(za)kochanie

24.04.2020

urodziny mojej dziewczyny
cudownie to brzmi
gdy wypowiadam te słowa to tak
jakbym mówiła o jakimś marzeniu

a przecież to marzenie właśnie się spełnia

napisałam coś dla niej
specjalnie na dzisiaj

przeczytała to przy mnie
w obecnej sytuacji niestety tylko
do słuchawki telefonu

nie chciałam tworzyć czegoś poważnego
więc stwierdziłam że rymy
będą strzałem w dziesiątkę
także zostawię to tutaj

..........

24.04
zanim zacznę warto o tym pamiętać
że jak już zaczęłam rymować nie mogłam
się opamiętać
może nie jest to dzieło niezwykle wybitne
ale mam nadzieję że na twej twarzy uśmiech wnet zakwitnie

.

nie wiem czy pamiętasz to zadane pytanie
dlaczego ja od ciebie wiersza nie dostane
może dlatego że napisałam ich tak wiele
lecz żaden jeszcze nie dotarł do ciebie

tym razem stawiam wszystko na jedną kartę
może tym sposobem kilka rymów dopadnę
mam zamiar napisać cały wierszyk o tobie
więc na wenę narzekać już raczej nie moge

.

to wszystko zaczęło się od tego uśmiechu
i mojego pierwszego bezdechu
chichotu którego mogę słuchać godzinami
nie oglądać się już za innymi pannami

te zielone tęczówki w których codziennie tonę
minie dużo czasu za nim po nich ochłonę
włosy w których mogę zanurzać swe dłonie
leżąc na (już) naszej kanapie w salonie

może niebo naprawdę nie istnieje
ale przy tobie zaczynam mieć nadzieje
bo za każdym razem gdy się spotykamy
znikają z mojej głowy wszystkie inne plany

i te złe chwile i złe słowa
w moich myślach jest tylko twoja osoba

to przytulanie gdy wtulona w ciebie
czuje się w końcu jak w tym siódmym niebie
najbezpieczniej na świecie w twoich ramionach
tego nie da rady opisać w prostych słowach

z tobą znikają każde problemy
choć nadal wszystkiego o sobie nie wiemy

.

gdy oglądamy bajkę do białego rana
popijając kolejne kieliszki szampana
leżę z głową na twoich kolanach
i wnet zapominam o naukowych planach

myślę jak wspaniale było poznać ciebie
zaprosić na tą pierwszą kawę do siebie

.

macchiato od którego wiele się zaczęło
z jednej rozmowy wszystko się rozwinęło
pokazałaś tą wrażliwą stronę siebie
a ja obiecałam poznać każde oblicze ciebie

.

pamiętam gdy pewnego letniego wieczoru
razem wolnym krokiem wracając do domu
szłyśmy trzymając się za ręce
ach jak pięknie wyglądałaś w tej sukience

gwiazdy odbijały się w twoich oczach
i już wiedziałam że będę o nich śniła po nocach

.

tak mijały nam kolejne miesiące
sekund zliczonych mamy już tysiące
wyjścia do kina starówka nocowania
na coś się zdały te całe starania

przegadane całe wieczory
poodganiane nasze potwory
tyle czasu spędzonego razem
nie przejmując się żadnym zakazem

.

tyle rzeczy się wydarzyło
myślałam że już wszystko się skończyło

ale nigdy nie warto tracić nadziei
nawet gdy porzuca ją każdy po kolei
bo po burzy zawsze wychodzi słońce
szczególnie gdy zerkam w twoje oczy lśniące

.

tyle razy została nam tylko melodia
dla wielu niestety tak bardzo ulotna
mimo wszystko stworzyłyśmy całą piosenkę
wypełniłyśmy tą ogromną pustą wnękę

.

1 lutego cichutko wyszeptałaś
"nie jestem idealna"
w takich momentach bywasz kochanie
strasznie zabawna

1 lutego ja również wyszeptałam
"wiesz przecież że w samym
wyglądzie się nie zakochałam"

właśnie 1 lutego sobie pomyślałam
że wreszcie wcale już się tego nie bałam
i powiedziałam bez żadnego zawahania

"w końcu do trzech razy sztuka"

sztuka
kochania

.........

myślę że ta ostatnia fraza
najbardziej opisuje to co się teraz dzieje
mimo tej kwarantanny
zamkniecia w domu
poczucia bezsilności
nareszcie czuje to

odwzajemnione uczucie

gdy podczas rozmowy mówisz mi że
mnie kochasz
gdy piszesz jak sie czuje
gdy wysyłasz mi jakieś głupie memy

to naprawdę zaskakujące zjawisko
być zakochanym podczas pandemii

a co najdziwniejsze
jestem szczęśliwa przez
tą miłość
nocne telefony z przyjaciółmi
gry z innymi przez internet
układanie puzzli
granie w piłkę z siostrą
spacery z psem
oglądanie seriali
czytanie książek

te wszystkie rzeczy
niby takie codzienne
teraz nabierają nowego znaczenia
bo gdy nie możesz wyjść z domu
stają się nagle nie do opisania