Revamping Affinity

ra 25

I got distracted because of them. Madami silang kinuwento sa akin na kung ano ano. Some scenes flashed in my head kada kwento nila kaya may natatandaan ako kahit papaano.

"I got a question," ani ko na ikinatingin nilang lahat.

"What is it?" tanong ni Priam.

"Yung singsing na suot ni mama, kanino galing 'yon?" I'm really curious about that piece of jewelry.

"Oh that. Regalo ko 'yon sa'yo noong birthday mo. I don't know how your mother have it. Nagulat nga ako noong nakitang suot niya 'yon," sabi niya. Napatango naman ako. So that's actually mine. Sabi ko na nga ba at hindi totoong engagement ring 'yon.

"Kasamahan 'yon ng binili mong kwintas. Noong nalaman kong bumili ka ng kwintas para sa sarili mo. I decided to buy you some, pero 'yun lang ang nagustuhan ko. And it suits you perfectly, marami pa ngang nag-akala na engaged ka na," he chuckled. Kwintas?

"You mean the necklace with the lightning pendant?" tanong ko. Tumango naman siya.

"Yes. Yung suot mo noong dinner. Do you remember what it symbolize?" he asked. Hindi man niya ipahalata pero ramdam kong gusto niyang maalala ko kung anong ibig sabihin noon.

"I kind of remember noong nakita ko, my Zeus." I teased him. Napangiti naman siya.

"Corny," rinig kong bulong ni Theo na ikinatawa ko.

Tiningnan naman siya ng masama ni Priam. Nginisian lang siya ni Theo.

"Stop that. Nagsisimula na naman kayo," pigil ko sa kanila.

Baka mamaya magsuntukan na naman sila. As far as I remember hindi talaga maganda ang simula ng dalawang 'yan. Parehas pa silang pikon kaya ang hirap talaga kapag sila ang pinagsama.

"I am the one that your referring on the park?" bigla kong tanong sa kaniya.

"Yes," seryoso niyang ani.

I remember him telling that he ruined my life. Siguro ang tinutukoy niya ay noong nalaman ni mama na magkakilala kami, she thought aagawin ko sa kaniya si Priam kaya sinasaktan niya ako.

"Aalis na kami," biglang paalam ni Selene. Tumayo na siya at biglang hinili sa Andrey. Gulat namang napatayo din 'yung isa.

"Bakit tayo aalis?" nagtatakang tanong ni Andrey.

"May pupuntahan tayo. Right, Theo?" diin niyang sabi sa dalawa. Ang sama ng tingin niya sa dalawang lalaki.

Napatingin naman sila sa akin. Probably asking for help but I just shrugged. Hindi ko din alam kung anong tumatakbo sa isip ng isang 'yan.

"She needs to rest," madiin niya pang ani. Wala ng nagawa ang dalawa at sumunod na lang sa kaniya.

I just chuckled because of that. Kung ano ano na naman ang tumatakbo sa utak ng isang 'yon.

Nagulat ako ng biglang may yumakap sa akin. Napatingin naman ako doon. Nakahiga ni si Priam sa tabi habang yakap ang lower body ko since nakaupo ako ngayon.

"Hindi pa din ako makapaniwala na ganito ang nangyari sa atin," ani ko sabay hawak sa ulo niya. I caressed his hair that makes him smile.

"Hm. I miss this," sabi niya at binaon lalo ang ulo sa akin. Napatawa naman ako dahil doon.

"You said before na hindi naging tayo right? But we do this kind of stuff? At saka yung last na natatandaan ko ay hinahabol kita. What happened after that?" tanong ko sa kaniya. Tumingin naman siya sa akin.

"Yup. We never had a proper label," sabi niya.

"Rest first. Maalala mo din naman 'yan. Don't stress yourself okay?" sabi niya. Tumango na lang ako. Tumayo muna siya para makahiga na ako.