''ငယ္...ငယ္က ကိုယ္႔အေပၚမွာ မရမ္းရက္စက္လြန္းဘူးလားကြာ...''
''ငါ့ကိုလႊတ္ျပီးမွ စကားေျပာမယ္...''
''ခ်စ္တယ္...! ျပီးေတာ႔ လြမ္းတယ္ ငယ္ရယ္...''
°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~
မေတာ္တဆ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္မွလူေတြ ျမင္သြားလ်ွင္ မေကာင္းသျဖင္႔ Kim Jonginရဲ႕ကားထဲ သူဝင္ထိုင္လိုက္ပါသည္။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ ႏွစ္ေယာက္သား ဘာစကားမွ မေျပာျဖစ္ၾကပဲ တိတ္ဆိတ္ေနၾကဆဲ
Kim Jonginက သူ႔မ်က္ႏွာကို ေပ်ာက္သြားမွာစိုးသည့္အလား စူးစူးစိုက္စိုက္ ေငးၾကည့္ေနသည္။
''မင္းေျပာစရာမရိွေတာ႔ဘူးဆို ငါအိမ္ထဲဝင္ေတာ႔မယ္...''
စိတ္မရွည္သည့္ဟန္ျဖင္႔ တံခါးဖြင္႔ျပီး ဆင္းေတာ႔မည္လုပ္ေတာ႔...
''ခ__ခဏေလးပါ ငယ္ရယ္...''
သူ႔လက္ကိုလွမ္းဆြဲျပီး တားျမစ္စကားဆိုသည္။
''ကိုယ္က မင္းအတြက္ ဘာလဲငယ္...''
''……………''
''ေျဖပါဦးငယ္ရယ္...! ကိုယ္ကမင္းအတြက္ဘာလဲ''
အ႔ဲဒီေမးခြန္းအတြက္ သူ႔မွာေျဖစရာစကားမရိွ
''ဟြန္?ငယ္...! ေျဖပါဦးငယ္ရယ္...! ကိုယ္ကမင္းအတြက္ဘာလဲ...''
''အေျဖမရိွဘူး...''
''ကိုယ္တို႔ေတြ ေပ်ာ္ခ႔ဲၾကတယ္မလား...? ေပ်ာ္ခ႔ဲၾကတယ္ေလ...''
''အ႔ဲဒါ အေပးအယူသက္သက္ပဲ...''
''ဘယ္လို ငယ္!!''
''သားBaekရဲ႕ ခ်စ္ခရီးလမ္းအတြက္ အေပးအယူသက္သက္ပဲ...''
''အဟား...! မင္းကစံပဲ Oh Sehun...! ထားပါကြာ..! အေပးအယူသက္သက္ဆိုရင္ေတာင္ ငါ့အေပၚမွာ မင္းခံစားခ်က္ရိွခ႔ဲတယ္မလား...''
''သားBaekစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ ေပ်ာ္ဖို႔ မင္းလိုခ်င္တာကို ငါေပးျပီးျပီ..! အခုအခ်ိန္မွာ မင္းလုပ္ရမွာတစ္ခုတည္း... သားBaekနဲ႔အတူ သာယာေပ်ာ္ရႊင္တ႔ဲခ်စ္ခရီးလမ္း အတူေလွ်ာက္သြားဖို႔ပဲ...''
''ငါေမးတာျဖ Oh Sehun! ျပီးခ႔ဲတ႔ဲအခ်ိန္ေတြတုန္းက မင္းငါ့အေပၚမွာ ခံစားခ်က္ရိွခ႔ဲလား မရိွဘူးလား...''
