Selim'in ağzından "Sos" bölümü...
Sabah uyandığımda yatağımdaki boşluk beni şaşırttı. Gözlerimi kırpıştırarak etrafa baktığımda yerde herhangi bir kıyafet görmedim ve üstüm de giyinikti. Kaşlarımı çatarak doğruldum.
Doğru ya! Şebnem Hanım yüzünden eve kız atamıyordum kaç gündür. Can'dan yiyeceğim papara da bunun yanına eklenince bu gece tekneye uğramayı not ettim kafama.
Şebnem...
Hayatımda tanıdığım en değişik tiplerdendi. Vahşi cazibemin etkisi altına girmemiş, hep benimle dikleşmişti. Gerçi hala öyle... İlk başlarda gerçekten arkadaş olabileceğimizi düşünmüştüm. Nedensiz bir şekilde ona güveniyordum. Ama ondan etkilenmiştim de... Eğer farklı zamanda karşılaşsaydık mükemmel bir çift olacağımızdan emindim. Ama artık planlar belirlenmiş, geriye sadece hamleler kalmıştı.
Aynadaki yüz ifademe baktım. Bu kızı gerçekten sevmiştim ve gerçekten gerçek bir kalbi vardı. Onu liseden beri kandıran adamın arkasını kolluyordu hala. Sırf o mutlu olsun diye başka bir kadının eline veriyordu. Kaza haberini duyduğunda nasıl da perişandı. Saf ve masum. Bir o kadar da kurnaz ve şuh. Bunu nasıl becerebiliyordu anlamıyorum. Her yönüyle o kadar kusursuzdu ki. Ve bunu kendisi de biliyordu ve özgüveni gereksiz bir şekilde tavan yapmıştı. Ve birine çok benziyordu. Çok iyi tanıdığım birine. Ama kime?
Şebnem'i düşünürken gülümseyen yüzümün yansımasını görünce kaşlarım çatıldı. O sadece bir piyondu. Alp'i alt etmemi sağlayacak bir piyon.
Alp... O çocuğa o kadar büyük bir kin besliyordum ki. Onu devirmek için her yol mübahtı benim için. Bu yol gerekirse arkadaşlarımı ezmek olacaktı.
***
Bir duştan sonra üzerimi giyinip aşağıya indim. Özgür ortalıkta yoktu. Büyük ihtimalle Almilla'yla sabah yogası yapıyorlardır. Kazma herif kız için her şeye katlanıyor. Bir insan neden birini mutlu etmek için yaparken mutlu olmayacağı şeyler yapar ki? Bazen düşünüyorum ve yine anlayamıyorum.
Mutfağa gittiğimde masadaki kahvaltıyla bakışan Can'ı gördüm.
"Günaydın!"
Dolabı açıp kendime bir yeşil elma alırken Can'ın sessizliği karşısında sertçe kapattım kapağını.
"Şu kız yüzünden daha ne kadar kavga edeceğiz ve yüzüme bakmayacasın?"
"O kız bizim arkadaşımız Selim. Ve sen arkadaşımızı orospuların gibi sikip bir kenara atamazsın anladın mı?"
"Merak etme, o izin vermez zaten buna."
"Verse dünden razısın yani."
"Yani, güzel kız."
"Selim! O kız bize güveniyor ya. Sana bile güveniyor. Senin düşüncelerine bak bir de! Şebnem'le yakınlaşma çabalarına girmeni istemiyorum. Arkadaşıma zarar vermeni istemiyorum."
"Arkadaşımız diyordun?"
"Hayır. Gerekirse arkadaş bile olma! Ya git senin şu gecelik sevgililerine, onlarla ne halt yiyorsan ye ama Şebnem'e bulaşma."
"Can, Şebnem'in arkadaşı olabilirsin ama benimde arkadaşımsın. Biz seninle çocukluk arkadaşıyız be! Nasıl iki günlük kız senin için daha değerli oluyor hemen abi?"
"Selim ben sana söyleyeceğimi söyledim."
"O zaman Can, bende son sözümü söyleyeyim abicim. İkimizde yetişkin insanlarız. Kendi kararlarımızı kendimiz verebiliriz. Ne yaşanırsa yaşanır. Ve ben sırf yaşanan şeyler için senin gibi bir dosttan vazgeçmem. Şimdi tekne derslerine geç kalmayayım. Afiyet olsun."
