Labing-Anim

19 0 0
                                    

KLEIN POV

May mga bagay na pinipilit ng tao na kalimutan pero gumagawa ang tadhana para ipaalala ito upang malaman ang tama sa mali at mali sa tama. I came forth sa Casa del Rio to unwind from such stress I'm experiencing with Maggie's hospitalization and her upcoming breakup. It is indeed crazy pero ako naman itong si tanga...I chose to be by her side kahit alam kong si Lance naman ang pipiliin niya. As I took a glass of Cuba Libre, past suddenly recalls my senses back nung bago ako maging si Klein.

"Ma'am...eto na po yung batang gusto niyong ampunin."

Masaya ang ale sa kanyang nakita.

"Anong pangalan niya?" tanong nito habang hinahaplos ang kamay ng asawa.

"Yohan Sandoval po, Mr. Monteverde." tugon ng social worker. " Maswerte ho kayo sa batang ito." dagdag ng isa pang social worker.

"Siya na ang aampunin namin ng misis ko. Ano pa ba ang ibang gagawin namin?" pagtatanong ulit nito.

Binigay ng social worker ang mga karampatang papeles sa mag-asawa at inuwi ako.

"Anak, ikaw na ngayon si Aeolus Klein de Monteverde. Sa iyo namin ipamamana ng Mama mo ang hacienda natin..." pagkukuwento ng ama.

Nagtaka ang asawa sa tinitignan nito. "Sino ba yang bata na yan, anak?"

"Sila ba? Mga kaibigan ko po. Ito si Margaret. Ito naman si Flinch." sagot nito.

"Magkakaroon ka din ng mga kaibigan, anak...Hayaan mo makikita mo din sila..."

It feels so nostalgic reminiscing the moment na inampon ako ng mga magulang ko. I just felt so thankful and happy dahil du'n pero it doesn't mean that it lessens the burden that I'm feeling. Si Lance pa rin ang hinahanap ni Maggie. At ako?? Wala. Supalpal. Neglected. Always an option. Kailan ba ako naging choice when at the first place...option lang naman ako sa paningin ng mga tao. In my drunkenness, I decided to go out and breathe some fresh air. Buti pa ang hangin, malaya. Unlike me, I'm very trapped to the reality na wala akong chance sa taong mahal ko kasi iba ang mahal niya. I started to walk around the vicinity hanggang bumangga sa akin ang isang napakagandang binibini. Darn it! She's giving me the chills and somewhat a boner with her amusing looks. F*** this feeling but I'm starting to be high with spirits from the Cuba Libre.

🎶No need to imagine

'Cause I know it's true

They say "all good girls go to heaven"

But bad girls bring heaven to you🎶

"Are you lost, baby girl?", tugon ko.

Nagkatama ang aming mga mata na tila ba ay kilala ko siya. Pero saan? She is so familiar na para bagang nakita ko na siya noon pa. Her blue grey stares were so gorgeous na parang nilalamon ako. S***, am I seeing a goddess in flesh?

Alaala: SimulaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon