Troy
Hindi paren ako ma ka paniwala sa mga pinagdaan ni Rein. Ni hindi ko man lang alam ang lahat ng yun. Sana noon ko pa siya na kilala, na sana hindi na ngayon umabot pa sa ganito. Tangin i-sinasa panalangin ko na lang lahat. Na sana maging okay lang si Rein, na sana hindi siya ngayon nasasaktan.
Saktong pagdating namin dumating naren ang mga pulis. Buti na lang talaga ang bilis nilang romispundi.
"Sir. Troy wag mo na kayong lalapit sa bahay hayaan mo kami muna ang gagalaw. Sisiguraduhin mo na namin na giging maayus ang lahat bago kayo pumasok at hanapin ang kaibigan mo" wika ni PO3 Dainne.
"Sige po, basta gawin niyo lahat ng makakaya niyo"
"Kami ng bahala, stand by mo na kayo dyan baka kasi magpaputok sila. Hindi natin alam kong ano ang pwedi nilang gawin ngayon"
"Gawin niyo lahat Sir. Mailigtas lang ang babaeng pinakamamahal ko"
"Gagawin namin lahat ng makakaya namin. Mabuti pa magtago mo na kayo sa likod ng sasakyan niyo. Nagsisinyas na lang kong okay na."
Sumonod na kami sa sinabi niya. Kinakabahan paren ako sa pweding mangyari ngayon pero kailangan kong lakasan ang loob ko. Kailangan kong maging matapang hindi ito ang tamang oras para panghinaan ako ng loob. Kailangan ako ngayon ni Rein kaya hindi pwedi sumoko na lang ako ng basta basta. Kailangan ko siyang iligtas sa loob, kailangan niya ako ngayon.
"Troy, magtiwala lang tayo maliligtas natin si Rein" pagsasalita ni James.
"Kaya natin to. Ang isipin mo na lang na masaya ngayon si Rein dahil dumating ka"
"Salamat talaga sa inyo. Sana okay lang sa Marcus"
"Ano kaba Troy wala ka bang tiwala kay Rein. Kaya niya yun"
"Oo nga Troy, hindi basta basta susuko si Rein. Lalong lalo na nandyan ka"
"Sana nga lang"
Nagsimula na maglakad ang mga pulis ng nasaharap na sila ng gate pwenisto na nila ang kanilang mga sarili. Hindi kasi namin alam kong ano ang pweding mangyari kailangan namin maghanda dahil hindi basta basta ang makakalaban. Kumatok na ang isang pulis at sa hindi inaasahan may lumabas na babae at pinagbuksan sila nito.
"May karapan kang manahimik sa oras na ito. Nan dito kami para kunin si Rein Heart Salasar" wika nang pulis.
Parang na gulat ang babae sa sinabi ng pulis. Kaya wala itong na gawa kundi ang sumonod ito sa utos. Nilagyan na nila ng pusas ang babae at itinaas na ni PO3 ang kanyang kamay ito na ang sign na pwedi na kaming pumasok.
Tumakbo agad kaming tatlo sa kinarorounan ng babae. Tinignan ko lang siya ng masama at bago ako umalis isang salita ang binitawan ko sa kanya.
"Kong amo man ang mangyari kay Rein sisiguradohin kong mabubulok sa sakulongan. Hindi siya hayop para kadinahan mo"
Umalis na ako sa harapan niya. Agad na naming pinasok ang bahay kasama ang mga pulis. Sakto pagdating namin sa sala tumambad samin ang mga druga na nakakalat lang kong saan saan. Nilibot ko ang paningain ko para hanapin si Rein pero hindi ko siya na kita. Naglakad na kaming tatlo at minabuti namin mag hiwa-hiwalay para ma pa dali ang paghahanap namin.
Dinala ako ng mga paa ko sa garden at ganon na lang ako na paluha ng makita ko si Rein na kakulong sa kulungan ng aso. Para akong binagsakan ng langit dahil sa nakita ko. Tumakbo agad ako papunta sa kanya.
"Tulongan niyo ko!" sigaw ko.
Rein anong ginawa nila sayo. Bakit ka nakakulong sa kulangan ng aso. Unti unti ng tumolo ang mga luha ko sa subrang sakit na nararamdaman ko. Naka higa lang ito habang may nakakadina ang mga kamay at paa niya. Pagabbayaran niyo ang ginawa niyo sa kanya.
"Rein na dito na ako" wika ko at agad kong hinawakan ang kamay niya.
"Tulongan niyo ko! Tulong" sigaw ko.
Naawa ako ngayon sa kalagayan ni Rein. May pasa ang kanang labi nito. Hindi ko alam kong ano ang ginawa sa kanya pero parang binaboy siya. Pagbabayaran nila ang ginawa nila sayo Rein. Sisiguraduhin kong mabubulok silang lahat sa kulongan. Dahan dahan bumukas ang mga mata ni Rein at ngumiti ito sakin.
