İmkansız 2

-20-

Yoongi'nin evine vardık. Ailesi sadece akşam evde oluyordu. O yüzden şuan evdelerdi ve biz Yoongi'ye ev boş dediği için sövmekle meşguldük. Annesi bizi güler yüzle karşılamıştı. Babası ise bana korkunç bakışlarla bakıyordu. En azından buradan kovulmamıştım. Yemek yedikten sonra Yoongi'nin odasına geçtik.

Jimin"Böyle olmayacak Yoongi. Ben kendime bir ev tutsam iyi olacak."

Yatağa oturduk.

Yoongi"Jimin merak etme bende sonsuza dek ailemle yaşayacak değilim. Jungkook'la eve çıkacağız sen de bize katılabilirsin."

Jungkook"Saçmalama karıcım. Mahremimiz olacak o ev bizim."

Yoongi Jungkook'a yastık fırlattı.

Yoongi"Kes sesini."

Jimin"Ne o öyle istemem zaten."

Taehyung"Aşkım ikimiz yeni eve çıkalım."

Jimin"O ev ne olacak?"

Taehyung"Satacağım. Jisoo'yu tamamen hayatımızdan çıkaracağız."

Jisoo'yu tamamen hayatımızdan çıkaracaktık. Bu cümle neden bana bu kadar cazip geliyordu? O benim öz ablamdı.

Gülümsedim.

Jungkook"Jisoo için üzülmüyor musun?"

Jimin"Daha ne kadar Jisoo için üzülmem gerekiyor? Ya ben? Kendim için ne zaman üzüleceğim?"

Jungkook iç çekip bana sarıldı.

Yoongi"Tamam tamam çok şey etmeyin."

Jimin"Noldu kıskandın mı Kook'u?"

Yoongi"Alakası yok. Ben Kook'u? Hah. Rap yapmam kadar olanaksız."

Göz devirdik.

Taehyung"Aşkım biraz da bana sarılsan?"

Taehyung'un kolları arasına girdim.

-Sabah-

Uyanır uyanmaz hastaneye Changbin'i görmeye gitmiştim. Taehyung işe gittiği için benimle gelememişti. Yalnız gitmemem için Jennie'yi benimle yollamıştı. Sanki yalnız gitsem kaçacaktım.

Camla kaplı yerden saatlerce Changbin'i izledim.

Jennie"Benim sevgilim ama sen benden daha çok üzülüyor gibisin."

Güldüm.

Jimin"O zaman daha çok üzül Jennie. Üzülmen için ne yapabilirim?"

Jennie bana korku dolu gözlerle baktı.

Evet şuan kafayı yemiş bir insan gibi konuştuğumun farkındayım ama benim yaşadıklarımı bir başkası yaşasaydı...

Jennie"Her neyse. Ben kahve almaya gidiyorum sen de ister misin?"

Başımla onayladım. Jennie gitti. Elimi cama koydum. Fısıltı şeklinde konuşmaya başladım.

Jimin"Changbin. Beni bir başıma bırakmayacaksın değil mi? Bak sen benim en iyi dostumsun."

Duraksadım. En yakın arkadaşım Yoongi değil miydi? Artık değildi. Hem Yoongi Busan'a kadar gelip bana neler söylemişti ama Changbin her Busan'a gelişinde bana moral verici şeyler söylemişti. Yani artık en yakın arkadaşımı Changbin ilan edebilirdim.

Gülümsedim ve kısık sesle konuşmaya devam ettim. Kısık sesle konuşmamın sebebi koridordaki hastalardı. İyice deli muamelesi görmek istemiyordum.

Jimin"Evet doğru duydun. Sen benim en iyi dostumsun. Benden hoşlanman umrumda değil."

Aslında burada biraz bencillik etmiştim.

Jennie geldiği için susmak zorunda kalmıştım. Elindeki kahvelerden birini bana uzattı. Alıp bir yudum aldım.

Jennie"Hastaneleri hiç sevmiyorum."

Jimin"Neden?"

Jennie"Kokusundan dolayı. Ayrıca her yer hasta dolu.

Jimin"Şey.. O yüzden burası 'hastane' olabilir mi acaba?"

Jennie güldü.

Jennie"Sanırım. Ne zaman gideceğiz?"

Jimin"Gitmek istiyorsan gidebilirsin ben biraz daha kalmak istiyorum."

Jennie"Olmaz. Taehyung beni öldürür."

Güldüm.

Jimin"O zaman bir saatçik daha benimle kal Jenjen."

Jennie"Jenjen mi? Kalacaktım ama Jenjen diyince fikrimi-"

Jennie çalan telefonuyla konuşmasını kesti. Cebinden telefonunu çıkardı.

Jennie"Hah! Al işte. Vahiy mi geliyor bu çocuğa? Al sen konuş."

Telefonu bana uzattı. Aldım. Arayan: Hasım

Jimin"Hasım mı?"

Jennie"Aç aç."

Telefonu açıp kulağıma götürdüm.

Taehyung"Jennie bir sorun yok değil mi?"

Sesimin Jennie gibi çıkmasına özen gösterip konuştum.

Jimin"Yok Tae."

Jennie gülmeme çabalarına girerken gülümsedim.

Taehyung"Sesin bir garip geliyor hasta mısın?"

Telefonu Jennie'ye verdim. Jennie geri bana verdi.

Jimin"Alo Tae benim Jimin."

Taehyung"Aşkım neler çeviriyorsunuz korkarak soruyorum."

Jimin"Hiçbir şey. Changbin'in yanındayız."

Taehyung"Hm... Jennie'ye versene."

Jimin"Seninle konuşmak istemiyormuş."

Taehyung"Ne?"

Jennie panikle telefonu elimden aldı.

Jennie"Alo Tae. Yok öyle bir şey. Biz bir saate kalmaz eve döneriz. Akşam görüşürüz... Bay."

YN: Arkadaşlar bölümler çok kısa oluyor farkındayım ama bunun sebebi benim lise son sınıf olmam ve yazmaya şuan yeterince vakit ayıramıyorum. Umarım anlayışla karşılarsınız iyi günler.