BENNUR

16

16. Bölüm

Bennur'dan

Üzerim de ki elbiseye bakıp iç çektim. Birazdan Celasun gelecek ve beraber aşağıya inecektik. Nişan törenimiz deniz kenarında daha önce hiç görmediğim bir mekandaydı. Ne kadar istemesem de Celasun işlerinin çok yoğun olduğunu fakat her şeyin yeterince inandırıcı ve kendine yakışır olmasını istediğini öne sürerek hazırlıklar ile benim ilgilenmemi sağlamıştı. Babası ilk öğrendiğin de yana yakıla kapıya dayanıp olayın ciddiyetine varmamı sağlamıştı.

İki hafta önce

Kapının arkasında nefesimi tutmuş hayatımızı karartan adamın öfkeli sesini işitiyordum.

"Oğlum. Sen benimle dalga mı geçiyorsun? Bu kızla olmaz diyorum başka kız mı kalmadı memlekette?"

Babasına tezat sıradan bir mesele konuşuyormuş gibi sakince konuşan Celasun'u dikkatle dinledim.

"Kalmadı. Ben Bennur'u istedim ve aldım. Sana düşen sevdiğim kadının annesinin en önemli gününde yanında olmasını sağlamak."

Sevdiğim kadın. Onun sevdiği kadın olmak ve bunu onun ağzından duymak, gerçek olmasada güzel hissettirmişti. O kadar içten söylemişti ki bir an küçükte olsa bir ihtimal bütün bedenimi titretti. Babası bu sefer daha sakin olmak ister gibi konuşmaya başlayınca aralık duran kapıya iyice sokuldum.

"Ne halt yersen ye ama o dediğin olmaz."

Celasun bu sefer kelimelerin üzerine bastırarak tekrar konuştu.

"Ben ne dersem o olacak. Hayatımı bir kez maaf ettin bir kez daha izin vermem. Bennur üzülürse hepinizi üzerim."

Söyledikleri içimde  bir şeylerin ılık ılık kalbime dökülmesini sağladı. Amacını bilmesem gerçekten beni sevdiği için babasının karşısında durduğunu sanabilirdim. Babası henüz bir şey söylememişken tekrar onun sesini duydum.

"İki hafta sonra nişanımız var. Düşün taşın eğer Aysel Hanımla beraber orada olmazsanız yıllar önce yapmam gereken şeyi şimdi yaparım. Bir babam olduğunu unutup hayatıma bu yönde devam ederim. Anladın mı baba? "

Babası yine öfkeyle bağırınca yerimde irkilerek bekledim.

"Sen bu kızı gerçekten seviyorsun."

Vereceği cevabı heyecanla bekleyip kıpırdamadan durdum.

"Sen gerçek sevgiden ne anlarsın? Sevginin ardına sığınıp karısını çocuklarını terk eden bir adam sevgiden ne anlar? Ben Bennur'u senin anlayamayacağın boyutta seviyorum. Onun mutlu olması için ne gerekiyorsa yaparım."

Babasının zamanı geldiğinde bana zarar vermemesi için sarf ettiği cümleler artık canımı yakmaya başlamıştı. Yine de seviyorum dediği kadın olmak dudaklarımın kıvrılmasına neden oldu. Ne istediğini biliyormuşcasına kendinden emindi. Dış kapının çarpılarak kapanma sesini duyunca babası geldiğinden beri durduğum yerden ellerim titreyerek kapıyı iyice aralayıp çıktım.
Celasun koltuğun köşesine oturmuştu. Adım seslerini duyunca yavaşça bulunduğum tarafa döndü. Hafif tebessüm edip başını salladı. Dudaklarının kıvrılması nedensizce gülümsememi sağladı. Az öncekine nazaran gayet usul usul döküldü kelimeler ağzından.

"Gelecekler. Anneni getirecek ne kadar sahte olsada nişanımızda eksik kalmanı istemiyorum."

Gidip yanına oturdum.

"Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?"

Elini şakaklarına sürüp parmaklarını bastırdı.