UNO DOS TRES

Tres

Chapter 6

*Heidi’s POV*

“KITTY?!”-sigaw ko. Hindi ako makapaniwala sa nakita ko na yung isa sa kanila ay si Kitty.
“Oo ako to Heidi.”-simple niyang sabi. At bigla naman kaming napaatras.
“S-sino sila?”-tanong ko na naguguluhan na.
“Sila ang pamilya natin Heidi.”-sabi niya na sobra kong ikinagulat. Bumaba na ang tatlo pang nakalutang at nag-iba ng anyo. Sigurado akong si Ma’am Lilian yung isa at baka yung asawa niya yung isa at si Jericho. Teka, pero nasan si Althea?
“Eh nasan si Althea?”-tanong ko kaagad.
“Si Althea at si Kitty ay iisa lang.”-paliwanag ni Jericho.
“Pano?”-sambat ko.
“Pinadala namin siya sayo ng ilang panahon para ikay bantayan.”-paliwanag ni Sir Ethan which is yung asawa ni Ma’am Lilian.

Naguguluhan na ako ng todo. Hanggang sa,
“Anong sinasabi ninyong pamilya tayo?”-tanong ko.

-Flashback-

“Nay hali na kayo, aalis na tayo, ikaw nalang ang hinihintay namin.”-sabi ni Althea.
“Oo na, nandyan na ako.”-sabi ni Lilian.
Sumakay na siya sa van.
“Yehey pupunta na kaming beach!”-sigaw ni Althea.
“O tara na?”-sabi ni Ethan.
“Tara! Excited na si baby Heidi oh!”-sabi ni Jericho.
At nakaalis na nga sila.
“Yaya nandyan na ba lahat ng gamit?”-tanong ni Lilian kay Yaya Maribeth.
“Opo.”-sagot ni Yaya Maribeth.
Habang silay nasa daan ay,
“Ano yung sumpaan natin?”-sigaw ni Lilian.
“Walang iwanan!”-sigaw naman nina Ethan, Jericho at Althea.
Ngunit hindi namalayan ni Ethan na mababangga na pala sila sa isa pang van.

-BOOOGSHHH!!!-

Namatay sina Althea, Jericho, at Ethan habang sina Yaya Maribeth, Heidi at Lilian naman ay buhay pa ngunit si Lilian ay kritikal na. Habang si Heidi naman ay nasugatan lang sa balikat.
“Y-yaya? A-alagaan mo si baby Heidi, babalikan namin siya sa takdang panahon dahil wala nga kaming iwanan.”-huling salita ni Lilian nang siya ay naputulan ng hininga.

-End of Flashback-

“Yan ang pruweba sa balikat mo anak.”-sabi ni Lilian.
“A-ano?”-tanong ko, ano naba tong nangyayari sa akin? Ang raming kababalaghan.
“Kapatid kita Kitty?”-dagdag ko.
“Oo Heidi.”-sagot ni Kitty.
“Kaya pala, palagi kang nawawala.”-sabi ko.

Hindi ko na alam gagawin ko.
“Sumama kana sa amin anak.”-sabi ni Lilian.
Naiyak ako bigla dahil ang nanay Maribeth ko ay yaya ko lang pala.
“Pero bakit kailangan niyo pang pumatay?”-tanong ko.
“Masyado silang pakialamera!”-sigaw ni Kitty. Nagulat kaming lahat sa lakas ng kanyang sigaw.
“Gusto namin na walang makaalam sa lahat ng ito. Kaya sumama kana sa amin kung ayaw mong mamatay pa ang mga kasama mo.”-sabi ni Lilian na nakakatakot ang boses.
“No way!”-sigaw ni Sasha, Tiffany at Brenda. Ngunit nagulat kami nang itinaas ni Lilian ang kanyang kamay at biglang umikot ang mga ulo nina Sasha sabay bagsak sa sahig.
“AAHHH!!!”-sigaw ng mga kaklase ko sabay takbo at bigla naman akong nagulat nang silay biglang bumagsak. O my God, they are so brutal.
“OMG! They are now bad spirits.”-bulong sa akin ni Abigail.
“Ayokong sumama sa inyo, mga masasama kayo!”-sigaw ko. Akma na sanang sasakalin ako ni Lilian ngunit may biglang humarang sa akin.

To Be Continued.......