İmkansız 2

-7-

Taehyung güldü. Ben de güldüm. Gülüşmemiz bittikten sonra arabaya binmiştik. Gerçekten Seul'e gidiyordum şuan.

Jimin"Yah! Tae geri dön."

Taehyung"Ne!? Neden?"

Tae'nin bir eli direksiyondayken diğer elini de ben tutuyordum. Sadece geri dönüp eşyalarımı almak istemiştim.

Jimin"Bitti!"

Tae yolun ortasında arabayı durdurup kaşlarını çatıp bana bakınca kendimi tutamayıp gülmüştüm.

Taehyung"Yah!"

Taehyung birden kemerimi çıkarıp beni kucağına aldı. Arkamızdaki araba korna çalıp bizi sollarken utanarak Tae'ye baktım.

Taehyung iç geçirip yüzümü incelemeye başladı. Boşta olan ellerimi omuzlarına koydum. Bir araba daha bizi sollarken arabadaki adam biraz yavaşlayıp bize "Arabada sevişiyorlar" demişti.

Taehyung'un kucağından kalkıp yerime oturdum.

Jimin"Ayıp ayıp. Tch tch. Taehyung Bey ilk günden sapıttınız."

Tae bana uzanıp kemerimi takacakken ellerini tuttum.

Jimin"Heyecanlanıyorum ben takarım."

Taehyung sırıtıp arabayı sürmeye devam etti.

Jimin"Aslında eşyalarımı almam gerek. Geri dönemez miyiz?"

Taehyung"Boşver eşyalarını şimdi. Bende kalacağın için ben sana kendi kıyafetlerimden veririm."

Başımla onayladım. Bir ara gidip alırdım. Jihyo'ya endişelenmemesi için mesaj attım.

Jimin'Kuzi. Ben Seul'e dönüyorum haberin olsun. Bir ara eşyalarımı almaya gelirim.'

Jihyo'Düğün ne zaman?'

Jimin'Ne?'

Jihyo'Tae'yle diyorum ne zaman evleniyorsunuz?'

Jimin'İkimiz de erkeğiz biliyorsun değil mi?'

Jihyo'Evet. Her neyse size mutluluklar canım."

Telefonu cebime koydum. Eve gelmiştik. Burası Taehyung'un eviydi ve bence şuan Jisoo yerine Tae'yle kalmam daha mantıklıydı.

Eve girdik.

Jimin"Ailen yok mu?"

Taehyung"Ailemden ayrı yaşıyorum."

Koltuktaki ceketi elime aldım.

Jimin"Bu Jisoo'nun. Yoksa-"

Taehyung"Evet Jimin. Sinirlenmeden önce söyleyeyim. Burası evlendikten sonraki evimiz. Yani Jisoo'yla."

Jimin"Ne!? Beni nasıl buraya getirebilirsin?"

Taehyung"Zorundaydım. Ailemin yanına mı götürmemi isterdin?"

Jimin"Evet ne var ki?"

Taehyung"Delirdin herhalde Jimin. Ben hala Jisoo'yla evliyim farkındaysan."

Jimin"O zaman beni kaçırmayacaktın gerizekalı!"

Benden izinsiz akan gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim.

Taehyung ellerimi tuttu.

Jimin"Bırak!"

Ellerini hiç itmek istemesem de itmiştim. Kapıya doğru koştum.

Taehyung"Jimin nereye!?"

Jimin"Kendi evime. Jisoo'yla kalsam daha iyi."

Taehyung"Boşandık farzet. O kağıtları imzalayacak ve her şey bitecek anladın mı? Şuan yanımda olmana ihtiyacım var. Ve seni yalnız olabileceğimiz tek yer olan buraya getirdim."

Jimin"Seninle yatmayacağım."

Taehyung önce şaşırsa da sonra gülmüştü. Bende güldüm. Ağlarken gülmek bu olsa gerek. Burnumu çektim ve koşarak Tae'nin boynuna sıkıca sarıldım. Güzel kokusunu içime çekerken daha çok ağlayasım geliyordu. Neden bu kadar zaman almıştı? Cidden imkansızsak neden şuan bir aradaydık? Bence bu bizim için büyük bir hediyeydi. Birlikte olmak. Beraber nefes almak.

Sarılarak koltuğa oturduk.

Jimin"Gerçekten her şeye yeniden başlayabilecek miyiz?"

Taehyung"Bunun olmasını sağlayacağım bebeğim."

Bana bebeğim mi dedi o?

Taehyung'a şaşkınca baktım. Gülümseyerek bana baktı ve kahküllerimin üstünden alnıma bir öpücük bıraktı. Yanaklarım kızarmıştı hissediyordum.

Bakışmamız hiç bitmeyecekmiş gibi sürerken dudaklarımızı birleştirdi. Ve işte. Yanıyordum. Gerçekten alev almıştım şuan. O ise. Buz gibiydi. Yanaklarımı tutan elleri buz gibiydi ve ben onun öpüşüne karşılık verdikçe daha çok yanıyordum. Beni yakıyordu. Ya da ben onu donduruyordum. Su ve ateş gibiydik derken lanet olası kapı çalmıştı.

Taehyung zil sesini duymamış gibi öpüşmemizi alevlendirirken onu göğsünden itip koşarak kapıyı açtım. Sırıtarak peşimden geldi. Sırıtması Jisoo'yu görünce son bulmuştu.

Jimin"Abla?"

Jisoo"Ben..."

Jisoo kızarmış dudaklarıma baktı.

Jisoo"Eşyalarımı almaya geldim. İmzalayacağım Taehyung."

Taehyung"Gerçekten mi?"

Jisoo olumlu anlamda başını salladı. Taehyung masanın üstündeki sözleşmeyi ve kalemi Jisoo'ya uzattı. Jisoo imzalamıştı. Gerçekten imzalamıştı. Gerçekten boşanıyorlardı. Gerçekten Tae ve ben... Belki bu sefer? Umarım...