Keskin bir baş ağrısıyla uyandım. Yavaşça gözlerimi açıp nerede olduğumu anlamaya çalıştım. Bir yandan gözlerimi ovuştururken bir yandan da dün gece olanlar aklıma gelmeye başladı. Sanırım takside sızdıktan sonra beni otelden birileri odama getirmişti. Üzerimdeki rahatsız kıyafetlerden kurtulmak için bavulumun yanına gittim. Sıkı sıkı kapalı olan perdeler güneşin ne durumda olduğunu anlamama izin vermiyordu. Bavulumdan pembe panterli geceliğimi bulup üzerime geçirdim. Ardından banyoya gidip yüzümü yıkamak istedim. Fakat aynada gördüğüm şeyle kalakaldım. Makyajım akmış, saçlarım dağılmıştı. Berbat haldeydim. Sanırım dün ağlama nöbeti geçirmiştim çünkü rimelimle akan gözyaşlarımın izi hala yüzümdeydi. Beni bu hale getiren Arda'dan intikam almak için bir sebep daha. Acaba şimdi ne yapıyordu? Kesin Serra'ylaydı. Belki de ev hapsindedir.
Enkaz haldeki yüzümü temizleyip tekrar yatağıma çöktüm. Dün ne kadar içtiysem artık başım adeta arı kovanına dönmüştü. Midemse temeli yeni atılan inşaatların görüntüsü ve gürültüsü gibiydi. Ama şu an uyumaktan başka bir şey istemiyordum. Arda'nın bana aldığı siyah angry bird'e sarılıp uyudum. Sanırım ondan kalan her şeyi bir çırpıda atamayacaktım.
***
Kapının hunharca yumruklanmasıyla zıplayarak uyandım. Kendimi hala yorgun hissediyordum. Yavaşça doğrulup tosbağa yavrusu hızıyla kapıya gittim. Açtığımda karşımda siyah takım elbiseli, 30lu yaşlarının sonunda bir adamla karşılaştım. Kaşlarımı çatarak çemkirişime başlamadan önce adam söze girdi.
"Şebnem Gürsoy değil mi?"
"Evet. Ne vardı bu saatte? Kapımdaki rahatsız etmeyin kartının size bir şeyler çağrıştırması gereken bu saatte?"
"Afedersiniz fakat dün çıkışınız yapılmış. Ona rağmen hala burada olmanız büyük bir sorun. Odanızı yarım saat içinde boşaltabilir misiniz?"
"İyi de beyefendi ben çıkış işlemi falan yapmadım ki."
"Üzgünüm fakat yarım saat içerisinde odayı boşaltmak zorundasınız."
"Anladığım kadarıyla otelin müdürü sizsiniz. Ee tabi koca otel. Bir sürü çalışan. Stres var çok. Bir de orta yaş sendromu falan. Belliki anlamada zorluklar oluyor. O yüzden büyük bir sabır ve anlayış içinde tekrarlıyorum. Ben bir aylık ücretimi ödedim ve bu süre dolmadan çıkış falan yapmayı da düşünmüyorum."
"Ödediğiniz para Tekin Gürsoy'un hesabına geçirildi hanımefendi. Eğer 30 dakika sonra hala burada olursanız güvenlikle muhattap olmak zorunda kalacaksınız. İyi günler efendim."
Adamın gidişiyle açılan ağzımı kapattım. Babam bana bu şekilde İzmir'e geri dön ve yaptığın rezilliğin açıklamasını yap diyordu anlaşılan. Anlayışla karşılayacaklarını düşündüğüm için ne kadar da safmışım. Adam arkamdan o kadar dolap döndürmüşki yakında lunapark açmaya karar verecek, ben hala 'Onlar benim ailem. Maduriyetimi görüp benim kaçmama ses çıkarmaz. Hatta Arda'ya hayatının dersini verir' diye Polyanna'yı cebimden çıkarıyorum.
Yalnız bir şeyi unutmuştu sevgili babam. O Tekin Gürsoy'sa ben de onun kızı Şebnem Gürsoy'um. Otelden rezil bir şekilde atıldığım için hemen dizinin dibine dönmem. Onun daha çok beklemesi lazımdı. Çoktan kastım Winchester kardeşlerin gerçekten öbür tarafı boylaması kadar bir süre işte.
***
Yarım saat içinde Şebnem Gürsoy şıklığına yakışır bir biçimde odayı boşalttım. Sadece makyaj yapmaya zamanım kalmamıştı ve bu da yüzümün yarısını kaplayan güneş gözlüğünü açıklıyordu. Sinirle otelden çıkıp çağırdığım taksiye bindim. Moda'daki evden arabamı alıp başka otele veya motele gidecektim.
