Troy
Masaya akong pumasok ngayon sa school. Gulat na gulat nga sila ni James at Marcus sakin dahil ang ganda daw ng awra ko ngayon. Tinititigan lang nila ako mula kaninang umaga hanggang sa ngayon. Hindi paren nila alam ang dahilan kong bakit ako masaya ngayon. Hindi ko naman kasi sinabi sa kanila na nakita ko na muli si Rein. Dahil pagnalaman nila na patuloy paren ako sa paghahanap sa kanya aasarin lang nila ako.
Mas ma buti nang ako lang ang nakakaalam mo na. Gusto kong maging stable mo na ang friendship namin Rein bago ko sabihin sa kanila. Ayoko kasi pangunahan ang sarili ko dahil baka hindi lang sumangayon ang lahat ng gusto kong mangyari.
"Troy, sabihin mo na kasi samin kong bakit masaya ka" pangungulit sakin ni Marcus.
"Troy naman parang hindi tayo mag kaibigan nito. Sabihin mo na kasi. May girlfriend ka na ba. Sexy ba ito, malaki ang boobs. Maganda at maputi?"
"James ano ba ang dumi dumi ng utak mo. Bakit hindi ba pweding maging masaya lang ako ngayon ng walang rasun"
"Troy, malabong mangyari naman yun. Masaya lang dahil wala lang. Tignan mo nga si James sasaya ba yan kong walang rasun. Troy sabihin mo na kasi samin"
"Marcus, wala nga dapat akong sabihin sa inyo. Masaya lang talaga ako ganon lang yun"
"Anong ganon lang yun. Big deal para samin ni Marcus kong bakit ka masaya ngayon. May kinalaman ba ito sa babae na sa bar?"
"James, bakit ba ayaw mo kong tantanan. Wala nga dahilan ang pagiging masaya ko ngayon"
"Hindi mo ko kami maloloko Troy. Sa tagal na nating magkaibigan ngayon ka pa magtatago samin. Troy hindi na tayo mga bata"
"Alam ko naman pero wala ngang dahilan kong bakit ako masaya ngayon"
Hindi talaga ako nila tatantanan hanggat hindi ko na sasabi sa kanila kong bakit ako masaya. Dapat makaisip ako ng isang palusot na paniniwalaan nila. Hindi dapat nila malaman na masaya ako dahil kay Rein. Dapat ibang pangalan ang gagamitin ko at sinong namang pangalan ang gagawin kong dahilan. Kong sabihin ko na lang kaya na may bago akong condo. Parang hindi naman sila ma niniwala non.
Kong sabihin ko na lang kaya sa kanila na hindi ako dito mag co-college na sa america ako magaaral kong saan nakapagtapus si mama. Kong yun na lang kaya ang gagawin kong palusot tiyak na hindi na sila manghihinala pa sakin. Ayoko kasing asarin nila ako mahirap na ang daldal pa naman nilang dalawa.
"Sasabihin mo na ba samin kong bakit masaya ka ngayon?"
"Oo nga Troy, sabihin mo na kasi samin ni Marcus"
"Oo na sasabihin ko na sa inyo" sana hindi sina manghinala sa sasabihin ko. Kasi pag nagkaganon patay ako sa kanila.
"Sige na sabihin mo na kasi. Pinapatagalan mo pa"
"Hito na nga kumukuha pa ako ng timing"
"Timing? Bilisan mo na lang kasi naiinip na kami sayo"
"After graduation lilipad na ako papuntang america doon na ako magaaral kong saan na kapagtapus si mama. Susunod agad ako kay kuya doon para naman ma kaiwas ako sa gulong kinasasangkotan ko dito at para naman ma ka pagfocus ako ng maayos"
Natahimik silang pareho sa sinabi ko. Sana naman paniwalaan nila ang mga sinasabi ko. Minsan lang naman akong magsinlngaling sana hindi nila mahalata na imbinto ko lang lahat ng mga sinasabi ko. Ito lang kasi ang tanging paraan para ma ka iwas ako sa pangaasar nila.
