dedikodu / texting

27:Anonim Kim?

Geçen bölüm gayet güzel yorum geldi. Herkese teşekkür ederim.

Şimdi yeni sınır 40 oy 100 yorum
Sınır hızlı geçilirse bölüm hızlı gelir.
...
Okul bitmiş, herkes dağılmıştı. Ben de basket sahasında bekliyordum. Merak duygusu insana saçma şeyler yaptırabiliyordu. Şu an burada beklemem çok saçmaydı ama bu anonim meselesini halletmem lazımdı.

Yarım saat geçmesine rağmen anonim gelmemişti. Ben de artık gelmeyeceğini düşünüp gitmeye karar vermiştim ki Gurur basket sahasına giriş yaptı.

Anonim Gurur muydu? Aslında hoşlandığım kişi olması beni mutlu etmişti.

"Beklettiğim için özür dilerim Dila."

"Anonim sen misin şimdi?"

Benim bu şok olmuş hallerime gülümsedi.

"Evet benim."

Anonimin Gurur olması bir bakımdan iyiydi ama neden anonim olmuştu ki?

"Neden peki?"

"Senden hoşlanıyorum o yüzden."

"Ah ah ne kadar duygusal bir manzara."

Muhabbetimize hiç istemediğim biri dahil olmuştu. Esil alkış tutarak yanımıza geldi. Yine ona malzeme vermiştik.

"Senin ne işin var burada Esil?"

"Ah Gururcuğum, beni kilitlediğin yerden çıkamayacağımı mı sandın?"

Gerçekten şu an burada neler döndüğüne anlam veremiyordum. Esil neden bahsediyordu?

"Esil sen neden bahsediyorsun?"

"Gurur, beyaz atlı prensin olmaya karar vermiş ama eline yüzüne bulaştırdı."

"Saçmalama Esil git buradan."

"Gideceğim ama Dila anonimin gerçekte ben olduğunu öğrendikten sonra."

Yanlış duymuş olmak istiyordum. Anonim Esil miydi şimdi? Gerçekten burada olanlara anlam veremiyordum. Algılarım kapanmıştı sanki.

"Gurur ne demek oluyor bu?"

Tam Gurur konuşacakken Esil lafa girdi.

"Anonim bendim ama nasıl olduysa Gurur bunu öğrenmiş ve beni soyunma odasına kilitledi. Seni üzmek istemedi herhalde."

"Bak Dila ben sadece seni korumak istedim."

"Beni gerçeklerden koruyamazsın Gurur, bu imkansız."

"Neden yaptın peki bunu?"

"Dalga geçmek için. Cihangir'den hoşlanıyordum ve sen o haberle sinirimi bozdun sonra bu anonim olayına karar verdim. Başta seni mutlu edecek sonra rezil edecektim."

Esil gerçekten manyaktı. Bu kadar manyak bir insanın oyuncağı olduğuma inanamıyordum.

"Bravo umarım başarmışsındır." deyip oradan ayrıldım. Bu saçma tiyatroya daha fazla katlanmak istemiyordum.

"Dila dur bekle."

Aslında durmak istemiyordum. Eve gidip ağlamak istiyordum. Sinirlerim bozulmuştu.

"Ne var Gurur?"

"Özür dilerim."

"Ne zamandır biliyordun dalga geçtin mi benimle?"

"Ben yeni öğrendim cidden."

"Sonra anonim ben olayım sevinsin gariban mı dedin?"

"Saçmalama. Ben senden gerçekten hoşlanıyorum. "

"İnanmıyorum sana."

Kimseye güvenmiyordum artık. Bir avuç ergen olarak saçma şeyler yapıyorduk ama bu olanlar çok saçmaydı.

"İnandırmak için ne yapabilirim?"

"Beni rahat bırak ve eve gideyim."

"Peki, bu şoku atlat sonra konuşalım. "

Gurur'u arkamda bıraktım. Aslında bu zamanları da arkamda bırakacaktım hepsi birer anı olarak kalacaktı. Şu an canımı sıkan şeyler büyük ihtimalle gelecekte beni güldüren şeyler olacaktı.

Dalgın dalgın okulun çıkışına yürürken birine çarptım.

"Özür dilerim. "

"Önemli değil Dila, iyi misin sen?"

Kafamı kaldırıp çarptığım kişiye baktım. Karşımda Yağız vardı ve bir şeyleri çözmek ister gibi bana bakıyordu.

"İyiyim sadece eve gitmek istiyorum."

"İyiysen neden ağlıyorsun peki?"

"Soğan doğradım belki ondandır."

"Cidden komiksin Dila ama bu bahane buraya hiç uygun değil."

Bugün dünyanın en saçma günü olarak tarihe geçmeliydi.

"Haklısın neyse ben gideyim artık."

"Git bakalım ama seni üzen neyse umarım geçer. Hem kazanmamız gereken bir yarışma var unutma."

"Unutmam, iyi günler."

Daha fazla birine yakalanmadan okuldan çıktım. Okuldan uzun süre uzak durmak istiyordum ama bu imkansızdı. Yağız'ın dediği gibi kazanmamız gereken bir yarışma vardı . Ama umudum bitmişti. Kesin onu da yüzüme gözüme bulaştırırdım.

...