Troy
Nakakapagod ren pala maghanap sa taong ayaw magpakita sayo. Kong saan saan ko na siya hinanap pero wala paren. Pinagtatagoan ba ako ng babaeng ito. Bakit ba ayaw niyang magpakita sakin. Hindi ko naman siya sasaktan. Wala naman akong masamang balak sa kanya at isapa gusto ko lang siya ma kausap at humingi ng sorry.
Mali pala na hinusgaan ko siya nong una. Hindi ko naman kasi alam na ganon klasing babae siya. Na dulas lang ang dila ko kaya na sabi ko ang mga salitang yun sa kanya. Hindi ko naman intensyon na saktan siya at ipamukha sa kanya na wala siyang kwenta. Na dala lang talaga ako ng galit dahil ren sa kanya.
Kong sana kinausap niya ako ng maayus hindi ko pasana nabiwatan ang ganong salita sa kanya. Buong araw nasa loob lang ako ng condo ko, hindi ako lumabas kahit na pinipilit na ako ni Maruc at James. Gusto ko kasi na may lakas ako mamaya ka pagnakita ko na siya. Gusto ko hindi ako pangunahan ng takot ko.
Gusto ko lang talaga siyang makausap at malaman ang buong kwento niya. Gusto ko lang siya maging kaibigan. Wala naman siguro masama sapaki-ki pagkaibigan. Marami akong mga tanong sa kanya. Katulad ng bakit siya nagtra-trabaho sa bar? Anong kasing trabaho ang ginagawa niya doon? Bakit nagtra-trabaho siya ng madaling araw sa minimart? Na saan ang pamilya niya? Bakit na isipan niyang magaral sa ganong klasing school? Marami talaga akong gustong itanong sa kanya mamaya kaso nga lang nahihiya ako. Paano kong bigla na naman siya yumoko sakin. Paano ko makikita ang mukha niya pag nagkaganon. Paano ko malalaman kong nagsasabi talaga siya ng totoo.
Isinoot ko na ang jacket ko. 1:00 a.m. na kasi at alam kong sa minimart ko lang siya matatagpuan ngayon. Balak ko talagang makipag kwentohan sa kanya ngayon. I never try this to any girl. Kapag pumayag siya na kausapin ako ngayon. Siya talaga ang kaunaunahang babae na binigyan ko ng effort para lang kausapin ako.
Kasi mga babae talaga ang gumagawa ng paraan para lang kausapin ko sila at si Rein lang ang babaeng hindi tinablan ng kapogian ko. Siya lang ang babaeng hindi ako gusto. Hindi ako gustong kausapin. Hindi ako gustong makita. Hindi ako gustong makilala. Hindi ako gusto sa kahit anong paraan.
Pero balang araw ang lahat ng ayaw niya sakin kakainin niya. Dahil sisiguradohin ko na kapag naging magkaibigan na kami. Ako na ang gusto niyang ma kita araw araw. Ang gusto niyang makasama. Ang gusto niyang kilalanin at paglalaanan niya ng oras. Ang gusto niyang kausapin at ako lang ang magiging gusto niya maliban sa lahat.
Nagdrive na ako papuntang mininart. Bumaba agad ako at isinoot ang cup ko para naman hindi niya ako makita pagpumasok na ako sa loob. Baka kasi ma gulat lang siya at mataran-ta pagnakita ako. Kumuha na akong ice coffee na nasa battle, gusto kasing magising ngayon at ayokong dalawin ng antok. Ng nasa counter na ako tinanggal ko na ang cup na soot ko at sa pagangat ko ng aking ulo para akong binagsakan ng langit at lupa.
Bakit hindi siya ngayon ang na ka bantay sa counter. Rein balak mo ba talaga akong pagtaguan. Kahapun sa school ngayon naman dito sa mininart. Bakit ba Rein ano bang problema mo sakin at ayaw na ayaw mo ko kausapin.
"Sir? 85 po lahat...... Sir???" wika nong lalaki. Inabot ko na sa kanya ang 100. "I receive 100, thank you Sir" dugtong pa nito at sabay abot sakin ang sukli.