"Tsk! Akala ko sabay tayo magtatapus ng college Troy. Ano iiwan mo na lang kami basta basta ni Marcus"
"James hindi naman sa ganon. Si mama kasi ang may sabi wala akong magagawa kailangan kong sundin siya. Kong may pagpipilaan lang sana ako ayaw ko talagang magaral sa america"
"Ayaw magaral ang saya saya mo pa nga. Troy basta kahit umalis ka nan dito lang kami ni Marcus para sayo"
"Kayong dalawa talaga. Hind naman agad agad akong aalis syempre magpapaalam muna ako sa inyo"
"Troy. Basta pag nan doon kana sa america wag mo kaming kalimotan. Padalhan mo kami ng mga americanang babae na magaganda"
"Hay na ko james puro ka bastosan na naman ang na sa utak mo"
"Parang hindi ka pa na sanay sa kanya"
Salamat na niwala ren sila sa wakas sakin. Ngayon hindi na nila ako kukulitin kong bakit ako masaya. Pagkatapus naming kumain tatlo nag hiway hiwalay na kami. Pupunta si James sa bagong girlfriend niya. Si Marcus naman may trainning sa basket ball at ako susubokan kong muli hanapin si Rein dito sa loob ng campus.
Nagsimula na akong maglakad. Inuna ko muna ang library baka nan doon lang siya nagtatago, at maiwasan ako makita. Bawat sulok ng mga kabinit tinitignan ko talaga baka kasi nagbabasa lang siya ng libro kasama ang ibang nerd. Pero wala akong nakitang anino ni Rein sa library. Saan na naman kaya siya pumunta. Inakyat ko na ang first floor hanggang sa fourth floow para hanapin lang siya pero wala paren.
Naglakad na ren ako sa gym nagbabaka sakali na nan doon siya pero wala talaga. Saan kaya pumunta ang babaeng yun, gusto ko lang naman siya makita para naman ganahan ako sa araw na ito. Para naman magkaroon ako ng lakas.
Tiwala lang Troy makikita moren siya. Alam ko na kong saan ko siya makikita sa paking lot. Dali dali ako nagpunta doon at hindi nga ako nagkakamali nan dito siya pero wait bakit kasama na naman niya ang dalawang babae. Nagtago muli ako sa isang sasakyan.
"It's nice to see you again Rein. O bakit ka na ka yuko ayaw mo bang ma ka tikim ulit ng isang malakas na sampal" wika ng babae.
"Bakit kayo nan dito ano na naman ang gagawin niyo sakin"
"Wala kaming gagawin sayo pero nan dito lang ako para sabihin sayo na break na kami ng boyfriend ko at ikaw dahilan non"
Akmang sasampalin niya na si Rein ng tumakbo ako papunta dito at nahawakan ko agad kamay ng babae. Mahigpit kong hinawakan ang kamay niya at kitang kita ko sa mga mata nito kong gaano siya nasasaktan sa ginawa ko.
"Bitawan mo ang ka ibigan ko" wika ng kasama niya.
"tumahimik ka kong ayaw mong ma saktan ren"
"Troy, anong ginagawa mo dito. Please bitawan mo na ang kamay ko na sasaktan ako"
"Nan dito ako para itigil na ang kahibangan niyo"
"anong kahibangan ang sinasabi mo"
"Wag kanang magma'ang ma'ang pa. Bibitawan ko lang ang kamay mo kong ipapangako mo sakin na hindi niyo na sasaktan si Rein?"
"Sige. Pangako hinding hindi na namin siya guguluhin"
"Nagsasabi kaba ng totoo"
"Malamang, bitawan mo na ang kamay ko dahil ang sakit sakit na Troy"
"Okay" buong pwersa kong itulak ang kamay niya dahilan para ma tumba ito. Agad naman siya pinatayo ng kaibigan niya at inalalayan ito.
"Umalis na kayo bago pa magbago isip ko"
Tinignan lang ako ng masama ng babae. Pero hindi ko na pinansin. Muli akong tumalikod para tignan si Rein pero sad to say hindi ko alam kong masaya ba siya o malungkot na ka yuko na naman kasi siya. Hubby na ba niya talaga ang yumoko tuwing nasa school siya?
"Thank you" wika nito, napaatras ako ng kaunti dahil sa gulat.
"wala yun, friends?"
"Pagiisipan ko" nakayuko paren ito.
"Bilisan mo naman"
"Okay basta wag kang masyadong lumapit sakin kong ayaw mo masira ang buhay mo" wika nito at tumalikod na siya at naglakad.
Wala na akong balak na sundan siya sapat na nakausap ko siya ngayon. Hindi ako tutupad sa sinabi niya na hindi lalapit sa kanya. Sira naman ang buhay ko kaya sisirahin ko na lang para sa kanya.
--
