Deniz c.i.

Bölüm 21

"Lo siento papa!...Si, por favor papa?...gracias papa!"

Serkan'nın babamdan özür dileyip bir müddet daha Türkiye'de kalmak için izin istediği o dakikalar ölüm gibiydi. Tam heyecanlanıp deli kızı İspanya'ya götürme kararı aldığımız an babam aradı. Haliyle uçağı kaçırdığımızı öğrendi ve sinirlendi. Ikna etme konusunda kardeşim benden daha yetenekli olduğu için o konuşmuştu Yani bir nevi azar yiyen oydu.

"Süre belirledimi?"

Babamın en sıkıcı huyuydu bir yere gideceğimiz de bir şey yapacağımızda mutlaka süre verirdi. Serkan sıkıntılı bir şekilde telefonla uğraşırken bana ekranı gösterdi ekranda tam olarak şu vardı;

Kalan süre,
23 saat 58 dakika 27 saniye 26,25,24,23....

Yani evet bu sefer de süre vardı. Herşey güzel hoştu da bizim bu kızı bulup ( ki daha deli olması dışında hakkında hiçbir şey bilmiyoruz ) bir yakınından izin alıp onu İspanya'ya götürmek için 24 saat sanırım yeterli değil. Serkan da ben de ne yapacağımızı planlıyorduk Şimdi bunlar hiç olmamış gibi davranıp İspanya dönebilir ya da kendimizi zorlayarak 23 saatte daha önce hiç yapmadığımız bir şey yapabilirdik. Ben genellikle kalbiyle hareket eden biri olduğum için tabii ki ikinci seçeneği planlıyordum Serkan ise saat 12.30 a çift kişilik bir İspanya biletine bakıyordu. Bir insanla hem tek yumurta ikizi olup hem de her şeyinizin zıt olması nasıl bir adalet acaba?

O anda benim kapımın camına vuruldu kısa saçları yana düşmüş Minnie Mouse'lu pijamasıyla bize gülümseyen Asel doğruca Serkan'a bakıyordu. Kendi tarafından benim camımı indirip üzerime eğilen çok sevgili kardeşim bacaklarımı ve büyük ihtimalle vitesi ezerek Asel ile yüz yüze gelme çabasına girdi.

"Ben düşünüyordum da benim sabah Kumsal ile beraber gittiğim kafeye tekrar gitsek belki orada onu tanıyan birileri vardır?"

Serkan birkaç dakika önce uçak biletine bakan kendisi değilmiş gibi hemen bu fikri kabul edip kızı arabaya aldı. Dairesinin penceresinden izleyen bay Boz kızını bize emanet etmek ile büyük bir hata yaptığını düşünüyor gibiydi.

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

İnsan hep aynı kalamaz ki!
Gün gelir değişmesi gerekir...

Denizc.i.