Troy
Maaga akong na gising dahil oras na para muli ko siyang ma kita. Ito na ang oras na hihingi ako ng tawag sa kanya. Sana wag mo kong pagtaguan, pagod na pagod na kasi ako sa laro na ako lang ang parating taya. Sinimulan ko to at ako ren ang tatapus nito sa paran na gusto ko. Kapag na kita ko siya hindi ako magdadalawang isip na yayain siya na kumain sa labas para naman hindi niya ako ma tangihan.
Gusto ko siyang makitang normal na hindi na ka yuko. Gusto kong ma kita ang Rein na na kita noon sa minimart. Rein masaya at hindi na ka yuko. Walang bangs na magtatago sa mukha nito.
Lumabas na ako at pumasok na saking sasakyan maaga pa naman. Pero okay lang dahil gusto talaga siyang ma kita. Kahit na aabotin pa ako mamaya ng gabi maghihintay ako. Kausapin niya lang ako. Habang nasa byahi ako hindi talaga siya ma wala wala sa isip ko. Sa tuwing nakakakita ako ng ma babae sa daan iniisip ko na siya tong na da-daanan ko.
Ang saya pala sa pakiramdaman na may isang tao ka na gustong gusto makita tapus meron ka munang pagsubok na kailangan mongpagdaan bago mo siya ma kita. Ganito ren ba ang nararamdaman ng mga babae humahabol sakin. Yong ginagawa na nila lahat ng makakaya nila para lang ma abot ako kaso hindi paren sapat. Ngayon feeling ko nasa mga paa nila ako at Rein yong kailangan kong abutin.
Saktong 8:00 ng dumating ako sa simbahan. Maguupisa na ang misa kaya pumasok na ako. Na isipan kong umopo na lang sa likod dahil hindi naman ako ganon ka relehiyosong tao. Sapat na sakin na may kinikilala akong Dyos. After how many year ngayon lang ulit ako nakapunta sa simbahan. Ang huling punta ko siguro dito ay noong bata pa ako. Nong bininyagan ang bunsong kapatid kong kambal, pero hindi ditong simbahan sila bininyagan.
Nilibot ko ang mga mata ko at nan dito nga ang hinahanap ko. Naka upo siya sa unahan at parang may mali sa kanya ngayon. Bakit siya na ka soot na pang madre na damit. Magmamadre ba siya? Bakit ganon akala ko ba call girl ang trabaho niya pero bakit iba na naman ang soot niya. Rein sino ka ba talaga at bakit mo pinapasakit amg ulo ko.
Sure ka ba talaga na magma-madre. Gusto ko sana lumilat sa tabi niya kaso na unahan na ako ng isang matanda. Ngayon isang tanong na naman ang dumagdag sa isip ko. Bakit naman siya magma-madre kong ganong klasing buhay ang meron siya. Una ko siyang na kita sa school na para bang isang walang kwentang nerd, pangalawa sa sa bar at tinawag ko siyang call girl, pangatlo sa mini mart doon ko na kita ang Rein na masaya at hindi na ka yuko at pangapat dito sa simbahan na soot soot niya ang damit ng isang madre. Rein sino ka ba talaga.
Nakinig na lang ako ng magsalita ni Father. Inalis ko muna sa isip ko Rein dahil kong iisipin ko lang siya sasakit lang talaga ang ulo ko.
"Ngayon alam kong marami sa inyo ang nagtatanong kong bakit ba tayo na bu-buhay sa mundong ito. Bakit tayo nan dito at ano ang gagawin natin. Nong ako ay bata pa parati kong tinatanong ang sarili ko. Mga tanong na tanging Panginoon lang ang makakasagot nito. Nasubokan niyo na bang itanong sa panginoon kong bakit kayo na bu-buhay pa? Bakit kayo nan dito sa mundong ginawa niya? Ngayon bibigyan ko kayo ng limang minuto para magisip kong bakit kayo nan dito ngayon at buhay pa."
Napaisip ako sa mga sinabi ni Father. Ngayon ko lang na pagtanto na bakit ba ako na bu-buhay sa mundong ito. Ngayon ko lang na itanong to sa sarili ko. Na buhay ba talaga ako para paglaruan ang mga babaeng bayaran at paasahin ang mga babaeng humahabol sakin. Na buhay ba ako dahil kailangan ko lang tuparen ang mga pangarap ko at ma suklian ang mga paghihirap ng mga magulang ko. Ibinalik ko ang sarili ko kay Father.
