Lips Don't Lie

Kabanata 20

Kabanata 20

Proposal

Sabi ni Kuya, mukhang mahihirapan daw ako sa pagbili ng dati naming bahay dahil ayaw daw ipagbenta ng bagong may-ari. I asked him kung sino para ako na mismo ang kumausap kaso hindi pa daw niya alam dahil ibang tao daw lagi ang nakakausap niya. I really want to buy that house, it's like a start of new beginnings for me. But there are things that you can't get easily gaya nitong loob ng aking ina, sobrang hirap kausap pagdating sa negosyo.

"Why should we consider your line in our company?" Masungit niyang tanong habang nagpe-present ako dito sa board room.

Like what I said, I want to start my line here in the Philippines pero mahihirapan ako kung magsisimula ulit ako sa wala. Naisip ko since kilala ang company ng pamilya namin may masasandalan akong mas established na kumpanya. Sa totoo lang, malaki ang magiging benefit ko dito kaya medyo hirap ako ngayon kasi baka isipin nila na gagamitin ko lang ang pangalan ng kumpanya para sa sarili kong negosyo. Which is partly true but I want them to realize that they will also benefit from my company since kilala na ito hindi lamang sa Paris kundi pati na rin sa iba pang mga bansa around global.

"We were already known in other countries, almost around global. Since I am here now in the Philippines, your company was the first thing that came up in my mind. Your company was known here in the Philippines and around Asia. It will be both beneficial for us, mine will start entering now an Asian country and yours will be known in other countries. It's like a win-win situation for us."

"Okay. We will think about that." Miss Alexa Andersen, which is my mom said.

Na-delay ang pagpunta dito nila Anton dahil marami pa silang kailangang asikasuhin sa Paris, kaya mag-isa lang akong nag-present kanina. Ang hirap, feeling ko ginigisa ako ng mga board members, parang kahit anak ako ng may-ari ng kumpanya ay hindi magiging madali ang pagsisimula ko dito ng aking negosyo.

Ayoko naman sanang makisosyo pa sa negosyo ng pamilya kaso ayoko rin namang makalaban sila. Kaso ngayon hindi ko alam kung makakapagsimula ako dito ng negosyo. Sana naman pumayag sila Mom sa proposal ko.

"Mommy." Sinalubong ako ng yakap ng aking anak, nakakawala ng pagod kung ganito lagi ang madadatnan ko sa pag-uwi.

Ngumiti ako at niyakap siya pabalik. "How's my baby?"

"Miss miss ka po." He kissed my cheek.

Kinarga ko siya at hinalikan din sa kaniyang pisngi. Napansin ko na wala ata dito si Rich. I was about to ask my son kung nasaan ang ama niya nang biglang mamatay ang ilaw.

"Light." Rayven said matapos niyang buksan ang flashlight galing sa kaniyang bulsa. At bakit may flashlight ito sa kaniyang bulsa?

Nagulat pa ako nang bigla itong magpababa mula sa pagkakabuhat at inakay ako papunta kung saan. "Close your eyes Mommy." He giggly said.

"It's dark baby. Baka madapa tayo pareho."

"No po. I will hold your hand po." He said while reaching my right hand.

I am clueless about what's happening pero ayaw lumakad ng anak ko kaya sinunod ko na lamang ang kaniyang gusto. "Very good." Aniya.

Nakakailang hakbang pa lamang ako nang maramdaman kong binitawan ako ni Rayven. "Don't open your eyes po." Narinig kong sigaw niya kasabay ng kaniyang pagtakbo.

"Don't run baby."

I was about to open my eyes nang may narinig akong kanta.

I found a love for me
Darling just dive right in
And follow my lead