Steve's POV
"Talaga ba? I just knew it from dad e. Nagkita raw sila ni Maureen last time. And they talked. Doon niya nalaman na matagal tagal na pala kayong wala." Av said.
Nang magising ako ay iyon agad ang isinalubong sa akin ni Av. Kinausap niya ako tungkol sa bagay na iyon. And I just sighed. Hindi ko pala nasabi sa pamilya ko na wala na kami ni Maureen.
Its a big deal, especially for daddy Donny. Dahil business partners sila ng papa ni Maureen.
"Ava, Hae Jun, kain na tayo." that's mom.
Agad na kaming nagtungo sa dining area at umupo. And as usual, mom serves the two of us, kahit na malalaki na kami.
"Thanks, ma." sabi ni Av matapos lagyan ni mama ng pagkain ang plato niya.
Akma namang lalagyan na ni mama ng pagkain ang plato ko nang pigilan ko siya.
"엄마, 나 자신에게 봉사 할 수있어." eomma, na ja sin ege bongsa hal su isseo. Ma, I can serve for myself.
Napahawak na lang ako sa braso nang bigla niya itong tinampal. Dahil sa ginawa ni mama, natawa si Av.
Eojet bam neujeun iyu neun mueot ipnikka ? Eodi ro gatni ? Neo wango han ai .Why are you late last night? Where did you go? You stubborn child.
"Ma, naneun chingudeul gwa hamkke isseotseupnida . Yong , Podeu , Kiel , Deibeu wa hamkke . Dangsin eun geudeul eul apnida , matseupnikka ? I was just with my friends. With Dragon, Ford, Kiel, and Dave. You know them, right?
"Ganon ba? Pero, ginabi ka pa rin ng uwi. Saka, bata ka pa rin, no. You still need to be served. Alam mo namang ikaw na lang yung baby boy ko." sabi ni mama.
Natawa naman si Av dahil doon. Good thing kaming tatlo na lang ang natira rito sa bahay.
Dad is always early, yung asawa namang piloto ni Av na si Zack, maaga rin yung umaalis sa bahay dahil sa mga early flight schedule.
Dahil kapag nakita nila na bini-baby pa rin ako ni mama, pagtatawanan ako ng mga yon.
"Anyways, okay ka lang ba? Mahigit two weeks na rin ang nakalipas mula nang mag break kayo." sabi ni Av.
I just nod. Medyo.
na neun dangsin eul wihae geunyeo reul johahaji anh neunda , adeul . I dont like her for you, son.
I know, ma.
"She's kind, rich, and pretty... but there's still missing." sabi ni mama.
Hindi ko alam kung anong missing yon. Pero, maybe soon malalaman ko rin kung ano ang tinutukoy ni mama.
"STILL THINKING OF MARIE?" napalingon ako sa kanya.
Ngayon, nandito lang ako sa bahay. Medyo pagod ako kaya I decided to rest for a bit. At ngayon din, I'm doing the same hobby.'Sit on the sofa until makatulog ako, and then I'll dream about me and Marie.'
Natawa at napailing na lang ako. Yes, I'm still thinking of her, until now.
Hanggang sa naalala ko si Ellaine. At gaya ng ginawa ni Marie sa utak ko, I'm starting to think of that beautiful woman na nakilala ko lang kahapon.
Bihira akong magkaganito pagdating sa mga babae.
"Hey, Av,"
"What?" tanong niya.
"May itatanong lang ako sayo." I said.
At napatango siya dahil sa sinabi ko. Kaya naman, hindi na ako nagdalawang isip at sinabi ko sa kanya ang mga ito.
And, itinanong ko na rin ito sa kanya. Para mabigyan na naman niya ako ng advice.
"I'm just... attracted to a woman." sabi ko, and she ony nod. "You know, mabilis naman talaga kaming ma attract sa isang babae. But we know if its only an attraction. Pero nang makilala ko ang babaeng yon, feels like its not just mere attraction, and feels like I'm feeling something more. Its just that... I cant explain if what is it. Do you know if what is that feeling?" tanong ko.
Umupo siya sa sofa at nag isip sandali. After that, she speaks.
"Steve, its still attraction. Pero, if you feel something different aside from it, maybe you're starting to like someone." sabi niya.
Like? Kakakilala ko lang sa kanya kahapon. Ang bilis naman.
But aside from what she said, feels like she's really really familiar. Na para bang nagkita na kami dati. I have no other basis.
Her smiles, and her voice.
"Steve, hindi ko alam kung anong tawag dyan. Mas maganda rin siguro kung ikaw mismo ang tumuklas if ano ang tawag dyan sa nararamdaman mo." dagdag niya.
Right. Maybe I am the one na talagang dapat na tumuklas kung ano ngang tawag dito sa nararamdaman kong ito.
AND I JUST RECEIVED A TEXT from Maureen. She wants to meet me, in a restsurant na lagi naming pinupuntahan before.
Hindi ko alam kung ano gusto niyang pag usapan pero pumunta ako. Because our break up only happens in phone. I want closure. Para hindi na rin madamay ang business partnership ni daddy sa papa niya.
Maureen smiled as she looked on me. And I did the same thing.
"So, umm... Kumusta ka naman?" pagtatanong niya. Akward.
"J-just fine. Moving on."
Pareho kaming napayuko. At ilang segundo rin ang lumipas bago muling nagsalita si Maureen.
"Steve, I just want us to have proper separation. Dahil, I dont want papa's partnership with tito Donny be ruined just because of this." sabi niya.
At base sa mga sinasabi niya, I conclude that she now moved on. Sa bagay, wala pa namang isang buwan yon.
"Me...too, me too. I-I want that." it hurts a little, but fine.
"Okay, then. Lets just be... friends." sabi niya. I never experienced na maging kaibigan ko ang ex ko.
Pero, sige. Maybe I have to try this thing.
Inilahad niya ang kanyang kamay, at tinanggap ko naman iyon.
"Friends." we both said, with different emotions.
She's happy, but I dont know if what the hell this feeling I have. Pero, di bale na. At least ngayon, nakaranas ako ng closure between me and my ex for the first time.
