İmkansız 2

-52-

Jimin"Taehyung'dan şikayetçi olmayacaksın değil mi?"

Changbin"Neden olmayayım?"

Jimin"Changbin. Geldi senden özür diledi işte. Kapatalım konuyu lütfen."

Changbin"Beni bu kadar önemsiz görmen kalbimi kırıyor."

Jimin"Biliyorum Tae'nin yaptığı şey çok yanlış. Ama sen kaşındın Changbin kabul et."

Changbin"Bir şartla Taehyung'dan şikayetçi olmam."

Jimin"Neymiş o?"

Changbin"Onunla evlenmeyeceksin."

Jimin"Ne? Benden böyle bir şeyi nasıl istersin?"

Changbin"Ondan ayrılacaksın Jimin. Anca o zaman mutlu olabiliriz."

Jimin"Ayrılmak mı? Changbin fazla ileri gidiyorsun."

Changbin"Ne oldu yapamaz mısın? Bir kere. Sadece bir kere şans ver bana."

Jimin"Seni sevmiyorum."

Changbin"Seviyorsun."

Jimin"Sevmiyorum Changbin. Nasıl bu kadar kör olabilirsin? Taehyung'a olan aşkımı görmüyor musun?"

Changbin"Ona aşık olamazsın Jimin. O herif gün gelir seni de döver. Ben buna izin veremem."

Jimin"Changbin. Lütfen Tae'den şikayetçi olma. Lütfen. Beni seviyorsan olmazsın."

Changbin"Seni sevdiğim için ondan şikayetçi olmalıyım asıl. Seni onun elinden kurtarmalıyım."

Changbin elimi tuttu. Elini itip ayağa kalktım.

Jimin"Bizim aşkımıza böyle engel olabileceğini mi sanıyorsun?"

Changbin"Sizin aşkınız diye bir şey yok Jimin. Hiçbir zaman da olmadı. Her şey oyundan ibaretti."

Jimin"Sus."

Changbin"Siz imkansızdınız ve her zaman öyle kalacaksınız."

Jimin"Sana sus dedim!"

Changbin'e tokat attım. Bir anda olmuştu.

Jimin"Hadi beni de şikayet et şimdi."

Odaya Jennie girdi.

Jennie"Jimin!? O da neydi öyle? Delirdin mi sen? Taehyung'a mı özendin?"

Jimin"Bu sevgilin olacak şerefsiz Taehyung'dan ayrılmamı ve ona gelmemi söylüyor yoksa Taehyung'dan şikayetçi olacakmış. Bu duruma sevgilisi olarak sen ne diyorsun merak ettim."

Jennie şaşkınlıkla önce bana sonra Changbin'e baktı.

Changbin"Jennie ben..."

Jennie bir şey demeden odadan koşarak çıktı.

Jimin"Eğer Taehyung'u polislere şikayet edersen bunu yanına bırakmam bilmiş ol."

Changbin"Jimin ben öyle demek istemedim gitme lütfen."

Ben de odadan çıktım. Hastanenin önüne geldim. Taksi bekliyordum. Taehyung eve gidince beni lime lime edecekti.

Kaldırımda ağlayan Jennie'yi görünce yanına yaklaştım.

Jimin"Jennie? Özür dilerim ama bilmen gerekiyordu. Amacım sizi ayırmak değildi."

Jennie"Hayır sen doğru olanı yaptın. Senin sayende Changbin'in gerçek yüzünü gördüm."

Jimin"Valla ben de yeni gördüm sayılır."

Telefonum çaldı. Arayan Tae'ydi. Telefonu açmadım. Onunla şuan Jennie'nin yanında tartışmak istemiyordum.

Taksi geldi.

Jimin"Kendine iyi bak Jennie. Sonra görüşürüz."

Jennie"Görüşürüz. Dikkatli git."

Taksiye atlayıp eve geldim. Kapının önünde durdum ve zile basıp basmama arasında kararsız kaldım. Bu sefer gerçekten çok sinirlenmiş olmalıydı. Neden zile basıyordum ki? Yanımda anahtarım vardı sessizce içeri girebilirdim.

Kapıyı yavaşça aralayıp hızlıca içeri girdim ve kapıyı kapattım. Arkamı dönmemle Taehyung'la yüz yüze gelmem bir oldu.

Jimin"T-Tae?"

Taehyung"Neredesin sen? Neden telefonlarımı açmıyorsun?"

Jimin"B-Ben şey-"

Taehyung"Hastaneye gittin değil mi?"

Jimin"Evet gittim. Gittim çünkü kavga çıkmasından korktum."

Taehyung"Kavga filan çıkmadı. Changbin tepemin tasını attırdı yine ama kavga çıkmadı. Gerçi sen görmüşsündür bizi. Video da çektin mi?"

Jimin"Ne? Taehyung abartmasan mı? Ben de seni düşündüğüm için geldim hastaneye."

Taehyung"Sana evde kalmanı söylemiştim. Neden sözümü dinlemeyip o herifi görmeye gidiyorsun?"

Jimin"Senden şikayetçi olmaması için."

Taehyung"Gittin şimdi işe yaradı mı bari? Kim bilir neler dedi sana."

Jimin"Ben ona söyledim. Bizim ilişkimize engel olamazsın dedim."

Taehyung"Gerçekten mi?"

Jimin"Evet. Jennie de oradaydı o da Changbin'in gerçek yüzünü gördü."

Taehyung"Üzülmüştür."

Jimin"Taehyung'dan şikayetçi olursan bunu yanına bırakmam dedim. Tokat da attım."

Taehyung şaşırdı.

Taehyung"Ne? Ne yaptın?"

Jimin"Tek dövüşen sen misin sanki?"

Tae güldü.

Taehyung"Peki aşkım. Normalde olsa çok kızardım ama madem bunları yapmak için gittin o zaman sıkıntı yok."

Jimin"O zaman sarılalım aşkım."

Taehyung"Sarılalım bebeğim."