlâ kim olduğunu bulamamıştık. Zaten o da bulunmak istemiyordu.

"Aman boş ver illa çıkar ortaya."

"Boş veremem merak ediyorum."

"Ben de merak ediyorum ama yapacak bir şey yok."

Biz muhabbet ederken Cihangir ve Gurur aynı anda sınıfa giriş yaptılar.

"Günaydın kızlar."

Bu cümleyi Gurur değil Cihangir kurmuştu. Acaba hangi dağda kurt ölmüştü.

"Yanlış konum bence Cihangir senin kankan yan tarafta."

"Esil benim kankam değil Ferah."

"Aaa bence kanka olmalısınız. Kıvılcım ve Hades kadar iyi ikili olursunuz. "

Ferah'ın dediklerine kahkaha atmak istiyordum ama sınıftaydık.

"Bence olmayız."

"Aman neyse gölge etme bize başka ihsan istemez."

"Peki Ferah."

Cihangir üzgün gibi duruyordu. Ferah'ın tepkisine mi üzülmüştü acaba. Bu durumu Ferah'a soracakken hoca sınıfa giriş yaptı.

Öğle arasına kadar gün gayet sıkıcı geçmişti. Şimdi ise kantinde bir şeyler atıştırıyorduk.

"Bence Cihangir senin dediklerine üzüldü."

"Saçmalama Dila. O kim üzülmek kim?"

"Bana öyle geldi. Belki senden hoşlanıyordur."

Ferah elini alnıma koydu.

"Ateşin de yok ama neden bu kadar çok saçmalıyorsun? Hem onun sana yaptıklarından sonra benden hoşlanması beni alakadar etmez."

"Aman ben unuttum bile."

"Sen unutsan ben unutmam."

Ferah yemek yemeye devam edince ben de telefonumu elime aldım. Anonim mesaj atmıştı.

senhepgüzelsin:Cihangir'e iyi laf soktu Ferah, onu tebrik etmek lazım.

dilakamer:Gel kantindeyiz yüz yüze tebrik edersin.

senhepgüzelsin:Bu seferlik sen benim yerime iletirsin.

"Anonim seni tebrik ediyor."

"Ne alaka ya?"

"Cihangir'e dediklerin yüzünden."

"Anonimi daha bir sevdim."

dilakamer:ilettim.

senhepgüzelsin:Teşekkür ederim.

"Merhaba kızlar."

Bu sefer Cihangir değildi gelen Gurur'du.

"Merhaba."

"Nasılsın Dila?"

"İyiyim sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim."

"Bana da sorduğun için sağ ol Gurur. Ben de iyiyim."

"Kusura bakma Ferah."

"Tamam bu seferlik bakmam. Herhalde gözlerin sadece Dila'yı görüyor."

Ferah'ın dediği ile ağzımdaki kahveyi zor yuttum.

"Belki de."

Masa da şu an neler dönüyordu anlamıyordum. Yerin dibine nasıl girilir acaba?

"Ferah biraz konuşabilir miyiz?"

Beni bu durumdan kurtaran Cihangir'di en azından konu dağılırdı.

"Tabii konuşalım."

"Yalnız konuşabilir miyiz?"

"Olur ben de sınıfa geçecektim." dedim. Gurur'dan uzaklaşmak için. Tabii onunda peşinden geleceğini unutmuştum.

"Eee gittiler konuş bakalım."

Cihangir karşımda sıkıntılı bir şekilde oturuyordu.

"Ben nasıl başlayacağımı bilemiyorum?"

"Başla bir yerden hem ders başlayacak sen başlamazsan."

"Dila ile çıkan habere bu kadar sert tepki verme nedeni birinden hoşlanmamdı."

"Bundan bana ne?"

"Hoşlandığım kişi sensin çünkü."

Benden bağımsız bir oha nidası döküldü dudaklarımdan.

"Sonra sen Dila ile kanka oldu her şey daha da boka sardı. Dila ile çok iyi anlaşıyorsun o yüzden itiraf etmekte çekindim."

"Sen Dila'nın kalbini kırdın. Şimdi gelmiş senden hoşlanıyorum diyorsun."

"Çok pişmanım o konuda."

"İyi bir kalbin olmasına sevindim."

"Benim bir kalbim var ve onun tek isteği var o da sensin."

"Maalesef benim kalbimin isteği sen değilsin." deyip masadan kalktım.

Cihangir'in; "Ama ben pes etmem." cümlesini duymamıştım.

....
Ben geldim. Nasılsınız?