Baler 15

95 16 0
                                    

Competitive

Padabog akong umalis ng plaza at bumalik sa bahay ni Lola. Siya na naman? Siya na naman ang bida? Siya na naman ang panalo? Sige, sabihin na natin na magaling talaga siya pero imposibleng matalo niya ako!

I've won lots of different contests and competitions dahil sobrang talented kong tao! Pero bakit isang dayo ang lang ang makatatalo sa akin?

I have feelings for him, yes, I admit it now since wala na akong kawala sa nararamdaman ko, matagal ko nang naisip na baka nga nahulog na ako.

I suddenly feel some jealousy everytime there's a girl around him or flirting with him, and worst is he was flirting back! Hindi ko alam kung sinasadya niya 'yon kapag nakatingin ako.

This is not the first time that I had a crush on someone, pero hindi ganito kalala na hindi ako makatulog sa gabi o makapag-isip nang maayos.

I had a crush on someone before, gwapo siya, mayaman at matalino, pero kapag nagkakasalubong kami sa hallway ay hindi ko naman siya pinapansin at parang wala lang.

Until, he asked me if he can court me, wow 'di ba? May nagtangkang manligaw sa akin? But I rejected him, I have dreams to reach and I have to finish my study first.

Bakit ka pa makikipagrelasyon sa taong hindi ka naman pakakasalan? I mean we're teenagers that time, napaka-imposibleng pakasalan niya ako at bumuo kami ng pamilya. Unless, pagtagpuin muli kami ng tadhana after years.

My point is we were too young for love, courtship and relationships before. Highschool sweethearts? Bihira lang ang nagkakatuluyan hanggang dulo.

But I'm matured now, I can handle relationship na. If I have feelings for Adrian well I can confess that to him since he's also have feelings for me but I set it aside for now.

Ngayon na talo na naman ako, ngayon wala na naman akong maipagmalaki, ngayong wala! Wala akong magawa! I hate this side of me, pakiramdam ko ay ang yabang ko sa lahat ng bagay, hindi ito tama alam ko, pero putcha bakit ganito pa rin ako mag-isip at kumilos?

'Yong totoo? Am I matured enough? Bakit hindi ko matanggap ang pagkatalo, kung ganoon ay ibig sabihin ba hindi pa ako handa makipag-relasyon?

Tumayo ako mula sa upuan at lalabas nalang ng bahay, sina Mama at Papa ay nakikipagkwentuhan pa sa mga kaibigan na nakita sa plaza, ngayon lang kasi sila muling nakalaya sa trabaho, si Lola ay nagsi-siesta.

Si Isagani ay nag-text sa akin na bumili lang daw siya ng gamot ni lola dyan sa Mercury drug store malapit sa Museo de Baler.

Pababa ako ng hagdanan nang makita kong paakyat si Adrian. Muling tumaas ang dugo ko nang makita siya, nag pipigil ako ng inis, hindi ko alam kung bakit. Nanatili akong nakatingin sa kanya at napatigil siya nang makita ako sa taas.

Nagpatuloy ako sa pagbaba ng hagdan at nilampasan siya ngunit hinawakan niya ang aking braso kaya napatingin ako sa kanya.

"Amulet" Mahinahon niyang banggit sa pangalan ko, agad kong binawi ang aking braso at tinignan siya nang masama.

"Don't touch me!" Banta ko sa kanya. Masama ang loob ko sa 'di malamang dahilan.

"Galit ka ba?" Mahinahon niyang tanong. Umiwas ako nang tingin dahil Oo, galit yata ako, 'di ko sure.

"That's just an friendly contest Amulet, wala namang nawala sa iyo hindi ba?" Aniya at bumaba nang isang hakbang para kaunting mapalapit sa akin.

"Kahit na! Hindi mo alam kung anong naramdaman ko nang kinuha mo ang korona ko!" Sighap ko sa kanya at malalim na bumuntong hininga.

"Wala akong kinukuha sayo Amulet, contest lang 'yon, sana hindi magbago ang pakikitungo mo sa akin" Malungkot niyang sabi. I can see the sadness in his dark eyes.

With the Waves Again (Baler Trilogy) [Under Polishing]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon