İmkansız 2

-49-

Taehyung'a baktım. Jennie'yle konuşuyorlardı.

Jimin"Gelsene sen bir benle."

Oturduğum yerden kalkıp Changbin'in kolunu tuttum. Ayağa kalktı. Kolundan bahçeye sürükledim.

Changbin"Jimin?"

Jimin"Ne demek o?"

Changbin"Senin ismin. Jimin."

Jimin"Onu demediğimi biliyorsun. Evlenme derken ne düşünüyordun? Ya Taehyung duysaydı? Sevgilimin katil olmasını istemiyorum."

Changbin"Evlenme derken evlenmemen gerektiğini düşünüyordum. Sana olan hislerimde samimiyim Jimin. Bunu sen de biliyorsun."

Jimin"Sen Jennie ile sevgilisin."

Changbin"Aramızdaki tek engel Jennie değil. Ya Taehyung?"

Jimin"Sen beni yanlış anladın."

Changbin"Senin de gönlün bende."

Jimin"Ne? Uydurma."

Changbin"Madem benden hoşlanmıyordun neden bana umut verdin?"

Jimin"Sana umut mu vermişim? Ne zaman?"

Changbin"Her şey olmadan önce. Bir yıl önce. Biz bu plana kalkıştığımız zaman. Seninle sevgili rolü yapmak gay olmayan ben için çok zordu Jimin. Ben bu yaşıma kadar hep kızlardan hoşlanmış hep kızlarla sevgili olmuşken çok zordu. Bu sevgili rolü yüzünden biz seninle baya vakit geçirdik. Sen o zamanlar benim gözümde en iyi arkadaştın. Jungkook'u bile geçmiştin. Sana karşı kendimi çok rahat hissediyordum. Ta ki otel odama gelip kaçmamızı söyleyene kadar."

Jimin"Sen benimle kaçmak istedin."

Changbin"Sen de istedin. Taehyung seni hayal kırıklığına uğratmıştı. O seni hak etmiyor Jimin hiçbir zaman da etmedi."

Jimin"Konuşman bittiyse içeri giriyorum?"

Changbin"Bitmedi. Beraber kaçmaya karar verdiğimiz zaman sadece seninle olan bir hayat bana çok cazip gelmişti. Arabayı sürerken hep kendi içimde içinde bulunduğumuz durumu sorgulayıp durdum. Ya Changbin bir kız yerine bir erkek kaçırıyorsun mantıklı mı? Bunun gibi. Sonra her şeyi batırdım tabii. Seni ıssız bir ormana getirdim. Ve benzin bitti hikayeyi biliyorsun zaten. Sonra ağaçtan düştük ve kısa süreliğine dudaklarımız temas etti. İşte o zaman kalbim hızlanmaya başladı ve ben düşünmeye başladım. Jimin'e aşık olmuş olabilir miyim?"

Jimin"Ben içeri giriyorum."

Changbin"Dur lütfen. Her şeyi bir de benim gözümden görmeni istiyorum."

Jimin"Tamam."

Changbin"Ve ilişkimizin yani daha doğrusu sahte ilişkimizin sonu. Şelale. Herkesin gelip bizi öpüşürken gördüğü o an. Taehyung en son dayanamamış ve sana olan aşkını herkes önünde itiraf etmişti. Ama ben o an bunlara takılmadım. Tüm plan bitmişti. Benim takıldığım nokta seninle bir daha nasıl bu kadar yakın olabilirdim? Busan'a geldim. Herkes sana sırt çevirmişken ben Busan'a geldim ve sana olan hislerimden biraz bahsettim."

Gözlerimdeki yaşları sildim.

Jimin"Neden bunları bana anlatıyorsun?"

Changbin"Neler hissettiğimi bil diye. Şuan sana neden Taehyung'la evlenmemen gerek onu söylüyorum."

Jimin"Sonra? Sonra ne oldu?"

Changbin"Sonra sen bana ikimizin sadece arkadaş olduğuyla ilgili birkaç söz söyledin ve sarıldık. Benim için en kötü an belki de o andı. Ama bir şekilde senin yanında kalmam gerekiyordu bu yüzden arkadaşın olmayı kabul ettim ve artık daha acı verici bir evre başlıyordu."

Merakla Changbin'e baktım.

Changbin"Sen bana Taehyung'un seni nasıl üzdüğünden, kalbinde ne yaralar açtığından bahsediyordun bense sadece dinleyip seni teselli etmeye çalışıyordum. O zamanlar Taehyung yanımızda olsaydı eğer ona türlü türlü işkenceler yapardım. O seni üzdü Jimin. O senin ablanı üzdü. Ablanı kullandı. Sırf sana ulaşmak için. Sence böyle bir yol izlemesi normal mi? Taehyung normal bir insan değil. Çok farklı düşünüyor, olayları bizim gördüğümüz gibi göremiyor. Lütfen onunla evlenme Jimin. Daha fazla üzülmeni istemiyorum."

Jimin"Changbin benden nasıl böyle bir şey isteyebilirsin? Nasıl bu kadar bencil olabilirsin?"

Changbin"Bencil mi ben mi? Benim tek düşündüğüm-"

Jimin"Benim iyiliğim değil mi? Düşünme Changbin. Sen şuana kadar tüm hikayeyi doğru anlattın bravo ama bir kısmı atlamışsın."

Changbin"Neymiş o?"

Jimin"Ben Taehyung'suz nefes alamam."

Changbin bir süre yüzüme baktıktan sonra kafasını başka bir yere çevirdi. Tekrar yüzüme baktı ve ellerini yanaklarıma koydu. Bana doğru yaklaşırken bir el bizi ayırmıştı. Taehyung.