Mr.Playboy Meets Ms. Nerd [COMPLETED]

MPMMN:22

Monday ng umaga, maaga akong nagising ngunit hindi agad ako bumangon. Nakatulala lamang ako sa kisame ng aking kwarto.

Ngayon ang umpisa ng unang araw ng Intamurals. I hope that the 3 days of Intramurals will be fun as I think.

Tatlong araw kaming walang klase para makapanood ng bawat game, pero wala sa plano ko ang manood. Hindi ako mahilig pero may isang laro ang nais kong panoorin ngayon.

Maraming laro ang magaganap kasama na ang sepak takraw, volleyball, basketball, soccer, badminton, etc.

Sa sobrang daming laro na magaganap sa araw ng Intramurals nahiya pa sila, bakit hindi pa nila sinali ang maglaro ng feelings? d'yan naman magaling ang karamihan tsss.

' Di ako bitter sa katunayan nga ay masaya ang love life ko ngayon, sana kayo rin hehehe.

Kasama din ang cheerdance kung saan kasama si Kristina. Isa rin yon sa panonoorin ko kahit wala akong hilig. Dahil mabuti akong kaibigan, kahit moral support ibibigay ko.

Dahil araw ng intrams ngayon ay nai announce din na we can wear anything we want. Kahit hindi na muna mag uniform para maenjoy naman daw namin ang araw na iyon.

I'm wearing a simple white croptop and a black high waisted jeans.

I tied my long wavy hair into a high ponytail. May ilang strand na naiwan sa magkabilang side ng pisngi ko na mas lalong nagpabagay sa akin.

I also applied a small amout of lip gloss in my lips.

As usual ay sabay kaming pumasok ni kuya  lulan ng kanyang pulang sports car. Ibang sasakyan ang gamit niya ngayon dahil ipinalinis niya ang ang kanyang ferrari tsss daming arte.

Nang makarating kami sa parking lot ay naroon na ang kotse ni Throi at Willert, pareho silang nakasandal sa mga kanya kanyang mga sasakyan at tila may hinihintay.

Batid kong natanaw nila ang sasakyan namin dahilan kung bakit umayos sila ng tayo. Mula sa loob ng sasakyan ay halos mapahawak ako sa dibdib ko ng biglang lumakas ang tibok ng puso ko, kitang kita dito ang kanyang mapanuring tingin at tila inaabangan ang kung sino mang bumaba sa sasakyan namin.

Hindi ko mapigilang mapangiti sa tuwing naalala ang araw na lagi kaming magkausap sa cellphone. We may not see each other but we heard each others voice.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na boyfriend ko na siya. Hindi pa alam ni kuya ang tungkol sa amin at wala pa akong balak ipaalam.

Even Throi doesn't know anything about us except kay Kristina na hula ko ay may alam na.

Bago ako bumaba ng sasakyan ay nakita ko ang mapanuring tingin ni kuya sa rear view mirrow side ng kanyang kotse, nagpanggap akong hindi nakita iyon at binigyan na lamang siya ng ngiti.

Naunang bumaba si kuya ng kotse, balak niya pa akong pagbuksan ngunit inunahan ko na siya.

Sa sandaling yun ay agad na nagtama ang aming mga mata. Hindi ko na maiwasang mapangiti, I miss him, I miss his scent, I miss his stare. Parang ang tagal naming hindi nagkita.

Sandali pa kaming nagkatitigan bago ko narinig ang halatang pekeng ubo ni kuya, bigla naman akong nakaramdam ng kaba na baka ay may napansin si kuya.

" Good morning Aska."

Binigyan ko ng ngiti si Throi.

" Good morning." bumaling ang tingin ko sa kanyang gilid at binigyan ko siya ng isang matamis na ngiti.

" Good morning." I greeted him.

" Good morning." his husky voice sent shivers down on my spine. Namula ang pisngi ko. God! kailangan ko na yatang masanay sa kanyang boses.