dedikodu / texting

17:Götür Beni Aya

"Götür beni aya."

Ferah son dönemin popüler şarkısını söyleyerek yanıma geldi.

"Bakıyorum da çok neşelisiniz Ferah Hanım."

"Evet çünkü Esil'i bir güzel yoldum rahatladım."

"Bence de çok güzel yoldun. "

Bunu diyen Cihangir'di. İkimizde şaşırmıştık.

"Ne oldu Esil fanlığın bitti mi?"

"Ben hiçbir zaman onun fanı olmadım."

"Dışarıdan pek öyle gözükmüyordu. Hep benim eski grubuma doğru bakardın."

"Yanlış anlamışsın."

"Sen de Dila'yı bir yanlış anlama yüzünden kırmadın mı?"

"Evet kırdım. Özür dilerim Dila." dedi ve yanımızdan ayrıldı. Bugünün ikinci şokunu yaşatmıştı.

"Ferah sen de duydun değil mi? Benden özür diledi."

"Evet duydum. Kafasına saksı falan düştü herhalde."

"Herhalde."

Biz muhabbet ederken sınıfa Esil ve tayfası geldi. Dünkü kavga okul gazetesine düşmüştü bile. Bizim okulda dedikodu yayılma hızı ses hızından fazlaydı. Esil öfkeli bir şekilde Ferah'a bakıyordu. Ferah'ın ise onu umursadığı yoktu.

"Ferah sana çok kötü bakıyor."

"Belki canı tekrar dayak istiyordur."

"Of bir daha uğraşma şu kızla, boş ver gitsin."

"Asıl o bizle uğraşıyor. Benimde bir sabrım var canım."

Tam Esil bizim sıraya doğru yönelmişti ki Edebiyat hocası sınıfa girdi. Edebiyat hocamızın adı Naile idi. İsmini bir süre karıştırmıştım. Çok tatlı bir kadındı ve edebiyatı sevmemde büyük etkisi vardı.

"Herkes yerine geçsin. Hadi sen de Esil."

Edebiyat dersi yine su gibi akıp gitmişti.  Matematik dersinde olduğu gibi dakikaları saymamıştım.

"Kantine mi insek Dila."

"Olur inelim."

Sınıftan çıkacakken Esil önümüzde durdu.

"Nereye böyle edi ile büdü. "

"Cehenneme gidiyoruz gelmek ister misin?"

"Ben almayayım Ferahcığım. Cehennem sizin gibi zebanilere yakışır."

"Anlaşılan kendini yoldurmak istiyorsun yine."

"Ferah tamam sakin ol. Esil sen de çekil önümüzden bir tatsızlık çıkmasın."

"Çıkmasın madem." deyip önümüzden çekildi. Bence Ferah'dan tırstı.

"Sakin ol Ferah her seferinde böyle yaparsan olmaz."

"O da her seferinde bize bulaşmasın. "

"Hadi sana çikolata ısmarlayayım da ağzın tatlansın."

Ferah'ın yüzü sonunda gülmüştü. İkimizde çikolata ve nescafe alıp kantinin en köşesindeki masaya oturduk.

"Kesene bereket Dila."

"Amin."

"Oturabilir miyim?"

Bu sefer gelen Gurur'du o tatlı gülümsemesiyle bize bakıyordu.

"Tabii oturabilirsin Gurur." dedim. Hem ben bu duruma dünden razıydım.

"Eee nasılsınız kızlar?"

"Esil görmesem iyiyim."

"Hala sinirin geçmedi anlaşılan."

"Valla geçmedi. Çikolataya bile sakinleşmedi. "

"Keşke Esil gitse bu okuldan."

"Son senesi hiçbir yere gitmez."

"Dila'ya katılıyorum."

"Aman ne güzel birlik olun bana karşı."

Ferah'ın tripli halleri ikimizi de gülümsetmişti. Ferah olmasa çekilmezdi bu okul. O olmadan ben sınıfta bir köşede oturur dururdum. Şimdi ise aksiyon hep hayatımdaydı.

Telefonumu sessize alıyordum okulda iken. Aslında telefonum genelde sessiz moddaydı. Yine anonim yazmıştı. Dün akşam direkt uyuduğum için bildirimleri bakmadan kapatmıştım. Akşamda yazmıştı.

senhepgüzelsin:Ferah iyi dövdü Esil'i.

senhepgüzelsin:Bence sonuna kadar hak etti.

senhepgüzelsin:Sen de olanları şaşkın şaşkın izlerken çok tatlıydın.

senhepgüzelsin:Okula gelmekten nefret ediyorum ama seni görme düşüncesi beni mutlu ediyor.

senhepgüzelsin:Günaydın pazartesi sendromunu yenme sebebim.

dilakamer:Günaydın.

senhepgüzelsin:Ben sana o kadar methiyeler düzeyim sen bana kuru bir günaydın de.

Çocuk herhalde yedi yirmi dört telefonla geziyordu. Mesajıma anında cevap yazmıştı.

dilakamer:Tanımadığım biri için methiyeler düzemem maalesef.

senhepgüzelsin:Tanıyorsun bence beni.

"Ooo Dila Hanım daldınız telefona. Hadi ders başlayacak sınıfa gidelim."

"Gurur haklı daldın gittin."

"Hiç öyle bildirimlere bakıyordum."

Ferah anonim ile mesajlaştığımı anlamıştı. Detayları sorardı muhtemelen. Bu şekilde anonimin Gurur olma ihtimali yoktu. Çünkü ben anonim ile mesajlaşırken o kahvesini içiyordu.

Dersler sonunda bitmişti. Kendimi bir önce yatağıma fırlatmak istiyordum.

"Hadi bir an önce çıkalım sınıftan."

"Seninle aynı fikirdeyim Ferah. Bu arada Esil galiba okulu terk etti son derse girmedi."

"Keşke ama bu imkansız. Çünkü bensiz yapamaz o."

Ferah ile gülüşerek okuldan çıktık. Yürüyerek gitmeye karar verdik. Hem de sohbet edecektik. Sanki okulda ettiğimiz sohbet yetmiyormuş gibi. Yol sohbet ede ede bitmişti.

"Bize gelsene Ferah."

"Eve gitmem lazım akşam misafirliğe gitmemiz lazım. Ne kadar gitmek istemesem de annem ısrar ediyor."

"O zaman sana kolay gelsin."

"Kolaysa başına gelsin derdim ama sana kıyamam."

Ferah gidince bende çantam da anahtarı aramaya koyuldum. Evde Yankı hariç kimse yoktu muhtemelen onun da yüzünü görmek istemiyordum. Sonunda bulunca anahtarı nerede ise sevinç dansı yapacaktım. Küçücük yerde bir anahtarı bulmak bu kadar zor olmamalıydı. Kapıyı açıp içeri girdim ve salonda gördüğüm manzara beni dumura uğratmıştı.

Esil ve Yankı öpüşüyordu.

....
Merhaba 9 gün aradan sonra ben geldim. Bölüm nasıldı?