"Kong na kapagisip isip na kayo. Tanongin niyo ngayon ang Panginoon kong worth it ka bang tao para bigyan niya muli ng buhay. Mga kapatid kay kailangan lang natin gawin ay ang ipalathala ang kanyang ginawa sa maraming tao. Kong maykakayahan tayong tumolong sa ibang, tumolong tayo dahil ang Dyos kailanman hindi siya naging madamot sa mga tao. Sana ganon ren tayo katulad niya. Mga kapatid ito ang oras na magtulongan tayo at gawin ang gusto ng panginoon sa ating buhay. Hindi tayo gagawa ng isang bagay na makakasama sa aking kapwa. Katulad ng ating Panginoon. Hindi siya gumawa ng masama sa mga kapitid niya dahil alam niya na wala siyang karapatan na gawin yun dahil tanging pagmamahalan lang ang gusto niyang manaig sa damdamin ng bawat isa. Kaya wag nating husgahan ang mga tao nasa paligid natin dahil hindi natin alam baka may pinagdadaan itong mabigat. Magmahalan tayo sa sambahin ang ating Panginoon."
Sa mga sinabi ni Father para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil lahat ng mga sinasabi niya tumatagos lahat sa puso ko. Ng matapus na ang mesa sinondan ko na si Rein. Nanati lang akong malayo sa kanya para hindi niya ako ma kita. Alam ko kasi na ayaw niya ayaw niya sakin. Ma buti pa na hindi mo na ako lalapit sa kanya hanggat hindi pa ako nakakakuha ng timing.
Pumasok siya sa isang bahay at paglabas nito nakabihis na siya ng damit. Nakapantalon ito at na ka puting t-shirt lang, naka puson ren ang buhok nito. Ngayon muli ko na naman na kita ang totoo Rein. Pumasok na siya sa isang chapel kong saan maraming bata ang nan doon.
Lumapit ako ng kaunti at sumilip sa may bintana. Nakaupo lang si Rein sa harapan habang nagkwe-kwento ng story mula sa bible. Nakikinig lang ang mga bata sa kanya. Minsan natatawa ang mga bata, natatawa naren siya. Pasimple akong kumuha ng picture nito habang tumatawa siya kasi alam ko na sasusunod na magkita kami hindi ganitong Rein ang makikita ko.
Ngayon hahayaan ko muna siya. Hindi ito ang tamang oras na magusap kami dalawa. Ayokong sirain ang araw na ito. Gusto kong mag enjoy siya dahil deserve niya ang maging masaya. Hindi ko man alam ang pinagdadaan niya, balang araw sa sabihin ren niya ito sakin.
Nagpa-order mona ako ng pagkain sa Jollibee para sa mga bata at sa kanya. Gusto kong mas lalo pa siyang sumaya ngayon. Hindi ko alam kong bakit ko ginawa to dala lng siguro ng sinermon ni Father kanina. Na kong may kakayahan kang tumolong, tumolong ka. Kasi hindi lahat ng mga tao pareho kayo ng istado sa buhay. Hindi lahat ng tao nagagawa ang lahat ng gusto nila. Minsan napapaisip sila kong ano ang uunahin nila ang sarili ba nila o ang pamilya nila. Sana lahat ng tao pinanganak ng marangya ang buhay ka tukad ko. Para hindi man lang nila maranasan ang hirap ng buhay. Pero wala tayong magagawa. Sabi nga ng papa ko. Kapag pinanganak kang mahirap at mamatay kang mahirap kasalan mo na yun. Ang dami mo oras na nabubuhay ka pero wala kang ginawa para man lang guminhawa ang buhay mo.
"Manang, ito po ang bayad nag pa order po ako sa jollibee ng mga kakain ng mga bata pagkatapus ng kanilang ginagawa sa loob. Manang pakain moren ang babaeng nagtuturo sa kanila at kong magtanong siya kong sino ang nagbigay sabihin mo isang cute na lalaki at gusto ka raw niya makausap" wika ko sabay abot ng pera.
"Salamat iho, ang gwapo mo naman. Sana pagpalain ka ng Panginoon dahil sa ka baitan mo"
"Wala yun manang. Basta pakinin mo ang babaeng nagtuturo"
"Sige iho akong bahala sa kanya. Salamat ulit sana bumalik ka pa"
"Babalik talaga ako dito manang. Paalam"
Tumalimod na ako at naglakad. Hindi ko man nagawa ang balak ko ngayon meron naman akong natutunan sa araw na ito. Isang aral na kahit sa pagtanda ko hindi ko makakalimotan.
---
