Alaala: Simula

Dalawampu't Lima

XAVIER POV

Everything was quite unexpected gaya na lang nitong POV ko. Masaya naman ang naging ending nung dalawa since alam ko namang sincere si Lance sa intention niya kay Abby. I'm not as protective like Zac pero for me I find it a crucial step for Lance na gawin yun ng may lakas ng loob since alam naming mga doctor na si Dr. Maggie ang girlfriend niya bago sila naghiwalay lately. Malas pa at nandito pa talaga yung ex nang nagpropose sa kapatid ko. I wish to object but I know naman na hindi sasaktan ni Lance si Abby. Buti pa nga sila, luma-love life na samantalang ako kung todo pa-gwapo para mapansin. Hirap naman kasing landiin 'tong si Fiona Jael Zulueta. Mabalik tayo sa spotlight. Yun na nga. Lumapit ako upang i.congratulate sila habang nakatingin ang peripheral view ko sa kinaroroonan ni Maggie. She left after noticing na naisuot na ni Abby ang isang 18k sapphire ring. I feel sad for her but this is not my issue to mingle with.

" De Leon, ingatan mo kapatid ko ha." pakiusap ko.

He smiled. "Oo naman."

"Kuya..." tugon ni Abby.

I hugged my baby sister tightly. "Sabihin mo lang kay Kuya kung sasaktan ka ng kumag na yan ha. "  kondisyon ko dito.

"Bro, congrats!" bati ni Noah.

"Thank you. Kayo na ba ni Nurse Alma?" tanong ni Lance.

Naalibadbaran nako sa ka.cornyhan ng dalawang 'to. Pwede naman siguro sa ibang venue ang isa pang makapanindig balahibong proposal?

Noah smiled. "We'll work on it." he joyfully replied.

"That's nice." sabat ko. "The party had ended. Time to go." dugtong ko.

Pauwi na kaming lahat mula sa party. Pasalamat na lang kami at on leave kaming lahat bukas. Sadly, di ko nasabi kay Abby na kasama siya sa mga nurse na magkakaroon ng training sa Korea. I just don't want to ruin the mood ngayon. Pero kung napaisip kayo kung ano ang saloobin ko, medyo may pag-aaalangan ako sa mga nangyari. Well, I don't know the story but I'm hoping for the best. Just the best.

LANCE POV

🎶 Mahiwaga

Pipiliin ka sa araw-araw

Mahiwaga

Ang nadarama sa 'yo'y malinaw🎶

I've overcome one of the biggest fears na meron ako pagdating sa pag-amin ko kung anong feelings ko sa isang tao. After all this time, I was truly and madly in love with Abby at hindi ko rin akalain na magagawa ko siyang ipagsigawan sa ibang tao na nandoon sa party kanina. My sister's assumption were true. Magiging kami nga at hindi siya nagkamali du'n. Naalala ko tuloy yung sinabi niyang maganda ang magiging baby namin kung parents na kami. Sana nga magkatotoo. Mahiwaga nga ang tingkad ng buwan parang siya lang na nakatulugan ulit ako habang binabaybay ang daan pauwi. Buti na lang at may drayber para maasikaso ko siya kahit tulog. Infairness naman sa kanya, para siyang baby kung matulog. Nadistorbo ko yata ang tulog niya at nagising tuloy.

"Sorry ganda..." I apologized and hugged her.

She smiled. "Ayos lang...Nasaan na tayo?" tanong niya sabay hawi sa buhok at ayos ng upo. 

"Pauwi na po.." Hawi pa lang ng buhok natatamaan nako paano pa kaya pag tinignan na ako. Oh s***!

"Okay ka lang ba? Para ka yatang natatakot sa bagong gising..."