"Troy akala ko hindi mo na ako pupuntahan dito. Akala ko mamatay na ako dito" wika niya at muli na naman siyang umiyak.
Ramdamn ko ang sakit na nararamdaman ngayon ni Rein. Gusto ko siya yakapin para gumaan man lang ang oakiramdamn niya.
"Troy ito na ang susi" wika ni Marcus sabay abot sakin.
"Salamat, James tumawag ka ng ambulance kailangan natin madala si Rein sa hospital ngayon na"
Tumakpo na si James at naiwan kami ni Marcus. Tinulongan na ako ni Marcus na buksan ang ang gandado ng bahay ng aso ng ma buksan na namin ito agad kong niyapak si Rein.
"Rein nan dito na ako ililigtas na kita. Please lumaban ka lang wag kang susuko. Tatagan mo lang ang loob mo"
"Troy, pagod na pagod na ako gusto ko ng magpahinga"
"Rein kunting tiis na lang da-dalhin kana namin sa hospital. Lumaban ka para sakin Rein. Wag kang sumoko nan dito pa ako"
Nang matanggal ni Marcus ang mga kadina sa kamay nito at papa agad kong binuhat si Rein. Gusto kong sumigaw sa galit pero hindi ko ma gawa tanging pagiyak lang nakakaya kong gawin. Kita kita ko sa mga mukha ni Rein ang hirap na dinanas niya. Hindi na sila na ayaw sa kanya ginawa nilang hayup ang taong pinakamamahal ko.
"Troy salamat, dahil hindi mo ko iniwan"
"Rein wag ka ng magsalita hindi makakabuti sayo. Kailangan mong magpahinga. Tatagan mo lang loob mo Rein. Please lumaban ka para sakin at para satin"
"Lalaban ako Troy para sayo"
Nang makarating na kami sa labas tinignan ko lang ang babaeng may gawa nito kay Rein. Gusto ko siyang saktan kagaya ng ginawa niya kay Rein pero hindi sa kanitong paraan. Ipapangako ko talaga na mamatay sa sa kulongan dahil sa ginawa niya.
"Troy nan dito na ang ambulance bilis na" sigaw ni James.
Dali dali kong nagpunta sa kinaroonan niya. Ipinahiga ko na siya sa bed. Binigyan siya agad ng nurse ng oxigyn dahil nahihirapan siyang huminga. Nang isasakay na siya minabuti ko na lang sumama.
"James and Marcus mag kita na lang tayo sa hospital" wika ko sa kanila.
"Okay, ingatan mo siya Troy. Magtiwala ka lang kaya yan ni Rein"
Nang maisara na ang sasakyan. Nagpatuloy na ang nurse sa paglalapat ng paunang lunas sa kanya. Habang hawak hawak ko lang ang kamay niya.
"Sir, kailangan na siyang madala ngayon sa emergency room. Nanghihina ang katawan niya at hindi ko alam kong makakayanan niya pa ba ito"
"Nurse gawin niyo lahat ng makakaya niyo" wika ko sabay tingin kay Rein.
"Rein kailangan mong lumaban. Kailangan mo maging matapang please wag kangsusuko"
Bahagyang gumalaw ang kamay ni Rein at hinigpitan niya ang ang hawak sa kamay ko. Ganyan nga Rein lumaban ka lang nan dito lang ako sa tabi mo.
"Troy, kong hindi man ako magising ngayon. May noteboom doon sa bahay ko. Naglalaman yon ng story ko. Sana kunin mo yun at basahin. Troy alam mo mahal na mahal kita"
"Rein, wag kang magsalita ng tapus. Lumaban ka nan dito lang ako"
"Troy ang saya saya ko talaga dahil na kilala kita. Ikaw lang ang iisang tao na pinahalagahan ako. Mahal na mahal talaga kita Troy"
"Rein please wag ka ng magsalita pa. Kailangan mo ipunin ang lakas mo. Malapit na tayo sa hospital magagamot ka na nila"
"Troy naalala mo pa ba ang tinanong mo sakin. Na what if ma fall ka sasaluhin ba kita. Troy oo ang sagot ko sa tanong mo. Oo dahil ganon kita ka mahal"
"Please wag ka ng magsalita pinapahirapan mo lang ang sarili mo. Alam ko naman namahal mo ko kaya please lang lumaban ka para sakin"
Hindi na ang salita pa si Rein pero ramdam ko na tumitibok ang puso niya dahil nahahawakan ko ang pulso niya sa kamay. Lumaban ka Rein. Makakaya mo yan nan dito lang ako sa tabi mo at hinding hindi kita iiwan. Lumaban ka para sating dalawa. Para sa mga pangarap mo na kasama ako.
----
