𝕄𝕪 ℙ𝕒𝕣𝕥𝕟𝕖𝕣 𝕆𝕞𝕖𝕘𝕒 [Completed ]

{ 1 }

{ Unicode }

တိတ်တဆိတ်ရောက်လာ
တိတ်တဆိတ်ပဲ ထွက်ခွာလို့
မင်းချန်ရစ်ခဲ့တဲ့ အနံ့လေးက
ငါနှလုံးသားရဲ့ နမ်းရှိုက်ရာလေးတွေ ....

~~~

"ဆွန်းယွန်း hyung အိမ်တော်မှာ ပါတီပွဲရှိတယ်..."

ဝမ်ရိပေါ်လေးက ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေး ပြောပြသည်။

"ဟုတ်လား ဘာပွဲလဲ..."

ဆွန်းယွန်းက အူလည်လည် ပြန်မေးတော့ ဝမ်ရိပေါ်က ရှစ်ခေါက်ချိုး မျက်နှာလေးနဲ့ နှာမှုတ်တယ်။

"ဟွန့် တကယ် မသိတာလား ၊၊
ဆွန်းယွန်း hyung ပြန်လာတဲ့ အထိမ်းအမှတ်အနေနဲ့ ပွဲလုပ်မှာလေ...."

"အော်...."

"ဘာအော်လဲ ၊ အဖြေကြီးက မဆီလျှော်လိုက်တာ....."

မျက်မှောင်ကြုတ် လျက် ရိပေါ်က စွာစိလန် ပြန်ပြောတယ်။

"ဟား ! Peony လေးရယ် စိတ်မကောက်ရဘူးနော် ၊၊ hyungက ပျော်စေချင်လို့ စတာကို..."

"ဟွန်း... စိတ်ကောက် ပြေစေချင်ရင် အပြင်ထွက်ခွင့် တောင်းပေးလေ "

ရိပေါ် ကို အိမ်က မိဘနှစ်ပါးက အပြင်ထွက်ခွင့်ပိတ်ထားတော့ သူ ဒီအိမ်ကြီးထဲ နေရတာ အရမ်းပျင်းလာတယ်။ ဒါကြောင့် နိုင်ရာလူကိုပဲ အနိုင်ကျင့် မဲဆွယ်ထားရမှာပဲ။

"ဟာ အဲ့လိုတော့ မရဘူးလေ Peonyက ငယ်သေးတယ် နောက်ပြီး omega တစ်ယောက် ဖြစ်တဲ့ အတွက် အထူးဂရုပြုရမယ်လေ ။ လိမ္မာပါတယ်ကွာ ။ White Peonyလေးရယ် ... မထွက်နဲ့နော် "

ဆွန်းယွန်းက လေသံအေးအေးလေးနဲ့ ချော့ပေမဲ့ ရိပေါ် မျက်နှာက ပိုလို့ပင် မှိုင်းညို့လာ၏။

"အမြဲ ဒီစကားနဲ့ ချုပ်နေတာပဲ ။
မရဘူး အဟင့်...ဗြဲ ... အပြင်ထွက်ချင်တယ်..."

မျက်ဝန်းတွေ ပိတ်ကာ အတင်းငိုနေတဲ့ ကောင်လေးကြောင့် ဆွန်းယွန်း အကျပ်ရိုက် နေလေပြီ ၊၊ ကိုယ် မြတ်နိုးရတဲ့ ပန်းလေးကို တခြားသူတွေ ကြည့်ရှုမှာ မလိုလားတာ သူအတ္တဆိုလည်း ဟုတ်သည်။အရင်ထဲက Peonyလေးကို ချစ်လွန်းလို့ အလိုလိုက်ထားတာကို သူငိုရင် အလျော့ပေးတတ်တာ သူ့အားနည်းချက်တစ်ခုလို ဖြစ်နေတတ်သည်။ သူ့အားနည်းချက်ကိုပဲ Peony လေးက အနိုင်ပိုင်းတတ်သေးသည်။