S H A R I L L E
"Shaloice?" someone asked from behind.
Nandito ako ngayon sa park, the same park kung saan nakipagbreak si Patrick sa akin ilang taon na ang nakalilipas. Iniintay ko si Clifford dahil pupuntahan namin si Arsy. It's her birthday today and we're planning to surprise her. She is already 21. Mas matanda siya sa amin ni Shadd ng 3 months.
"Oh ye--" Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil nakita ko ang dahilan ng lahat kung bakit ako umalis ng bansa.
"Patrick?"
Deja vu.
It feels like our first meeting. Si Clifford na naman ang dahilan.
"Ikaw nga 'yan, Loi," di makapaniwala niyang sabi.
'Lord, bakit naman po ngayon nyo kaagad kami pinagtagpo?'
Hindi ko alam kung anong dapat kong ireact ngayong nagkita kami. There's a part of me na masaya dahil nakikita kong maayos naman siya and naiinis dahil naaalala ko na naman yung nangyari sa past namin. Kung dati ay galit ang nararamdaman ko dahil sa pang-iiwan niya, hindi na ngayon. Naniniwala kasi ako na everything happens for a reason.
"Hi?" I awkwardly said. Sa nakikita ko naman parang nakamove on na siya.
'Ako rin naman,' sabi ko sa sarili ko.
Talaga lang, Shaloice Kayrille?
"How are you? I heard you went to US?" he asked.
"Yeah. I've been treated there."
"Oh. I see."
Ang alam niya lang ay nagpunta ako sa US para ipagamot yung mga paa ko pero nagpupunta rin ako sa Psychiatrist because of my trauma.
'Paanong malalaman? Eh nakipagbreak nga sayo diba? Edi malamang walang pake sayo,' my subconcious mind told me.
Shut up.
"Ikaw? Kumusta ka naman? Wala--" naputol ang sinasabi ko nang may nagtakip ng mga mata ko mula sa likod ko.
Kilala ko na agad ito kahit di ko pa nakikita. Isa lang naman ang palaging gumagawa sa akin nito. "Hands off, Cliff."
He immediately removed it after what I said. He just chuckled.
"Hi, Shai. Sorry, I'm late," he said.
"Bro" Cliff just nodded to Patrick.
"Let's go?" he asked me ignoring the presence of Patrick.
Nang malaman kasi nila Clifford ang nangyari sa akin noon, nagalit sila kay Patrick. Kung best friends sila dati , ngayon parang wala na silang pinagsamahan. Sinisi nga niya yung sarili niya kasi kung hindi daw dahil sa kaniya hindi ko makikilala si Pat at hindi ako maaaksidente.
"Wag mo nga sabihin yan, Cliff. Hindi mo naman kasalanan."
Nandito ang buong squad sa hospital. Si Shadd naman ay tinatapos na project kaya nasa bahay siya ngayon. Si Ate Irah lang ang nagbabantay sa akin.
"Hindi, Shai. Kasalanan ko 'to. Hindi ko na dapat pinagkatiwalaan si Patrick," nakatungo niyang sabi.
"Don't blame yourself, Cliff. Hindi mo kasalanan 'to, okay? Wala naman akong regrets na nakilala ko siya," I sincerely said.
Tama naman diba? I shouldn't regret meeting someone kasi naging masaya naman ako. The only problem is that naging mabilis ang lahat.
"I'm really sorry, Shai." He hugged me before he went out of the room.

BINABASA MO ANG
Set You Free
Teen FictionI am Shaloice Kayrille Lim and a friend of mine said that I deserve to be happy and that I shouldn't be dwelling in bitterness. What if things get worse if I follow my happiness?