Umopo mo na ako sa gilid dahil feeling ko sasakit ang ulo ko nito sa paghahanap sa kanya. Hindi ko man lang alam kong saan ko na naman siya hahanapin. Bakit ba ang hirap hirap mong hanapin. Napapagod na talaga ako, hindi ko na alam kong saan na naman ako magsisimula ngayon nito. Ni hindi ko man lang alam kong saan ka na karita. Kong alam ko lang sana pupuntahan talaga kita ngayon doon. Hindi na ako magdadalawang isip pa.
Napatingin na lang ako sa labas. Buti pa ang nga tao dumadaan ngayon na ka ngiti paren kahit ganitong oras. Masaya paren sila hindi katulad ko nagiisa at walang magawa sa buhay. Parang gusto ko na lang mag bar ngayon pero pilit akong sinisigawan ng utak ko na wag ko na lang ituloy.
Kong nan dito lang sana si Rein edi sana na ka pagusap na kaming dalawa. Sana nakilala ko na siya ngayon. Na sana napatawad niya na ako. Na sana hindi na siya galit sakin. Na sana okay na kaming dalawa. Na sana wala ng namamagitang siminto samin. Na sana nan dito siya at kausap ko ngayon.
Lahat ng sana ko na wala na. Lahat ng sana ko na punta sa salitang na saan siya. Pinaasa ko na naman ang sarili ko na makikita ko siya ngayon. Umasa na naman ako. Ang sakit palang umasa no. Ngayon nararamdaman ko na ang feeling na pinaasa ka. Ganito ren ba kaya ang nararamdaman ng mga babaeng humahabol sakin. Na umaasa sila na kakausapin ko sila?
Tumayo na ako at naglakad pa balik sa counter ito na lang ang tangi kong pagasa para ma kita siya. Kahit hindi ako sanay sa ganito gagawin ko na lang alang alang sayo Rein. Gusto kitang ma kita Rein. Wala akong paki kong saan kaman nagtatago ngayon mahahanap at mahahanap ren kita.
"Yes Sir? Bumalik kaso, may naiwan ba kayo or maybibilhin"
"Wala may itatanong lang sana ako sayo kong pwedi?"
"Anong klasing tanong Sir? Pwedi yong kaya ko lang sagutin"
"Na saan ngayon si Rein? Yong babae na dito ren nagtra-trabaho ng ganitong oras. Bakit wala siya dito ngayon?"
"Si Rein po ba Sir? Hindi po talaga siya nagtra-trabaho dito. Nagpa-part time job lang po siya dito. Tuwing Wednesday lang siya nan dito maliban doon wala na"
"Ganon po ba, alam mo ba kong saan siya na katira?"
"Hindi ren po Sir, ngayon lang ren kasi ako na kapasok dito at hindi ko pa siya gaanong kilala"
"Ganon, sige salamat na lang" Aalis na sana ako ng tinawag niya ako ulit.
"Pero alam ko kong nasaan siya bukas. Kasi sabi ng boss ko kanina. Pupunta sana dito si Rein para kunin ang sahod niya kaso nga lang may event siya bukas sa simbahan nila kaya ayun hindi siya dumating"
"Alam mo ba kong saan simbahan siya makikita bukas?"
"Ang alam ko Sir sa katidral siya makikita bukas"
"Thank you talaga, pero kapag dumating siya dito ng hindi inaasahan sabihin mo hinahanap siya ng gwapong lalaki at gusto lang daw niyang makipagusap sayo"
"Okay Sir walang problema"
Tumalikod na ako at naglakad na. Ng makasakay na ako sa sasakyan ko dumiritsyo na ulit ako sa condo ko. Hindi ren naman na sayang ang pagpunta ko dito ngayon alam ko na kong saan siya makikita bukas. Buti na lang talaga hindi ko na ubos ang kapi kasi pag ininom ko lahat ng yun, tiyak na hindi ako makakatulog ngayon ng maayus.
Rein, hintayin mo ko bukas at wag mo sa na akong pagtaguan na naman. Pagod na pagod na akong hanapin ka. Pero alam ko naman na worth it lahat ng pagod kong ito pagnakita na kita bukas at nakausap. Wala na akong magagawa pa sadyang hindi kana matanggal tanggal sa isip ko. Hintayin mo na lang ako bukas dahil muli na naman magcro-cross ang landas nating dalawa.
---
