UNO DOS TRES

Dos

"Clone"
ParesseuseChub

Chapter 1

*Zaphira's POV*

Andito na ako sa labas ng ospital kung saan ay pupuntahan ko si Ate Arianna. Hindi raw makakapunta si Mommy kaya ako nalang ang pinapunta niya. Pumasok na ako at tinungo ang information desk

"Miss, San po yung room ni Arianna Girodani?" tanong ko sa nurse na nasa aking harapan

"Room 356 po" sagot naman nito

"Salamat"

Nagsimula na akong maglakad at pinuntahan na si Ate Arianna para kumustahin ito.

Nang makarating na ako sa 4th floor ay hinanap ko kaagad ang room 356. Nang mahanap ko ito ay agad akong pumasok doon at bumungad sa aking harapan si ate Arianna at ang isang babaeng nakaupo sa upuan habang nakaharap sila sa malaking salamin

"Ate Arianna" tawag ko sa kanya

Agad naman siyang napalingon at nilapitan ako

"Oh Zaphira, Andito ka pala. San sina mommy?" tanong nito sakin

"Busy po si Mommy, ako nalang ang pinapunta niya dito" sagot ko naman

"Umupo ka muna" yaya nito sa akin at umupo naman ako sa sofa na nasa likod ko

Napalingon ako sa babaeng nakaupo at nakaharap sa salamin. Kitang-kita ko na tulala siya at nakatitig ito sa kanyang mukha.

"Ate Sino siya?" tanong ko kay Ate Arianna

"Siya si Kaira, ang kaibigan ko" sagot naman nito

Hindi na ako umimik pa at pinagmasdan nalang ang babae na nakaharap sa salamin. Hindi talaga siya gumagalaw. Parang gulat na gulat siya sa kanyang mukha. Ano bang mali? Nang bigla akong napansin ni Ate Arianna.

"Ah Zaphira. Mabuti pa, umuwi ka muna sa bahay. Baka naghahanap na si Mommy. Ako nang bahala dito, kaya ko naman" utos nito sakin

Tumayo ako at tumango. Kinuha ko ang aking bag at lumabas na ng silid.

********************

"Hey Zaph, did you pack your clothes already?"  bungad sakin ni Mommy pagkababa ko sa hagdan, tumango naman ako bilang sagot

I don't know why we should move pa to another house kasi okay naman na yung life namin dito. I don't understand my family sometimes talaga, Ghad stressing.

Dumiretso ako sa kusina at bumungad naman sa akin si Dad na nagkakape Habang nagbabasa ng dyaryo.

"Hey dad, morning" bati ko at tinanguan naman niya ako bilang sagot.

Pagkatapos nun,Umupo ako at kumain ng agahan

" By the way Zaph, kailan ba pwede makalabas yung ate mo sa ospital?" tanong ni Dad sakin

"I don't know Dad, But she tell me na susunod naman daw siya incase na Di siya makaabot sa atin, alam naman niya na yung location ng bahay"

"Oh, I see, tell her to follow us immediately if nakalabas na siya"

"Yes dad"

I finished my food at inilagay ito sa lababo but Mommy stopped me.

"Young Lady, ikaw ang maghuhugas ng plato ngayon"
Bigla akong nanglumo. Damn, bakit ako eh may mga yaya naman?

I want to disagree pero alam Kong sarado na ang isipan ni Mommy kaya naghugas nalang ako ng plato.

Pagkatapos kong maghugas pumunta na agad ako sa kwarto. But before I open the door, I overheard my mom's conversation with dad.

"Bradley, kailan ba natin Sasabihin kay Zaphira na ampon lang siya?"

"Sa tamang panahon, hindi pa muna ngayon, wag muna ngayon, we need to earn her trust, that's all that matters"

Mapait naman akong napangiti. No need to tell me about it, I know it already.

Alam Kong ampon ako, matagal na.

Pinihit ko naman ang pintuan at pumasok na sa loob ng kwarto ko, isinarado ko ito at sinadya Kong lakasan kaya gumawa ito ng malakas na ingay

They stop talking, probably scared na marinig ko yung conversation nila. Mapait naman akong napatawa.
I already heard it fools.

I checked my things and it's all in tact now. As if on cue, biglang may kumatok

"Zaph, lumabas ka na jan Aalis na tayo"

I stand and turned my gaze to my empty room. I will miss this room. Naging saksi kasi ito sa lahat ng sakit na napagdaanan ko.

I exited the room and I began walking to the hallways and when I was about to exit I watch our mansion for the last time again and sigh. I will surely miss this house.

I was lost on my reverie when someone held my shoulder.

"Let's go now Zaphira, our new house is waiting for us"  sabi ni Mom kaya isinara ko na ang pinto ang ng tuluyan.

I sit on the passenger seat, with my pet cat and dog Zaphy and Zaphire.

Ano kaya hitsura ng bagong bahay namin no? Malaki kaya? Magara? Probably,  mayaman naman kasi sila Mom
and Dad.

I listen to music while enjoying the window view but something caught my attention.

Isang lola na ang sama ng tingin sa akin as if, may ginawa akong masama sa kanya. Geez creepy.

Binalewala ko nalang ito , at pumikit para umidlip.

"Hey Zaphira, Zaphira we're here" anang isang boses ng babae Habang yinuyog yog ang balikat ko agad naman akong napadilat at nakita ang mukha ni Mommy.

"Oh Mommy, I'm sorry, I overslept. Nandito na po ba tayo?"
Tanong ko at she nod excitedly

Lumabas ako sa sasakyan at nag unat,pero napatigil ako ng makita ang mansion, its old, its dark and creepy. Malayo sa mansion na in expect ko

"Tara na, pumasok na tayo" pagyayaya ni Dad at pumasok naman kami

To be Continued.....