Bölüm 17

4.2K 330 18
                                    

Burak'ı arkamda bırakıp ilerlemeye devam ettim. Bu konuyu fazla uzatıyordu.Tamam kpnu önemsiz değil ama ben kızlar gibi çığlık atarak battaniyenin altına saklanmayacaktım.Benim dayım polis babam jandarma bir kere tamam mı? Şaka yapıyorum bizim sülale İNTERPOL mü ki oğlum...

Evin önüne gelmiştim.Yine o demir çitleri gördüğümde rahatladım. Ayrıca bu çitler paslanmış be abi bi ara değiştirin ulan.Fakirliğe bak lan demir bile oksitlenmiş...

Anahtarı çevirip içeri girdim. Girdiğimi gören annem yüzüme kızgınlık ile baktı ve''Bana neden söylemedin, okulunuzdan birisine saldırılıyor ve sen bundan bahsetmiyorsun bile...Seni ne kadar merak ettiğimi biliyor musun? ''Dedi.

''Bence whatsapptaki şu veliler grubunda fazka takılıyorsun bunu da oradan duydun değil mi? ''Dedim merakla.

''Nereden duyduğum önemli değil.''dedi.

*****

Bir buçuk saattir annemin öğütlerini dinliyorum ve bu arada fark ettim ki bizim halının desenleri birbirine ne kadar uyumsuzmuş...Önce demir çit sonra halı deseni bi bakmışsınız seneye apartman falan gitmiş, yerine gecekondu gelmiş  :)

Sonunda annem öğüt vermeyi kesmiş mutfağa geçmişti.Yine de bugün fazla göze batmasam iyi olur diye düşündüm.

Gidip masamda duran kalın ve görkemli bir kapağa sahip olan kitabı aldım ve yatağa uzanıp okumaya kaldıgım yerden devam ettim.Birinci sayfadan...

Birkaç sayfa okumuştum ancak annem odaya girdi.

''Tahmin edeyim bir yere gitmem gerekiyor değil mi? ''Dedim

''Bugün teyzen geldi ama giderken örgü çantasını bizde unutmuş. İki dakika ver de gel.''dedi.Ver hele ver bırak hele versin ver hele ver...

Deri ceketi sırtıma geçirdim.Hava karamaya yüz tutmuş yer yer yogun bulut tabakaları meydana gelmişti.

Karanlık yolda teyzemin evine dogru yollanıyordum...Örgülerini niye bizde unutuyon ki sen be kadın...

Arkadan bir ses düşüncelerimi böldü''Bak, sonunda karşılaştık...MERT''

Arkamı döndüğümde uzun boylu sarışın bir adamla göz göze geldik.Ama bildiğim kadarıyla Emir esmerdi...Bu adam sarışın...

''Ah, tabii kusuruma bakma lütfen...Beni Emir abi yolladı.İsmim Samir...Rahat ol sana zarar vermeyeceğim...Sadece Emir etrafta olduğumuzu bil istiyor. Adımını bilerek at...''dedi ve karşıda duran taksiyi el haraketi ile durdurarak. Bindi ve gitti.

Telefonu elime alıp Burak'ı aradım. Onunla acil görüşmeliyim, çok acil...Açsana şu telefonu cahil yaratık...
Kısa oldu ama üzgünüm bir daha ki bölüm uzun olacak

Okulda İnecek Var | Tamamlandı ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin