İmkansız 2

-35-

Jimin"Aşkım? Kutlama dışında her boka benzedi de ne demek? Sarhoşken yanlış bir şey mi yaptım?"

Taehyung"Boşver. Bilmemen daha iyi. Umarım bir yalandır."

Jungkook"Ne yalandır? Noldu ya? Siz en son bize evleniyoruz demediniz mi?"

Yoongi"Artık dün akşamdan bahsetmesek mi?"

Jimin"Bence de."

Jungkook"Tamam sustum."

Jimin"Hadi Tae kalkalım artık."

Jungkook"Biraz daha otursaydınız."

Jimin"Eve eşyaları yerleştirmemiz lazım. Hem zaten artık komşuyuz sık sık görüşürüz."

Jungkook"Oldu o zaman."

Kook gille vedalaşıp arabaya bindik. Tae arabayı Jennie'nin evine doğru sürüyordu. Oradan eşyalarımızı alıp yeni evimize götürecektik. Bugün taşınıyorduk ve ben Tae'yle evimiz olduğu için çok mutluydum. Bu mutluluğum hiç bozulmayacak sanıyordum ta ki araba kırmızı ışıklarda durana kadar. Taehyung bana doğru hafifçe yan dönmüştü ve yüzünde hiç görmek istemeyeceğim korkunç bakışlarla bana bakıyordu.

Jimin"Tae? B-Bir şey mi oldu?"

Taehyung"Yoongi ile aranda ne var?"

Bu soru karşısında çok şaşırmıştım. Ne olabilirdi ki? Arkadaşımdı sonuçta.

Jimin"N-ne?"

Taehyung"Neden kekeliyorsun!? Lanet olsun Jimin!"

Jimin"Kekeliyorum çünkü çok şaşkınım asıl sen ne yapıyorsun şuan? Bir Yoongi kalmıştı kıskanmadığın."

Yeşil ışık yandığı için Taehyung arabayı sürmeye devam etmişti. Eve kadar sessizce gittik. Kemerimi çözdüm. Tam arabadan inecekken Taehyung bileğimi kavramıştı. Koltuğa geri oturup arabanın kapısını kapattım.

Jimin"Bileğimi bırakır mısın? Acıyor."

Taehyung"Önce bana Yoongi'yle aranda ne olduğunu söyleyeceksin."

Jimin"Bileğimi bırak Taehyung."

Taehyung bileğimi bırakıp eliyle direksiyona vurdu.

Jimin"Ne yapıyorsun?"

Taehyung"Bana. Yoongi ile. Aranda. Olanları. Anlatacaksın. Jimin."

Resmen hırlıyordu. Gerçekten korkmuştum ve gözlerim dolmuştu. Kesin dün gece sarhoşken saçma sapan şeyler söylemiştim.

Jimin"Ö-Önce Yoongi'yi aramalıyım."

Madem Yoongi ile ilgili sinirlenmişti, Yoongi kesin hatırlıyordur dün gece neler olduğunu.

Taehyung elimdeki telefonu alıp kapattı.

Taehyung"Ya sen. İnanılmaz bir şeysin Jimin. Türünün tek örneğisin hatta."

Jimin"Tae. Sen ne yaptığını sanıyorsun? Yoongi ile aramda hiçbir şey yok. Jungkook'la evli farkettin mi bilmiyorum. Şimdi telefonumu ver de dün gece neler olduğunu arkadaşımdan öğreneyim."

"Arkadaşımdan" kısmını vurgulayarak söylemiştim.

Taehyung"Sen hiç zahmet etme ben dün gece neler olduğunu söyleyeyim sana."

Jimin"Bekliyorum."

Taehyung"Sen Yoongi'ye lisede ona aşık olduğunu söyledin o da onbeş yaşından beri sana aşık olduğunu söyledi."

Şok oldum. Ben kendime bile itiraf edemediğim şeyi sevgilimin yanında mı itiraf etmiştim yani? Üstelik bu yıllar öncesinden kalma bir durumdu. Şuanda Yoongi de ben de başka kişilerleydik sonuçta. Bunu mu bu kadar büyütmüştü yani?

Jimin"Geçmişte kaldı Tae. İstersen oturup bir de liseyi tartışalım ne dersin?"

Taehyung arabadan indi. Arkasından indim.

Taehyung"Jimin. Bir süre görüşmeyelim."

Jimin"N-ne? Tae."

Taehyung"Düşünmem gerek. Hoşça kal."

Taehyung geri arabaya binip giderken arkasından bakakalmıştım. Hep böyle oluyordu. Hep kıskanıyordu ve beni şaşkın ve boş bir şekilde ortada bırakıyordu. Nerede olduğuma baktım. Jennie'nin evinin önündeydim. Sanırım yine bir süre ziyaretçisi olacaktım. Zile basıp bekledim.

Kapıyı Changbin'in açmasını beklemiyordum. Beni görünce genişçe gülümseyip sarıldı.

Jennie"Aaa Jimin. Hoş geldin."

Changbin'in sarılmasına karşılık verip içeri geçtim.

Jimin"Hoş buldum. "

Jennie"Tae nerede?"

Jimin"Aslında biz yolda gelirken biraz tartıştık da. Biliyorsun işte sıradan tartışmalarımız. Beni bırakıp gitti."

Jennie"Olsun barışırsınız siz. Ee eşyalarınızı hazırlamıştım ben ne olacak şimdi?"

Jimin"Onlar kalsın Jennie. Şey ben aslında birkaç gün daha yani en azından Tae'yle barışana kadar sizde kalabilir miyim diyecektim."

Jennie"Tabii. Benim için hiç sorun olmaz. Changbin ya sen? Sen ne diyorsun bu duruma?"

Changbin"Benim için de hiç sorun olmaz tabii."