فصل نوزدهم : گله ی گرگ ها
------------------------------------------
هیلی:
«...33 روز.
33 روزه که زینو ندیدم.
توی این مدت به فکرش بودم؟ دروغه بگم نه.
توی این 33 روز بارها و بارها از شدت ناراحتی آینه و شیشه شکستم. بهش فحش دادم. ازش متنفر شدم. بخشیدمش. دلم براش تنگ شد و در آخر بهم یادآوری شد زندگیم با ورود اون به گند کشیده شد. ولی باز این دلیل نمیشه دلم براش تنگ نشده باشه. برای تک تک اتفاقات بینمون. حرف زدنا.
خندیدنا. طرز نگاهش وقتی بهم زل میزد و سیگار میکشید. لبخند لعنتیش که زبونشو بین دندونش میذاشت. همه چیز جلوی چشمام تداعی میشه.
توی این 33 روز من زندگیو انگار از صفر شروع کردم. سه روز اول از خونه بیرون نرفتم. اگه کسی میومد من تو اتاق میموندم و حتی اشتهای شامو نهار نداشتم. نه بخاطر اینکه این بلاها سرم اومده. بخاطر این که اون این بلاهارو سرم آورده. من میتونستم با درد خیلی کمتر اینو قبول کنم اگه کار یه غریبه بود. ولی من از زین ضربه خوردم. و این زخمیه که هرگز خوب نمیشه.
توی اون سه روز به ظاهر حالم خوب بود. حالم مثل همه ی دخترا بود وقتی کات میکردن. ولی تو خلوت خودم. چیزی بیشتر از اینا حس میکردم. چهارمین روز اتفاقی وقتی میخواستم آب بخورم با نیک آشنا شدم.
اونجور که من فهمیدم نیک یکی از بهترین اعضای گله ی ماست. نیک خیلی مهربون با من برخورد کرد و راجع اتفاقی که برام افتاده بود سوالی ازم نپرسید. اون فقط اظهار خوشحالی کرد که بالاخره تونسته منو ببینه. اونطور که معلومه حرف من همیشه بین هری و کوین بوده.
یه بار وقتی شب بود نیک اومد به اتاق من. میدونست من بیدارم
"اینجا چیکار میکنی؟" وقتی ازش پرسیدم اومد داخل و درو بست
"راستش این ساختمون دوتا آپارتمانش مال منه که توی یکیش کوین و هری زندگی میکنن" برام خیلی جالب نبود.
"هری و کوین خونه نیستن اگه باهاشون کاری داری" نیک سرشو تکون داد
"میدونم. اون منو فرستاده تا تورو ببرم" اون گفت.
"کجا؟" من پرسیدم.
"میفهمی!" صدای زین تو گوشم اکو شد اون همیشه وقتی ازش این سوالو میپرسیدم اینطوری بهم جواب میداد
"پیش بقیه گله" اون گفت.
برام جالب بود. باهاش سوار ماشین شدم
"گله چند نفره ست؟" من پرسیدم.
اون داشت رانندگی میکرد و خیلیم تو این کار حرفه ای بنظر میرسید. چون سرعتش فوق العاده زیاد بود و ماشین هارو خوب رد میکرد
"حدودا 10 نفر، ولی گله ی کوین بیشتره. بزرگترین گله ی گرگینه هاست" بهم توضیح داد
"یعنی کوین آلفائه؟" من پرسیدم.
YOU ARE READING
🥀Desertion🌙
Fanfiction🔥فن فيكى متفاوت از زين ماليك⚡️ "وقتی داستان شروع شد. من هیچ چیز برای گفتن نداشتم. تو پوچی خودم گم شده بودم. چیزی برای از دست دادن نداشتم. من نمیدونم چرا الآن اینجام و دارم چرتو پرتای توی ذهنمو مینویسم. بنظر کلیشه ای ترین کاریه که عاشق بعد از شکست ا...
