İmkansız 2

-19-

Görüntülü sohbetimiz bitince eve de varmıştık. Busan'ı daha henüz buraya gelmeme rağmen çok özlemiştim. Aslında Busan'ı değil Busan'daki insanları yani kuzenlerimi özlemiş olabilirim. Ama bir gerçek vardı ki evimi de çok özlemiştim. Annemi ve babamı da.

Özlem dolu duygularla kapıyı çaldım. Annemin kapıyı güler yüzle açmasını beklerken hiç öyle bir şey olmamış aksine annem bir tokatla kapıyı açmıştı.

Jisoo"Anne!"

Annem Jisoo'yu duymamış gibi bir tokat daha atacakken Taehyung annemin bileğini tutmuştu. Annem ne yüzle buraya geldiğimi sorup beni kovduktan sonra Jisoo üzülerek içeri girmiş Yoongi, Taehyung, Jungkook ve bende kapının dışında kalmıştık.

Neden böyle karşılayacağını daha önceden düşünmemiştim ki? Sonuçta ablamın sevgilisiyle olmam demek imkansız demekti öyle değil mi? Yani bunun için bir bedel ödemem gerekiyordu. Şuan o bedellerin belki de en büyüğünü ödemiştim. Annemi kaybetmiştim. Babam burada olsa belki de sadece tokat yemeyecektim. Daha fazlası olacaktı. Sanırım Busan'a dönsem her şey benim için daha iyi olacaktı.

Taehyung elimi tuttu.

Taehyung"Hadi beyler siz evinize. Bizde Jimin'imle-"

Jimin"Hayır. Ben senin Jisoo ile tuttuğun eve gelmeyeceğim."

Taehyung"Aşkım neden böyle-"

Taehyung'un elini bıraktım.

Jimin"Sanırım Busan'a dönsem daha iyi olacak."

Jungkook ve Yoongi rahat konuşalım diye arabaya bindiler.

Taehyung bana doğru bir adım attı.

Taehyung"Jimin. Biliyorum senin için çok zor. Ama senin olmadığın bir ayda benim için çok zordu."

Jimin"Yapamıyorum Tae. Görmüyor musun? Gelir gelmez ne gibi sorunlara neden oldum. Changbin benim yüzümden komada, annem beni evlatlıktan reddetti. Uçurumdan düşmek değildi ağır olan. Ağır olan annemin attığı tokattı. Ben artık burada kalabileceğimi sanmıyorum."

Taehyung"Bak Jimin bir yıl sabret tamam mı?"

Jimin"Bir yıl mı? Bir yıl öyle mi? Seni severken bir yıl kaybettim zaten Taehyung. Bir yılda ne değişecek he?"

Taehyung"Bir yılda biz bir araya geldik. Bir arada olabilmemizi geçtiğimiz yıla borçluyuz Jimin. Şimdi elimi bırakıp Busan'a gidersen her şey biter. Duydun mu beni? Biz biteriz."

Taehyung sıkıca elimi tuttu. Şuan gerçekten ne yapmam gerekiyor? Busan'a gidersem Tae'sizlik bana iyi gelecek mi? Kalbim hayır cevabını veriyor. Peki burada Tae'yle kalırsam her şey düzelecek mi? Kalbim yine hayır diyor. Eğer kazanacak bir şeyim yoksa tüm bunların ne anlamı var? Hangisi bana iyi gelecek? Tae'yle mücadele etmek mi? Yoksa Tae'siz bir ben ile mücadele etmek mi? İkincisi daha zor. Ben kolay yolu tercih ediyorum ve bakışlarımı ellerimizden Tae'nin endişe dolu yüzüne çeviriyorum.

Jimin"Seninle kalacağım."

Taehyung derin bir nefes verip bana sarıldı. Bende sarılmasına karşılık verdim. Jungkook kornaya bastı.

Jungkook"Vuhuuuuu. Vmin alevleniyor."

Yoongi"Vmin hrr."

Gülerek arkaya bindik.

Taehyung"Bay Kook bizi sevgilimle evimize bırakabilir misin?"

Jungkook"Tabii ki kuzi."

Yoongi"Bazen sizin kuzen olduğunuzu unutuyorum."

Taehyung"Bende bazen Jimin'le senin arkadaş olduğunuzu unutuyorum."

Jungkook"OOO. Laf soktu."

Yoongi"Ne dedi şimdi bu?"

Jimin"Kook Bey size gidelim lütfen."

Jungkook"Bize mi?"

Taehyung"Aşkım evde teyzemler var."

Jimin"Seninle Jisoo'yla kaldığınız eve gitmeyeceğim."

Yoongi"Durun durun."

Hepimiz Yoongi'ye baktık. Jungkook araba kullandığı için kısaca bakmıştı.

Yoongi"Bizim ev boş."

Taehyung"Eee?"

Jungkook"Napalım yani?"

Jimin"O kadar da heyecanlandım bir şey söyleyecek diye."

Yoongi göz devirdi.

Yoongi"Bana gidelim yani şapşallar."

Üçümüz aynı anda 'haa' dedik.

Jungkook"O zaman karımın evine sürüyorum."

Biz gülerken Yoongi Jungkook'un ensesine hafifçe vurdu. Jungkook sırıttı.

Yoongi"Karımmış. Tch tch."

Taehyung"Jimin'de benim karım."

Yoongi"Senin karın resmi olarak hala Jisoo."

Taehyung"Üç gün sonra mahkeme var. Jisoo boşanma kağıtlarını imzaladığı için hemen boşayacaklardır."