10|To moja jedyna rodzina

1.1K 25 6

przez xvmoon

autorstwa @xvmoon

Przyjechało pogotowie,zabrało Kubę i mnie.Lukasz już nie żył...

Minely dwie godziny
Ja obudziłam się w białym pomieszczeniu,miałam podłączona kroplówkę,welfron i zaopatrzone rany
L:Dzień dobry pani Natalio-powiedział lekarz podchodząc do mnie
-Gdzie Kuba?
L:Pan Kuba Roguz?
-Tak,co z nim? Żyje?
L:Pan Kuba żyje,udało się dzięki temu,że zaczęła pani tamować krwawienie.Jest przytomny,miał operację i pozbyliśmy się kuli-powiedział,a ja w głębi duszy się ucieszyłam
-Czy mogę do niego iść?
L:Jest pani jeszcze słaba
-Proszę.Dam sobie radę
L:Jeśli jest pani pewna.Ale z kroplówką
-Dziękuję-powiedziałam i wstałam,trzymając dłoń na kroplówce i poszłam pchając ją ze mną,szlam powoli do sali,o której powiedział mi lekarz
Weszłam cicho,bo nie wiedziałam czy Kuba śpi.Nie spał.Usiadlam obok niego
Kuba
Kiedy weszła Natalia,poczułem się lepiej.Byłem tak bardzo szczęśliwy,że nic jej nie jest.Usiadla na brzegu mojego łóżka
-Jak się czujesz Natalia?-zapytałem z troską
Natalia:Wszystko dobrze-powiedziała lekko dawajac swoją dłoń na moją.Nasze palce się splotły-A ty?
-Jest okej,ale nie najlepiej.Jeszcze trochę mnie boli-wskazałem na miejsce rany
Natalia:Kuba nawet nie wiem jak mam Ci dziękować.Poświęciłes swoje życie dla mnie...Gdyby nie ty nie byłoby mnie tutaj teraz
P:Co pani tutaj robi? Kim jest dla pani,pan Kuba?-zapytała pielęgniarka
Natalia:Lekarz mi pozwolił.Kuba to moja jedyna rodzina-powiedziała niepewnie.Poczulem się jakoś inaczej,tak wyjątkowo.Pielęgniarka odeszła
-Natalka-powiedziałem z troską
Natalia:Tak,jesteś dla mnie jak rodzina Kubuś...Nie mam nikogo,na ciebie zawsze mogę liczyć.Nie wiem co bym zrobiła gdybys wiesz...
-Natalka-powiedziałem i wyciągnąłem ręce w jej kierunku.Natalia wtulila się w moją klatkę piersiową.Bolalo mnie,bo miałem tam ranę,ale nic nie mówiłem.Liczyło się tu i teraz.Liczyło się to,że jesteśmy teraz razem zdrowi i przede wszystkim żywi
*
Później będzie next :)