37|Pamiętaj,że masz nas

844 23 15

przez xvmoon

autorstwa @xvmoon

Właśnie dowiedziałam się,że nie mogą nigdzie znaleźć ciała Kuby.To prawdopodobnie zgon i jeśli chciałabym pogrzeb to będzie o z pustą trumną
Modliłam się,aby to wszystko okazało się złym snem.Aby Kuba po prostu był...
Ledwo wróciłam do domu,trząsłam się ze strachu i z smutku
Przywitał mnie miki,zaczął na mnie skakać.Delikatnie go pogłaskałam i poszłam do łazienki.Popatrzylam w lustro i zaczęłam obmywać twarz z całego brudu,wszystko mnie bolało
Ciągle płakałam.Nie potrafiłam sobie nawet wyobrazić jak ma teraz wyglądać moje życie.Nie będę potrafiła żyć bez najważniejszej osoby w moim życiu-bez Kuby.W głowie miałam pytanie "Dlaczego ja?" przecież straciłam rodziców w wypadku samochodowym,teraz Kubę.
Ogarnęłam się i poszłam do salonu.Włączyłam wiadomości,a tam było o tym całym wybuchu.Nawet nie chciałam o tym już myśleć.Przełączyłam na jakiś kanał muzyczny
Bylo tak pusto,tak cicho bez Kuby...

Rano,jak się obudziłam chciałam się do niego przytulić i kiedy się zorientowałam,że tego już nie będzie,wybuchnęłam płaczem.Każdy miał teraz wolne póki nie znajdzie się nowa komenda.Chociaż przysięgam-nie będę w stanie wrócić na komendę,do pracy.Przecież to tyle wspomnień.

Wieczorem przyjechali rodzice Kuby.Jego mama przyrządziła herbatę i usiadła obok mnie
Maria:Natalka...-przytuliła mnie.Ja zdawałam sobie sprawę,że jej też jest cholernie ciężko.W końcu straciła syna...
-Ja nie wiem jak ja sobie z tym wszystkim poradzę...-otarłam łzy
Maria:Jesteś dzielną,silną kobietą.Na pewno sobie dasz radę.Pamietaj,ze masz nas
-Ja wiem..dziękuję.Nie wiem jak będzie wyglądało moje życie
Maria:Natalka...we wszystkim ci pomożemy
Adam:Dokładnie.Maria ma rację
Maria:Co robimy z pogrzebem?
-Nie wyobrażam sobie,żeby go miało nie być.Ja wiem,że byłaby pusta trumna i tak dalej,ale to jest dla mnie ważne...Chociaż to wasza decyzja,ja nie mogę nic z tym zrobić
*